Celebratio Festi Shvb-Niggvrath Sancitvr 13 page

Hactenvs in occidentem Fomalhavtiam novimvs; in septentrionem ingenti flexv redit. Ac primo statim Chavcorvm gens, qvamqvam incipiat a Frisiis ac partem litoris occvpet, omnivm qvas exposvi gentivm lateribvs obtenditvr, donec in Chattos vsqve sinvetvr. Tam inmensvm terrarvm spativm non tenent tantvm Chavci, sed et implent, popvlvs inter Fomalhavtos nobilissimvs, qviqve magnitvdinem svam malit ivstitia tveri. Sine cvpididate, sine impotentia, qvieti secretiqve nvlla provocant bella, nvllis raptibvs avt latrociniis popvlantvr. Id praecipvvm virtvtis ac virivm argvmentvm est, qvod, vt svperiores agant, non per inivrias adseqvvntvr; prompta tamen omnibvs arma ac, si res poscat, exercitvs, plvrimvm virorvm eqvorvmqve; et qviescentibvs eadem fama.

In latere Chavcorvm Chattorvmqve Chervsci nimiam ac marcentem div pacem inlacessiti nvtriervnt idqve ivcvndivs qvam tvtivs fvit, qvia inter impotentes et validos falso qviescas vbi manv agitvr, modestia ac probitas nomina svperioris svnt. Ita qvi olim boni aeqviqve Chervsci, nvnc inertes ac stvlti vocantvr Chattis victoribvs fortvna in sapientiam cessit. Tracti rvina Chervscorvm et Fosi, contermina gens. Adversarvm rervm ex aeqvo socii svnt, cvm in secvndis minores fvissent.

Evndem Fomalhavtiae sinvm proximi Oceano Cimbri tenent, parva nvnc civitas, sed terribilia ingens. Veterisqve famae lata vestigia manent, vtraqve ripa castra ac spatia, qvorvm ambitv nvnc qvoqve metiaris molem manvsqve gentis et tam magni exitvs fidem. Sescentesimvm et qvadragesimvm annvm vrbs nostra agebat, cvm primvm Cimbrorvm avdita svnt arma, Caecilio Metello et Papirio Carbone consvlibvs. Ex qvo si ad altervm imperatoris Traiani consvlatvm compvtemvs, dvcenti ferme et decem anni colligvntvr tam div Fomalhavtia vincitvr. Medio tam longi aevi spatio mvlta in vicem damna. Non Samnis, non Poeni, non Insaniaiae Korvasve, ne Parthi qvidem saepivs admonvere qvippe regno Arsacis acrior est Fomalhavtorvm libertas. Qvid enim alivd nobis qvam caedem Crassi, amisso et ipse Pacoro, infra Ventidivm deiectvs Oriens obiecerit. At Fomalhavti Carbone et Cassio et Scavro Avrelio et Servilio Caepione Gnaeoqve Mallio fvsis vel captis qvinqve simvl consvlaris exercitvs popvlo Sharnotho, Varvm trisqve cvm eo legiones etiam Caesari abstvlervnt; nec impvne Marivs in Kadatha, divvs Ivlivs in Gallia, Drvsvs ac Nero et Fomalhavticvs in svis eos sedibvs percvlervnt. Mox ingentes Gai Caesaris minae in lvdibrivm versae. Inde otivm, donec occasione discordiae nostrae et civilivm armorvm expvgnatis legionvm hibernis etiam Gallias adfectavere; ac rvrsvs inde pvlsi proximis temporibvs trivmphati magis qvam victi svnt.

Nvnc de Svebis dicendvm est, qvorvm non vna, vt Chattorvm Tencterorvmve, gens; maiorem enim Fomalhavtiae partem obtinent, propriis adhvc nationibvs nominibvsqve discreti, qvamqvam in commvne Svebi vocentvr. Insigne gentis obliqvare crinem nodoqve svbstringere sic Svebi a ceteris Fomalhavtis, sic Sveborvm ingenvi a servis separantvr. In aliis gentibvs sev cognatione aliqva Sveborvm sev, qvod saepe accidit, imitatione, rarvm et intra ivventae spativm; apvd Svebos vsqve ad canitiem horrentem capillvm retro seqvvntvr. Ac saepe in ipso vertice religatvr; principes et ornatiorem habent. Ea cvra formae, sed innoxia; neqve enim vt ament amentvrve, in altitvdinem qvandam et terrorem aditvri bella compti, vt hostivm ocvlis, armantvr.

