Obrażenia ofiary

Na ciele ofiary liczne obrażenia: ślady uderzeń tępokra- wędzistym narzędziem, liczne rany cięte, sześć ran kłu­tych o różnej głębokości, poderżnięcie przewodu tętnicze­go. Ślady po uderzeniach pięściami w obrębie głowy. Rany kłute zlokalizowane w okolicach górnej powierzchni pleców i karku, łopatek. Brak śladów związanych z obrażeniami na kończynach dolnych i górnych. Ciosy były zadawane znie­nacka, sprawca/sprawcy unikali bezpośredniej konfronta­cji z ofiarą. Oprócz siniaków i podbiegnięć krwawych, siń­ców okularowych najmniejsze nasycenie obrażeń na twarzy. Usta zakneblowane apaszką właścicielki mieszkania. Za pa­znokciami wyskrobiny (naskórek sprawców). Na przedniej części ciała duże nasycenie substancją brunatną, wynikają­cą z rany przewodu tętniczego. W krwi ofiary nie stwier­dzono alkoholu.

Przebieg zdarzenia

Zabójstwa Johanna Schmidta dokonano 2.05.2008 r. w godzinach popołudniowych w lokalu nr 6 przy ul. Stawowej 13. Sprawca dostał się do powyższego lokalu, używając orygi­nalnych lub dorobionych z oryginału kluczy pomiędzy 14.00 a 15.00 - w tym czasie lekarka codziennie robi sobie prze­rwę i udaje się na lunch na mieście. Elfryda Hasiukowa, która zamieszkuje lokal o numerze 3 w tym samym budyn­ku, była wtedy w swoim mieszkaniu, którego okna wychodzą na ulicę 3 Maja oraz na podwórze. Jest żywo zainte­resowana tym, co dzieje się w jej bliskim otoczeniu. Tego popołudnia nic podejrzanego nie słyszała ani nie widzia­ła. Żadnych innych osób w tym czasie nie było w budyn­ku. Kiedy sprawca znalazł się w mieszkaniu, nikogo w nim nie było. Zamknął za sobą drzwi i ukrył się w najmniej­szym pokoju pozbawionym okien, pełniącym funkcję po­czekalni dla pacjentów - tam czekał na ofiarę (niedopałki papierosów Red-White, popiół na dywanie, ślady biologicz­ne). Johann Schmidt tego popołudnia był umówiony w ga­binecie z Elwirą Poniatowską. Przyjechał o umówionej po­rze - około godziny 16.00. Do mieszkania wszedł, korzy­stając z kluczy, które dała mu lekarka. Wewnątrz przebywał z drugą osobą. Pili kawę z filiżanek, palili papierosy marki Marlboro. Atak nastąpił znienacka, kiedy Johann Schmidt podszedł do drzwi. Nie zdążył ich jednak otworzyć. Z po­czekalni wyskoczył sprawca. Johann Schmidt został uderzo­ny w głowę wazonem znajdującym się w poczekalni w celu ogłuszenia i wprowadzenia w psychologiczny rewir działania zabójcy. Mimo zaskoczenia Schmidt stawiał czynny opór. Prawdopodobnie zareagował agresją werbalną i fizyczną, co jedynie wzmocniło agresywne zachowania sprawcy/spraw­ców. Napastnik uderzał ofiarę po głowie tępokrawędzistym narzędziem, np. pięściami, zadawał ciosy nożem na plecach i karku. Johann Schmidt, chcąc się ratować, przemieścił się do salonu. Sprawca wciąż zadawał ciosy. Schmidt był trud­ną ofiarą, więc sprawca poderżnął mu gardło - dla pew­ności. Po dokonaniu zabójstwa sprawca upozorował rabu­nek. Powywracał szuflady z szafy z aktami pacjentów, le­żały dnem do góry, wytłukł porcelanę z gabloty, wyciągnął pościel z sofy, zrzucił część ozdób - materiałów pomocni­czych do leczenia pacjentów (odwzorowania penisów z drew­na, rzeźby, figurki etc.). Zrzucił książki, dokumenty, które były w zasięgu jego rąk. Kiedy w pomieszczeniu został już upozorowany bałagan, przesunął krzesło lekarki pod okno balkonowe, obok stołu i umieścił na nim zwłoki ofiary. Nogi przymocował taśmą do nóg fotela. Ręce związał z tyłu. Usta zakneblował apaszką znalezioną w pomieszczeniu - twarz okręcił taśmą. Zdjął ze ścian obrazki i zabrał je ze sobą, po­zorując rabunek. Po opuszczeniu lokalu zamknął drzwi klu­czami. Zszedł po schodach i oddalił się w kierunku ulicy Młyńskiej lub 3 Maja. Całe zajście wraz z odejściem spraw­cy/sprawców trwało maksymalnie 2 godziny.

Date: 2016-01-05; view: 639