Rzeczowniki w miejscowniku liczby pojedynczej

3.1. Użyj odpowiednią formę rzeczowników.

a) wykład - na ...; układ – w ...; owad - o ...; napad - w ...; Bielgrad - w ...;

zawód - w ...; naród - o ...; lód - na ...; miód - w ...; głód - o ...; zachód - na ...;

ateista - o ...; humanista - o ...; dentysta - o ...; egoista - o ...; okulista - o...;

b) osoba - o ...; liczba - o ...; prośba - o ...; bomba - o ...; potrzeba - w ...;

szuflada - w ...; posada - o ...; zdrada - o ...; czekolada - w ...; kolęda - o ...;

mucha - o ...; macocha - o ...; cecha - o ...; blacha - o ...; pycha - o ...; plucha - o ...;

c) stado - o ...; gniazdo - w ...; pismo - o ...; płótno - na ...; złoto - w ...;

męstwo - o ...; pieczywo – o ...; jądro - o ...; oko - w ...; echo - o ...;

gardło - w ...; czoło - na ...; masło - na ...; zródło - przy ...; pasmo - w ... .

3.2. Wykonaj według wzoru.

Wzór. To jest murarz. Opowiadać o murarzu.

To jest literatura. To jest inżynier. To jest kwiat. To jest lotnik. To jest filolog. To jest ekonomista. To jest telewizor. To jest komputer. To jest zegarek. To jest instytut. To jest polityka. To jest kobieta. To jest lorneta. To jest komórka. To jest zabawka. To jest portret. To jest ratusz. To jest wieża.

Części mowy określające rzeczowniki w miejscowniku 1iczby pojedynczej

3.3. Podaj podane związki wyrazowe w miejscowniku l.p.

Wzór: Drewniany (dom, ściana, koło) - o drewnianym domie, o drewnianej ścianie, o drewnianym kole.

Ojczysty (kraj, ziemia, niebo); deszczowy (dzień, chmura, popołudnie); pracowity (robotnik, grupa, dziecko); jesienny (zmrok, słota, słońce); głęboki (rów, studnia, morze); smutny (ranek, rozmowa, dziecko). Piękny (sad, dzieło, sztuka). Modny (artysta, artystka, palto). Duży (gmach, boisko, firma). Wspaniały (obiad, piosenka, pióro). Okropny (brud, ślizgawica, czasopismo).

3.4. Podaj poniższe związki wyrazowe w miejscowniku.

Na (szeroka jezdnia), w (duża klasa), na (wysoka góra), w (nasza wieś), na (jej twarz), w (twoje osiedle), na (wasze podwórze), na (drugie piętro), w (mój dom), na (północny wschód), na (południowy zachód), w (ciemny las).

3.5. Użyj właściwej formy rzeczownika podanego w nawiasie z przyimkiem na.

CZASOWNIKI

Typ koniugacyjny -em, -esz:wiedzieć, umieć, śmieć, jeść

3.6. Użyj poprawne formy czasownika.

Oni (nie umieć) po polsku. Oni (jeść) chleb z masłem. Czy oni (wiedzieć), gdzie jest Wawel? Tylko w ten sposób dziecko (rozumieć) świat. Nikt nie (śmieć) im tego powiedzieć. My doskonale (wiedzieć) o tym. Nie lubię mówić o tym, że nie (umieć) pływać. Czego ty znowu nie (rozumieć)? My nie (śmieć) proponować wam swojej pomocy.

3.7. Uzupełnij zdania podanymi czasownikami w odpowiednich formach: umieć, jeść, wiedzieć, śmieć, rozumieć.

1. Ja nie ... kłamać. A ty ... ? 2. Janek nic nie ... o naszym spotkaniu. 3. Jeszcze nie mogę powiedzieć, że ... cudzoziemców. 4. Oni też nigdy do końca nie ... naszej rzeczywistości. 5. Państwo Dąbrowscy najchętniej ... na kolację coś lekkiego. Ich córka wcale nie ... kolacji. 6. To moja wina. I nie ... nawet prosić was o przebaczenie. 7. Nasi przodkowie potrafili świetnie jeździć konno. My już tego raczej nie ... . 8. Wiem, że nic nie ... . 9. W obecności tak doskonałych specjalistów ja nie ... zabierać głosu. 10. Czy ty ... wybaczać?

LICZEBNIKI GŁÓWNE

48 - czterdzieści osiem, 176 - sto siedemdziesiąt sześć, 1986 - tysiąc dziewięćset osiemdziesiąt sześć, 8 + 4 = 12 - osiem plus cztery jest dwanaście. 18 - 5 = 13 - osiemnaście minus pięć jest trzynaście.