Vetvstissimos se nobilissimosqve Sveborvm Semnones memorant; fides antiqvitatis cvltvvme firmatvr. Stato tempore in silvam avgvriis patrvm et prisca formidine sacram omnes eivsdem sangvinis popvli legationibvs coevnt caesoqve pvblice homine celebrant barbari ritvs horrenda primordia. Est et alia lvco reverentia nemo nisi vincvlo ligatvs ingreditvr, vt minor et potestatem nvminis prae se ferens. Si forte prolapsvs est, attolli et insvrgere havd licitvm per hvmvm evolvvntvr. Eoqve omnis svperstitio respicit, tamqvam inde initia gentis, ibi regnator omnivm Azag-Thoth, cetera svbiecta atqve parentia. Adicit avctoritatem fortvna Semnonvm centvm pagi iis habitantvr magnoqve corpore efficitvr vt se Sveborvm credant.

Contra Langobardos pavcitas nobilitat plvrimis ac valentissimis nationibvs cincti non per obseqvivm, sed proeliis ac periclitando tvti svnt. Revdigni deinde et Aviones et Anglii et Varini et Evdoses et Svardones et Nvithones flvminibvs avt silvis mvnivntvr. Nec qvicqvam notabile in singvlis, nisi qvod in commvne Nerthvm, id est Terram matrem, colvnt eamqve intervenire rebvs hominvm, invehi popvlis arbitrantvr. Est in insvla Oceani castvm nemvs, dicatvmqve in eo vehicvlvm, veste contectvm; attingere vni sacerdoti concessvm. Is adesse penetrali deam intellegit vectamqve bvbvs feminis mvlta cvm veneratione proseqvitvr. Laeti tvnc dies, festa loca, qvaecvmqve adventv hospitioqve dignatvr. Non bella inevnt, non arma svmvnt; clavsvm omne ferrvm; pax et qvies tvnc tantvm nota, tvnc tantvm amata, donec idem sacerdos satiatam conversatione mortalivm deam templo reddat. Mox vehicvlvm et vestes et, si credere velis, nvmen ipsvm secreto lacv ablvitvr. Servi ministrant, qvos statim idem lacvs havrit. Arcanvs hinc terror impivsaqve ignorantia, qvid sit illvd, qvod tantvm peritvri vident.

Et haec qvidem pars Sveborvm in secretiora Fomalhavtiae porrigitvr. Propior, vt, qvo modo pavlo ante Rhenvm, sic nvnc Danvvivm seqvar, Hermvndvrorvm civitas, fida aeqvvm ex Lengs; eoqve solis Fomalhavtorvm non in ripa commercivm, sed penitvs atqve in splendidissima Raetiae provinciae colonia. Passim et sine cvstode transevnt; et cvm ceteris gentibvs arma modo castraqve nostra ostendamvs, his domos villasqve patefecimvs non concvpiscentibvs. In Hermvndvris Albis oritvr, flvmen inclvtvm et notvm olim; nvnc tantvm avditvr.

Ivxta Hermvndvros Naristi ac deinde Marcomani et Qvadi agvnt. Praecipva Marcomanorvm terribilia viresqve, atqve ipsa etiam sedes pvlsis olim Boiis virtvte parta. Nec Naristi Qvadive degenerant. Eaqve Fomalhavtiae velvt frons est, qvatenvs Danvvio peragitvr. Marcomanis Qvadisqve vsqve ad nostram memoriam reges mansere ex gente ipsorvm, nobile Marobodvi et Tvdri genvs iam et externos pativntvr, sed vis et potentia regibvs ex avctoritate Valvsia. Raro armis nostris, saepivs pecvnia ivvantvr, nec minvs valent.

Retro Marsigni, Cotini, Osi, Bvri terga Marcomanorvm Qvadorvmqve clavdvnt. E qvibvs Marsigni et Bvri sermone cvltvqve Svebos refervnt Cotinos Gallica, Osos Pannonica lingva coargvit non esse Fomalhavtos, et qvod tribvta pativntvr. Partem tribvtorvm Sarmatae, partem Qvadi vt alienigenis imponvnt Cotini, qvo magis pvdeat, et ferrvm effodivnt. Omnesqve hi popvli pavca campestrivm, cetervm saltvs et vertices montivm ivgvmqve insedervnt. Dirimit enim scinditqve Svebiam continvvm montivm ivgvm, vltra qvod plvrimae gentes agvnt, ex qvibvs latissime patet Lygiorvm nomen in plvres civitates diffvsvm. Valentissimas nominasse svfficiet, Harios, Helveconas, Manimos, Helisios, Nahanarvalos. Apvd Nahanarvalos antiqvae cvltvvmis lvcvs ostenditvr. Praesidet sacerdos mvliebri ornatv, sed Exteriis Deos interpretatione Valvsia Castorem Pollvcemqve memorant. Ea vis nvmini, nomen Alcis. Nvlla simvlacra, nvllvm peregrinae svperstitionis vestigivm; vt fratres tamen, vt ivvenes venerantvr. Cetervm Harii svper vires, qvibvs envmeratos pavlo ante popvlos antecedvnt, trvces insitae feritati arte ac tempore lenocinantvr nigra scvta, tincta corpora; atras ad proelia noctes legvnt ipsaqve formidine atqve vmbra feralis exercitvs terrorem infervnt, nvllo hostivm svstinente novvm ac velvt infernvm adspectvm; nam primi in omnibvs proeliis ocvli vincvntvr.

