Profil nieznanego sprawcy zabójstwa Johanna Schmidta

wykonany na zlecenie KWP Katowice w dn. 11.05.2008 r.

nadkomisarz Hubert Meyer, radca wydziału kryminalnego KWP Katowice, psycholog policyjny

Miejsce zdarzenia

Lokal znajduje się na drugim (przedostatnim) piętrze kamienicy przy Stawowej. Jest połączeniem dwóch miesz­kań. Liczy ponad 120 metrów kwadratowych. Właścicielem mieszkania (także całej kamienicy) jest Elwira Poniatowska, z wykształcenia i wykonywanego zawodu doktor nauk me­dycznych ze specjalnością seksuolog, która prowadziła w tym mieszkaniu prywatną praktykę. Salon (realnie gabinet, w którym odbywały się terapie, także grupowe) jest poko­jem narożnym - okna wychodzą na ulicę Stawową i 3 Maja. Pozostałe pokoje: biuro lekarki (okna na 3 Maja), kuchnia (okna na podwórko), łazienka, korytarz i poczekalnia (brak okien). Budynek jest zabytkową kamienicą, w której za­mieszkiwały tylko dwie rodziny: Elwira Poniatowska wraz z mężem Michałem Douglasem i synkiem Tymoteuszem na 3. piętrze (bezpośrednio nad lokalem nr 6) oraz Elfryda Hasiukowa na 1. piętrze (przeciwległa strona klatki schodowej). W trakcie remontu kamienicy w lokalu numer 6 wybu­rzono większość oryginalnych ścian i zastąpiono je nowymi. Jedna z nich - ścianka z kartongipsu oddzielała korytarz od salonu w taki sposób, by osoba wchodząca nie widzia­ła, kto znajduje się w głównym pomieszczeniu mieszkania. Wynikało to z przeznaczenia lokalu (gabinet lekarski).

Po wejściu policji do mieszkania panował tam bałagan. Zabytkowa lampa stojąca przy oknie balkonowym z pra­wej strony była zapalona. Rzeczy były porozrzucane, szafa z aktami pacjentów wybebeszona - dna szuflad do góry, zawartość do ziemi. Nie zginęły żadne akta pacjentów. Wytłuczona porcelana, rozrzucona pościel i koce. Z biblio­teki zrzucone książki (jedynie do wysokości wzrostu czło­wieka). Przedmioty znajdujące się na półkach powyżej po­zostały w stanie nienaruszonym (książki, szkatułka z biżu­terią, elementy dekoracyjne i pomoce naukowe). Rozmazana substancja brunatna (krew) znajdowała się na podłodze, a na niej liczne ślady protektora obuwia o dwóch typach wzo­rów - buty typu „adidasy”. Największe nasycenie rozbry­zgów i smug substancji brunatnej w korytarzu przy drzwiach oraz po wejściu do salonu. Odpryski krwi na ścianach, (naj­większe nasycenie - ścianka z kartongipsu). Nie zabezpie­czono elementów, które mogły wypaść ofierze np. z kiesze­ni, co pozwala na przypuszczenie, że ofiara nie była prze­mieszczana, np. ciągnięta z korytarza do salonu.

Na stole nieznaczne ślady krwi, niewielkie kropki, któ­re powstały w wyniku rozprysku z dużej odległości. Obrus nieściągnięty, dwie filiżanki na spodkach nieprzemieszczo- ne (brak śladów brunatnej substancji pod spodkami), w jed­nej pozostała niemal cała zawartość. Obok nich telefon ko­mórkowy Elwiry Poniatowskiej, właścicielki mieszkania. Włączony i sprawny. Brak obrazów (tanie ryciny i pergaminy z Indii o tematyce seksualnej). Brak zegarka ofiary - dro­gi, złoty, wysadzany szlachetnymi kamieniami, prawdopo­dobnie Rolex. Kuchnia oraz łazienka nie noszą śladów walki ani plądrowania. W biurze lekarki - mniejszym pokoju w głębi mieszkania - w miejscu, gdzie powinien znajdować się komputer, klucze do mieszkania lekarki wraz z kluczyka­mi do samochodu saab 95, należącego do Johanna Schmidta. Samochód zaparkowany nieprawidłowo pod kamienicą przy placu Szewczyka.

Zabójstwa dokonano w tzw. długi weekend. Sklepy znaj­dujące się na dole w ciągu handlowym były nieczynne.

Date: 2016-01-05; view: 653