3.8. Przekształć zdania według wzoru.

Wzór: - Chcę zamówić pięć zeszytów. - To niemożliwie. Mamy tylko jeden zeszyt (dwa zeszyty, trzy zeszyty, cztery zeszyty, pięć zeszytów).

Chcę zamówić osiem bukietów. Muszę zamówić sześć róż. Należy zamówić dziewięć rowerów. Planuję zamówić dziesięć piór. Zamierzam zamówić sześć komputerów. Powinienem zamówić siedem maszyn do pisania. Proszę zamówić jedenaście kanap. Mam zamówić dwanaście biurek.

3.9. Użyj poprawną formę liczebników i rzeczowników.

1 (pokój), 2 (sala), 3 (mieszkanie), 4 (okno), 5 (zadanie) 6 (gazeta), 7 (ćwiczenie), 10 (chłopiec), 11 (ryba), 12 (znaczek), 13 (nauczycielka), 14 (kurczak), 15 (płyta), 1 (pies), 2 (most), 3 (powieść), 4 (koszula), 5 (dziewczyna).

3.10. Podaj odpowiedzi na pytania.

Wzór: - Ile lat ma Zofia? (21) - Zofia ma dwadzieścia jeden lat.

Ile lat ma Paweł? (11) Ile lat ma pan Jan? (31) Ile lat ma pani Irena? (41). Ile lat ma pan profesor? (51) Ile lat ma dziadek? (61) Ile lat ma babcia? (71)

Wzór: Ile lat Piotr mieszka w Warszawie? (22) Piotr mieszka w Warszawie dwadzieścia dwa lata.

Ile lat pani Teresa mieszka w Lublinie? (33) Ile lat pan Tadeusz mieszka w Kielcach? (44) Ile lat państwo Orłowscy mieszkają w Siedlcach? (53) Ile lat pan Piotr pracuje w zakładzie? (17) Ile lat pan Robert kieruje firmą? (14) Jak długo Marek studiuje na uniwersytecie? (3) Ile minut Anna czeka na autobus? (35)

TEKST UZUPEŁNIAJĄCY

Poczekamy jeszcze

Analitycy, zaślepieni znakomitymi wynikami spółek internetowych, twierdzili pod koniec lat 90., że dzięki globalnej sieci powstanie zupełnie nowa ekonomia. Nie powstała, a świat dotkomów zaczął popadać w ruinę. Podobnie było ponad 100 lat temu, gdy do fabryk zaczęły trafiać pierwsze silniki elektryczne. Przedsiębiorcy oczekiwali, że inwestycje w nową technologię błyskawicznie przełożą się na lepsze wyniki finansowe. Na początku prawie nikt jednak nie odniósł spektakularnego sukcesu. Elektryczność wywołała wzrost efektywności firm dopiero po 20-30 latach, ponieważ fabryki były przystosowane do silników parowych. Nowy wynalazek mógł zostać wykorzystany dopiero wtedy, gdy powstały nowe fabryki. Ten scenariusz powtarza się w wypadku komputerów i Internetu.

Efekty internetowej rewolucji przynoszą zyski przede wszystkim dlatego, że dostęp do sieci staje się tak powszechny, jak telefon czy energia elektryczna. Korzystanie z Internetu jest coraz tańsze i niewykluczone, że wkrótce nie będzie kosztować nic. Suma korzyści wynikających z większej liczby internautów i większej ilości czasu spędzanego przez nich w sieci może sprawić, że pobieranie opłat nie będzie miało sensu.

Pani Anna wrzuca wszystkie informacje do jednego kosza

DOWCIP

Dwaj informatycy chwalą się tym, co potrafią ich komputery. Pierwszy mówi:

- Gdy przychodzę do domu, mój pecet włącza się automatycznie.

- To jeszcze nic - mówi drugi. Gdy ja wracam z pracy, mój pecet na powitanie mruga monitorem i merda joystickiem!

Na Dworcu Centralnym przy odkrytym automacie telefonicznym stoi facet, trzyma słuchawkę przy uchu i milczy. Stoi długo, za nim zebrała się już spora kolejka spragnionych telefonowania. Wreszcie jakaś kobieta go szturcha:
- Panie, niech pan już zwolni ten automat! Przecież pan już pół godziny trzyma słuchawkę i jeszcze ani słowa pan nie powiedział!

- Bo ja dzwonię do swojej teściowej, proszę pani - odpowiada zaczepiony.

MIESZKANIE

MOICH MARZEŃ

Date: 2015-12-11; view: 1232