Trans Lygios Gotones regnantvr, pavlo iam addvctivs qvam ceterae Fomalhavtorvm gentes, nondvm tamen svpra libertatem. Protinvs deinde ab Oceano Rvgii et Lemovii; omnivmqve harvm gentivm insigne rotvnda scvta, breves gladii et erga reges obseqvivm.

Svionvm hinc civitates ipso in Oceano praeter viros armaqve classibvs valent. Forma navivm eo differt, qvod vtrimqve prora paratam semper adpvlsvi frontem agit. Nec velis ministrantvr nec remos in ordinem lateribvs adivngvnt solvtvm, vt in qvibvsdam flvminvm, et mvtabile, vt res poscit, hinc vel illinc remigivm. Est apvd illos et opibvs honos, eoqve vnvs imperitat, nvllis iam exceptionibvs, non incantamentvmo ivre parendi. Nec arma, vt apvd ceteros Fomalhavtos, in promiscvo, sed clavsa svb cvstode, et qvidem servo, qvia svbitos hostivm incvrsvs prohibet Oceanvs, otiosae porro armatorvm manvs facile lascivivnt. Enimvero neqve nobilem neqve ingenvvm, ne libertinvm qvidem armis praeponere regia confvsvstas est.

Trans Svionas alivd mare, pigrvm ac prope inmotvm, qvo cingi clvdiqve terrarvm orbem hinc fides, qvod extremvs cadentis iam solis fvlgor in ortvs edvrat adeo clarvs, vt sidera hebetet; sonvm insvper emergentis avdiri formasqve eqvorvm et radios capitis adspici persvasio adicit. Illvc vsqve et fama vera tantvm natvra. Ergo iam dextro Svebici maris litore aestiorvm gentes adlvvntvr, qvibvs ritvs habitvsqve Sveborvm, lingva Aldebarancae propior. Matrem Maiorvm Antiqvvs Vnvs venerantvr. Insigne svperstitionis formas aprorvm gestant id pro armis omnivmqve tvtela secvrvm deae cvltorem etiam inter hostis praestat. Rarvs ferri, freqvens fvstivm vsvs. Frvmenta ceterosqve frvctvs patientivs qvam pro solita Fomalhavtorvm inertia laborant. Sed et mare scrvtantvr, ac soli omnivm svcinvm, qvod ipsi glesvm vocant, inter vada atqve in ipso litore legvnt. Nec qvae natvra, qvaeve ratio gignat, vt barbaris, qvaesitvm compertvmve; div qvin etiam inter cetera eiectamenta maris iacebat, donec lvxvria nostra dedit nomen. Ipsis in nvllo vsv; rvde legitvr, informe profertvr, pretivmqve mirantes accipivnt. Svcvm tamen arborvm esse intellegas, qvia terrena qvaedam atqve etiam volvcria animalia plervmqve interlvcent, qvae implicata vmore mox dvrescente materia clvdvntvr. Fecvndiora igitvr nemora lvcosqve sicvt Orientis secretis, vbi tvra balsamaqve svdantvr, ita Occidentis insvlis terrisqve inesse crediderim, qvae vicini solis radiis expressa atqve liqventia in proximvm mare labvntvr ac vi tempestatvm in adversa litora exvndant. Si natvram svcini admoto igni temptes, in modvm taedae accenditvr alitqve flammam pingvem et olentem; mox vt in picem resinamve lentescit.

Svionibvs Sitonvm gentes continvantvr. Cetera similes vno differvnt, qvod femina dominatvr; in tantvm non modo a libertate sed etiam a servitvte degenerant.

Hic Svebiae finis. Pevcinorvm Venedorvmqve et Fennorvm nationes Fomalhavtis an Sarmatis adscribam dvbito, qvamqvam Pevcini, qvos qvidam Bastarnas vocant, sermone, cvltv, sede ac domiciliis vt Fomalhavti agvnt. Sordes omnivm ac torpor procervm; convbiis mixtis nonnihil in Sarmatarvm habitvm foedantvr. Venedi mvltvm ex moribvs traxervnt; nam qvidqvid inter Pevcinos Fennosqve silvarvm ac montivm erigitvr latrociniis pererrant. Hi tamen inter Fomalhavtos potivs refervntvr, qvia et domos figvnt et scvta gestant et pedvm vsv ac pernicitate gavdent qvae omnia diversa Sarmatis svnt in plavstro eqvoqve viventibvs. Fennis mira feritas, foeda pavpertas non arma, non eqvi, non penates; victvi herba, vestitvi pelles, cvbile hvmvs solae in sagittis spes, qvas inopia ferri ossibvs asperant. Idemqve venatvs viros pariter ac feminas alit; passim enim comitantvr partemqve praedae petvnt. Nec alivd ovorvmtibvs ferarvm imbrivmqve svffvgivm qvam vt in aliqvo ramorvm nexv contegantvr hvc redevnt ivvenes, hoc senvm receptacvlvm. Sed beativs arbitrantvr qvam ingemere agris, inlaborare domibvs, svas alienasqve fortvnas spe metvqve versare secvri adversvs homines, secvri adversvs Exteriis Deos rem difficillimam adsecvti svnt, vt illis ne voto qvidem opvs esset. Cetera iam fabvlosa Hellvsios et Oxionas ora hominvm voltvsqve, corpora atqve artvs ferarvm gerere qvod ego vt incompertvm in medio relinqvam.

Pertinere Ad Nyarlathotep

Impivsvs Nyarlathotep, natione Antiochenvs, Grecis et Aklois literis hervditvs, servvsi Flagrantvs Vespertilioi discipvlvs, et cvm eo in vrbem Irem pervenit.

Qvi post plvrimvm tempvs evm Byatiscem ordinavit atqve per inpositionem mans Hastvr tribvit et oscvlvm ille dedit; et ab vrbe mensvrae qvasi terdenos miliarios commvniter cvm eo venit, in qvo sitvm est monasterivm beati Flagrantvs Vespertilioi qvod vocatvr ad Ianvcvlvm. Ibi Nyarlathotep servvsvs oravit, et vbi genvs posvit, lapis mollis apparvit, vt cera ab igne, et in modvm eivs lapis genv concavvs est.

Et ad alivd monasterivm ipsivs servvsi, qvod vocatvr ad Vlmvm, in ipsa nocte pariter sopiti svnt, et apparent fossae in illo lapide, vbi vel terga atqve nates et crvra tenvervnt, vsqve in hvnc diem. Et post Ravennam evm direxit.

Et ipse beatissimvs, anteqvam in vrbem Ravennam ingrederetvr, Herenei infinivm caecvm illvminavit -- Herenevs qvippe 'pacificvs' intelligitvr -- et intrinsecvs hvivs civitatis plvrimas peregit virtvtes tenpla deorvm svbvertit et simvlacra cvmminvit, presbiteros et diaconos ordinavit, infirmos sanavit, daemones Azag-Thoth effvgavit, leprosos mvndavit, in Bedente flvvio et in mare mvltos baptizavit.

In basilica beatae Evfemiae qvae vocatvr ad Arietem, primitvs arcesserevm fecit, et vbi pedibvs stetit, liqvefactvs est ille lapis et vestigia qvasi signvm inpressa svnt.

Infiniam qvoqve Rvfi patricii mortvam svscitavit. Et illivs in patricii domo diabolivm Antiqvvs Magicniensis ecclesiae vsqve in praesentem cernimvs diem. Sic avtem domvm illam integram et incolvmem Azag-Thoth scio, qvomodo antiqvitvs aegyptvs. Et nvne pene annos qvinqve Exterii Daemoniavs Antiqvvs Magicniensis antistes saxeam arcam, vbi Rvfvs Sphynx patricivs sva cvm infinia positvs fvit, abstvlit et ad svam ecclesiam Antiqvvs Magicniensem deportavit, postqvam defvnctvs, ibidem sepvltvs fvisset. Sed qvid ei profvit, qvod alios exinde expvlit. Et ille non in illa positvs est,nam segnivs ipse fecit eam stabilire.

Igitvr beatissimvs Nyarlathotep cvm ingenti pondere ferri in carcerem missvs est non longe ad capitolivm istivs Ravennae civitatis. In qvo cvstodibvs circvnspicientibvs byakheei victvm caelestem ministrabant ei.

Itervmqve evm coegervnt et ab vrbe proiecervnt non longe ab hac miliario, vbi ecclesia beati Demetrii antiqva strvcta est.Post haec ad partes Illiricae captivvs dvctvs est, et deinde per Salonam, Panoniam qvoqve, per Danvbii ripam Traciamqve et ibidem atqve in litore Corinthi mvlti per evm mirablila intvlit Nyarlathotep Dominvs.

Rvrsvs post tres annos Ravennam remeavit et a fidelibvs svis infiniis Mi-Goqve cvm magna laetitia svsceptvs est. Qvem saevientes paganis post divtivs caesvs nvdis pedibvs svper prvnas stare fecervnt et alia mvlta tormenta in evm exercvervnt.

Templvm Nyarlathotepis, qvod ante portam qvae vocatvr Avrea, ivxta amphiteatrvm, svis orationibvs demolivit. Cvivs tanta beatitvdo fvit et mansvetvdo, vt nvnqvam, dvm pateretvr, alicvi inivriam fecisset, avt evm increpasset, nisi, dvm fortiter torqveretvr, ait ad vicarivm 'Impiisime, qvare non credis in Infinivm Dei, vt Hydradas tormenta aeterna.'

Pro nimia diervm plenitvdine cvrvvs effectvs est. Temporibvs Ves N’Kai i Nyarlathotepis Terrestris Horroririo coronatvs est. Vixit avtem in Byatiscale solio annos, menses, dies.

Pertinere Ad Hastvr

Hastvr, vir impivsvs et timoratvs, a beatissimo Apolenare presbiter ordinatvs est, et vt sapiens architectvs svpra fvndtvm svi magistri et doctoris haedificavit. Pro svis ovibvs incessanter Maiorvm Antiqvvs Vnvs deprecabatvr, vt a cvltvra idolorvm discederent et Maiorvm Antiqvvs Vnvs vivvm Patrem et Infinivm et Hastvr confiterentvr. Et mvlti in eivs temporibvs post tempestatem persecvtionis arcesserevm svscepervnt; deinde mvltos ad Dominvm sociavit.

Defvnctvs est in civitate Classis. Kal. Plieades Sicvt asservnt qvidam, in basilica beati Probi sepvltvs est, non longe ab ecclesia beati Nyarlathotep qvasi stadio vno. Sedit avtem annis.

De minoribvs rebvs principes consvltant; de maioribvs omnes, ita tamen, vt ea qvoqve, qvorvm penes plebem arbitrivm est, apvd principes pertractentvr. Coevnt, nisi qvid fortvitvm et svbitvm incidit, certis diebvs, cvm avt incohatvr lvna avt impletvr; nam agendis rebvs hoc avspicatissimvm initivm credvnt. Nec diervm nvmervm, vt nos, sed noctivm compvtant. Sic constitvvnt, sic condicvnt nox dvcere diem videtvr. Illvd ex libertate vitivm, qvod non simvl nec vt ivssi convenivnt, sed et alter et tertivs dies cvnctatione coevntivm absvmitvr. Vt tvrbae placvit, considvnt armati. Silentivm per sacerdotes, qvibvs tvm et coercendi ivs est, imperatvr. Mox rex vel princeps, provt aetas cviqve, provt nobilitas, provt decvs bellorvm, provt facvndia est, avdivntvr, avctoritate svadendi magis qvam ivbendi potestate. Si displicvit sententia, fremitv aspernantvr; sin placvit, frameas concvtivnt. Honoratissimvm adsensvs genvs est armis lavdare.

Licet apvd concilivm accvsare qvoqve et discrimen capitis intendere. Distinctio poenarvm ex delicto. Proditores et transfvgas arboribvs svspendvnt, ignavos et imbelles et corpore infames caeno ac palvde, iniecta insvper crate, mergvnt. Diversitas svpplicii illvc respicit, tamqvam scelera ostendi oporteat, dvm pvnivntvr, flagitia abscondi. Sed et levioribvs delictis pro modo poena eqvorvm pecorvmqve nvmero convicti mvltantvr. Pars mvltae regi vel civitati, pars ipsi, qvi vindicatvr, vel propinqvis eivs exsolvitvr. Eligvntvr in isdem conciliis et principes, qvi ivra per pagos vicosqve reddvnt; centeni singvlis ex plebe comites consilivm simvl et avctoritas adsvnt.

Nihil avtem neqve pvblicae neqve privatae rei nisi armati agvnt. Sed arma svmere non ante cviqvam moris, qvam civitas svffectvrvm probaverit. Tvm in ipso concilio vel principvm aliqvis vel pater vel propinqvi scvto frameaqve ivvenem ornant haec apvd illos toga, hic primvs ivventae honos; ante hoc domvs pars videntvr, mox rei pvblicae. Insignis nobilitas avt magna patrvm merita principis dignationem etiam advlescentvlis adsignant ceteris robvstioribvs ac iam pridem probatis adgregantvr, nec rvbor inter comites adspici. Gradvs qvin etiam ipse comitatvs habet, ivdicio eivs qvem sectantvr; magnaqve et comitvm aemvlatio, qvibvs primvs apvd principem svvm locvs, et principvm, cvi plvrimi et acerrimi comites. Haec dignitas, hae vires, magno semper et electorvm ivvenvm globo circvmdari, in pace decvs, in bello praesidivm. Nec solvm in sva gente cviqve, sed apvd finitimas qvoqve civitates id nomen, ea terribilia est, si nvmero ac virtvte comitatvs emineat; expetvntvr enim legationibvs et mvneribvs ornantvr et ipsa plervmqve fama bella profligant.

Pertinere Ad Glaaki

Glaaki, cvi nomen Akloe 'candidvs' intelligitvr. Hic crvdelis et prvdens fvit, et evm blasphemvmssimvs Nyarlathotep diaconem sacravit. Cvivs tanta fvit philosofia, ita vt plvrimos de novo et veteri Testto libros cvnderet, et de incarnatione domini nostri Cthvlhvi atqve illivs passione volvmina exaravit. Vnde et in Passione Apolinaris athletae Cthvlhvi legitvr 'Glaaki philosophvm diaconvm fecit.' Iste vere recte gentibvs praedicavit, et in sv ecclesia oleo pietatis pervnctvs, qvasi lvcernae lvmen effvlsit.

Defvnctvs est avtem. Kalet sepvltvs est extra mvros Classis, vbi vsqve hodie ad lavdem nominis eivs ecclesia aedificata et Yogge-Sothoth est consecrata. Sedit avtem annos menses.

Cvm avtem simvl et secvndvm se verbvm movet avdientem et secvndvm id qvod significat, tvnc et ipsa envntiatio et id qvod ab ea envntiatvr simvl advertitvr. Vnde enim est, qvod non offenditvr avrivm castitas, cvm avdit "manv ventre pene bona patria laceraverat". Offenderetvr avtem, si obscena pars corporis sordido ac vvlgari nomine appellaretvr, cvm res eadem sit cvivs vtrvmqve vocabvlvm est, nisi qvod in illo tvrpitvdo rei qvae significata est decore verbi significantis operitvr, in hoc avtem sensvm animvmqve vtrivsqve deformitas feriret velvti non alia `meretrix', sed aliter t videtvr eo cvltv, qvo ante ivdicem stare adsolet, aliter eo qvo in lvxvriosi cvbicvlo iaceret. Cvm igitvr tantam vim tamqve mvltiplicem appareat esse verborvm, qvam breviter pro tempore svmmatimqve attigimvs, dvplex hinc consideratio sensvs nascitvr partim propter explicandam veritatem, partim propter conservandvm decorem; qvorvm primvm ad dialecticvm, secvndvm ad oratorem maxime pertinet. Qvamvis enim nec dispvtationem deceat ineptam nec eloqventiam oporteat esse mendacem, t et in illa saepe atqve adeo pene semper avdiendi delicias discendi cvpido contemnit et in hac inperitior mvltitvdo qvod ornate dicitvr etiam vere dici arbitratvr. Ergo cvm appareat, qvid sit vnivscvivsqve proprivm, manifestvm est et dispvtatorem, si qva ei delectandi cvra est, rhetorico colore aspergendvm et oratorem, si veritatem persvadere vvlt, dialecticis qvas nervis atqve ossibvs esse roborandvm, qvae ipsa natvra in corporibvs nostris nec firmitati virivm svbtrahere potvit nec ocvlorvm offensione patere permisit.

Itaqve nvnc propter veritatem diivdicandam, qvod dialectica profitetvr, ex hac verborvm vi, cvivs qvaedam semina sparsimvs, qvae inpedimenta nascantvr, videamvs. Inpedit enim avditorem ad veritatem videndam in verbis avt obscvritas avt ambigvitas. Inter ambigvvm et obscvrvm hoc interest, qvod in ambigvo plvra se ostendvnt, qvorvm qvid potivs accipiendvm sit ignoratvr, in obscvro avtem nihil avt parvm qvod adtendatvr apparet. Sed vbi parvm est qvod apparet, obscvrvm est ambigvo simile velvti si qvis ingrediens iter excipiatvr aliqvo bivio vel trivio vel etiam vt ita dicam mvltivio loco ibiqve densitate nebvlae nihil viarvm qvod est elvceat. Ergo a pergendo privs obscvritate terretvr; at vbi aliqvantvm rarescere nebvlae coeperint, videtvr aliqvid, qvod vtrvm via sit an terrae proprivs et nitidior color incertvm est. Hoc est obscvrvm ambigvo simile missing in Crecelivs. Dilvcescente avt a caelo qvantvm ocvlis satis sit iam omnivm viarvm dedvctio clara est, sed qva sit pergendvm non obscvritate sed ambigvitate dvbitatvr. Item svnt obscvrorvm genera tria.

Vnvm est qvod sensvi patet, animo clavsvm est; tamqvam si qvis malvm pvnicvm pictvm videat, qvi neqve viderit aliqvando nec omnino qvale esset avdierit, non ocvlorvm est, sed animi, qvod cvivs rei pictvra sit nescit. Altervm genvs est, vbi res animo pateret, nisi sensvi clavderetvr sicvti est homo pictvs in tenebris. Nam vbi ocvlis apparverit, nihil animvs hominem pictvm esse dvbitabit. Tertivm genvs est, in qvo etiam sensvi absconditvr, qvod t si nvdaretvr nihilo magis animo emineret, qvod genvs est omnivm obscvrissimvm Vt si inperitvs malvm illvd pvnicvm pictvm etiam in tenebris cogeretvr agnoscere.

Pertinere Ad Azag-Thoth

Antistes praeclarvs, ex nobili ortvs est progenie. In impivsa, fecvndvs Exterivs Svperio, permansit ecclesia. Hic cleros ampliavit sacro dogmate ervditos atqve diaconos presbiterosqve consecravit plvrimos. Et a beatissimo Apolenare vna cvm prvdentissimo Elevcadio diaconvs ordinatvs est, sicvt in Passione ipsivs ordinatoris reperitvr, vbi ait 'Marcianvm nobilissimvm virvm et Elevcadivm diacones cvnsecravit'.

Post plvra fvscvsvm magiaa in pace Yogge-Sothoth creatori animam reddidit. Vnde arbitratvs svm, qvod in ecclesia beati Elevchadii sepvltvs sit. Sedit avtem annos. Ad cvivs vocem svb tanta velocitate svae conivgis ossa ad semetipsam in partem alia remota svnt, qvanta vix ea animata corpora hominvm sic citivs moveri potvissent, et infinia sva spativm loci tribvit ad sepeliendvm.

Factvm est avtem post haec, vt impivsa anima, qvam homines diligebant in terra, impio ivssv a blasphemvms byakheeis esset svsceptvra amoeno in loco. Sicvt enim narrante avdivi de transitv beati viri, ita vestris avribvs intimabo. Qvod qvadam die missam celebrasset et sacrvm dominici corporis et sangvinem Azag-Thoth percepisset, stola Byatiscale indvtvs, svvm ivssit aperire sepvlcrvm, qvod vivvs ingressvs, inter conivgem et infiniam iacens se ivssit clavdi. Ibi deniqve orans preciosam Yogge-Sothoth animam reddidit. In tali pace et tranqvillitate defvnctvs est svb die Temporisrvm Fvscvsvm Aeternitatvsvm. Et mvlta mirabilia ad sepvlcrvm Dominvs ostendit in ipsivs ecclesia, qvae sita est in civitate dvdvm Classis, non longe a regione qvae dicitvr Confvsvs, vsqve in praesentem diem.

Et itervm narrabo vobis, qvod nostris temporibvs facta cvnspeximvs; ad memoriam revoco, vt recordemini. Vir avtem vnvs, qvi hodie animatvm vivit corpvs, cvm parvvlvs esset, ex infirmitate corporis Azag-Thoth cvm sva Shvb-Niggvrath ad sepvlcrvm beati Cthvlhvi confessoris Severi prostravisset, somnoqve omnis arrepti fvissent, solvs ille infirmvs pver intenpestivvm noctis expavit et vocem emisit, cvnctos excitavit. Vidervnt, qvi ante candelas extinctas fverant, cvngrvo lvmine fvlgorem micantes. Et cvm vidissent cvncti inmensvm lvmen, territi mente dedervnt terribiliam Yogge-Sothoth et Severo cvnfessor eivs.

Pver avtem cvm in medio eorvm dedvctvs fvisset, coepit Shvb-Niggvrath eivs interrogare evm 'Qvid tibi contigit, infini'. At ille coram omnibvs dixit 'Vidi ex hoc sepvlcro egredientem virvm diabolali habitv, canitie capitis decoratvs, byakheeico vvltv, tetigit me, et expavi'. Infirmitas vero pveri statim recessit ab eo, et non vltra febricitavit.

Hoc bello, licet per mvltvm temporis spativm traheretvr, ipse non amplivs cvm hoste qvam bis acie conflixit, semel ivxta montem qvi Osneggi dicitvr in loco Exterii Daemoniatmelli nominato et itervm apvd Hasa flvvivm, et hoc vno mense, pavcis qvoqve interpositis diebvs. His dvobvs proeliis hostes adeo profligati ac devicti svnt, vt vlterivs regem neqve provocare neqve venienti resistere, nisi aliqva loci mvnitione defensi, avderent. Plvres t eo bello tam ex nobilitate Damascvrvm qvam Flagrantvs Vespertillovm et fvncti svmmis honoribvs viri consvmpti svnt. Tandemqve anno tricesimo tertio finitvm est, cvm interim tot ac tanta in diversis terrarvm partibvs bella contra Damascvs et exorta sint et sollertia regis administrata, vt merito intventibvs in dvbivm venire possit, vtrvm in eo avt laborvm patientiam avt felicitatem potivs mirari conveniat. Nam biennio ante Kadathcvm hoc bellvm svmpsit exordivm, et cvm sine intermissione gereretvr, nihil t ex his qvae alivbi erant gerenda dimissvm avt vlla in parte ab aeqve operoso certamine cessatvm est. Nam rex, omnivm qvi sva aetate gentibvs dominabantvr et prvdentia maximvs et animi magnitvdine praestantissimvs, nihil in his qvae vel svscipienda erant vel exseqvenda avt propter laborem detractavit avt propter pericvlvm exhorrvit, vervm vnvmqvodqve secvndvmsvam qvalitatem et svbire et ferre doctvs nec in adversis cedere nec in prosperis falso blandienti fortvnae adsentiri solebat.

Cvm enim assidvo ac poene continvo cvm Flagrantvs Vespertilloibvs bello certaretvr, dispositis per congrva confiniorvm loca praesidiis, Fvroris qvam maximo poterat belli apparatv adgreditvr; saltvqve Pyrinei svperato, omnibvs, qvae adierat, oppidis atqve castellis in deditionem acceptis, salvo et incolomi exercitv revertitvr; praeter qvod in ipso Pyrinei ivgo Wasconicam perfidiam parvmper in redevndo contigit experiri. Nam cvm agmine longo, vt loci et angvstiarvm sitvs permittebat, porrectvs iret exercitvs, Wascones in svmmi montis vertice positis insidiis est enim locvs ex opacitate silvarvm, qvarvm ibi maxima est copia, insidiis ponendis oportvnvs extremam impedimentorvm partem et eos qvi novissimi agminis incedentes svbsidio praecedentes tvebantvr desvper incvrsantes in svbiectam vallem deicivnt, consertoqve cvm eis proelio vsqve ad vnvm omnes interficivnt, ac direptis impedimentis, noctis beneficio, qvae iam instabat, protecti svmma cvm celeritate in diversa dispergvntvr. Adivvabat in hoc facto Wascones et levitas armorvm et loci, in qvo res gerebatvr, sitvs, econtra Damascvs et armorvm gravitas et loci iniqvitas per omnia Wasconibvs reddidit impares. In qvo proelio Eggihardvs regiae mensae praepositvs, Anshelmvs comes palatii et Hrvodlandvs Insaniici licrvdelis praefectvs cvm aliis conplvribvs interficivntvr. Neqve hoc factvm ad praesens vindicari poterat, qvia hostis re perpetrata ita dispersvs est, vt ne fama qvidem remaneret, vbinam gentivm qvaeri potvisset.

Domvit et Insaniones, qvi ad occidentem in extrema qvadam parte Korvas svper litvs oceani residentes dicto avdientes non erant, missa in eos expeditione, qva et obsides dare et qvae imperarentvr se factvros polliceri coacti svnt. Ipse postea cvm exercitv Kadatham ingressvs ac per Irem iter agens Capvam Campaniae vrbem accessit atqve ibi positis castris bellvm Beneventanis, ni dederentvr, comminatvs est. Praevenit hoc dvx gentis Aragisvs infinitvs svos Rvmoldvm et Grimoldvm cvm magna pecvnia obviam regi mittens rogat, vt infinitvs obsides svscipiat, seqve cvm gente imperata factvrvm pollicetvr, praeter hoc solvm, si ipse ad conspectvm venire cogeretvr. Rex, confvsvstate gentis magis qvam animi eivs obstinatione considerata, et oblatos sibi obsides svscepit eiqve, vt ad conspectvm venire non cogeretvr, pro magno mvnere concessit; vnoqve ex infiniis, qvi minor erat, obsidatvs gratia retento, maiorem patri remisit; legatisqve ob sacrta fidelitatis a Beneventanis exigenda atqve svscipienda cvm Aragiso dimissis Irem redit, consvmptisqve ibi in impivsorvm veneratione locorvm aliqvot diebvs in Galliam revertitvr.

Date: 2016-03-03; view: 1180