W języku polskim tak samo jak w języku ukraińskim często występuje wymiana samogłosek przy tworzeniu nowych wyrazów lub przy odmianie.
Najczęściej zachodzą wymiany:
A:E
las w lesie
miasto w mieście;
świat w świecie
gniazdo w gnieździe
gazeta w gazecie
O:E
nosić nieść
biorą bierze
wesoły weseli
wozić wieźć
0:0
pole pól
głowa główka
wozić wóz
robić wyrób
rogi róg
sól soli
dół dołu
próg progu
Ę:Ą
mężczyzna mąż
zęby ząb
ręka rączka
pięć piątka
dęby dąb
mąka męka
kręgi krąg
gałązka gałęzie
0:E
wojna wojen
dwójka dwójek
jaskółka jaskółek
pocztówka pocztówek
pies psa
Tadek Tadka
rynek rynku
lew lwa
Przymiotniki rodzaju żeńskiego liczby mnogiej w języku polskim odmieniają się podobnie do ukraińskich przymiotników rodzaju żeńskiego liczby mnogiej. W MIANOWNIKU liczby mnogiej mają one końcówkę -e tak samo, jak przymiotniki rodzaju nijakiego. RZECZOWNIKI rodzaju żeńskiego liczby mnogiej, w MIANOWNIKU mają końcówki: -y: szkoły; -i, -e,: tablice, noce.
Po spółgłoskach k i g zawsze jest końcówka -i. Na przykład: nogi, książki.
DOPEŁNIACZ liczby mnogiej ma kilka końcówek:
a) większość rzeczowników nie ma końcówek: szkół, gazet, książek;
b) końcówkę -i albo -y przybierają niektóre rzeczowniki: pieśni, gałęzi, kości, nocy, myszy, rzeczy.
CELOWNIK liczby mnogiej posiada jedyną dla rzeczowników wszystkich rodzajów końcówkę -om.
BIERNIK jest równy MIANOWNIKI.
W NARZĘDNIKU występuje też jedyna dla trzech rodzajów końcówka -ami.
MIEJSCOWNIK ma końcówkę -ach wspólną dla wszystkich rodzajów.
CZAS PRZYSZŁY ZŁOŻONY CZASOWNIKÓW liczba pojedyncza
rodzaj męski
rodzaj żeński
rodzaj nijaki
1 . będęjnsał
będę pisała
2. będziesz pisał
będziesz pisała
3. będzie pisał
będzie pisała
będzie pisało
liczba mnoga
forma męskoosobowa
forma niemęskoosobowa
1 . będziemy pisali
będziemy pisały
2. będziecie pisali
będziecie pisały
3. będą pisali
będą pisały
liczba pojedyncza
liczba mnoga
1. będę pisać
1 . będziemy pisać
2. będziesz pisać
2. będziecie pisać
3. będzie pisać
3. będą pisać
Czas przyszły złożony tworzy się za pomocą czasownika być w czasie przeszłym i podstawowego czasownika w formie czasu przeszłego lub bezokolicznika.
Czas przyszły złożony przybiera dwie jednakowo poprawne formy: będę czytał będę czytać.
STOPNIOWANIE PRZYMIOTNIKÓW
Przymiotniki w języku polskim podobno jak i w języku ojczystym posiadają trzy stopnie. Na przykład:
stopień równy piękny krótki
stopień wyższy piękniejszy krótszy
stopień najwyższy najpiękniejszy najkrótszy
stopień
przedrostek
rdzeń
przyrostek
równy
___
piękn-bogat-
~
wyższy
piękn bogat
-lejszy
-szy
najwyższy
naj-naj-
piękn bogat
-iejszy szy
Stopień wyższy tworzy się od rdzenia stopnia równego za pomocą przyrostków -ejsz(y) i -sz(y).
Stopień najwyższy tworzy się przez dodanie przedrostka naj- do formy stopnia wyższego.
Niektóre przymiotniki podobno do ukraińskich maj ą nieregularne stopniowanie:
ZAPAMIĘTAJ
mały
mniejszy
najmniejszy
dobry
lepszy
najlepszy
zły
gorszy
najgorszy
duży
większy
największy
wielki
lekki
lżejszy
najlżejszy
Przy stopniowaniu przymiotników często zachodzą wymiany spółgłosek i samogłosek.
Podobne zasady istnieją w języku ukraińskim.
r: rz mądry mądrzejszy
n : ń cienki cieńszy
1:1 biały bielszy
s : ż bliski bliższy
k: ż lekki lżejszy
W języku polskim przymiotniki rodzaju męskiego liczby mnogiej określające rzeczowniki nieżywotne odmieniają się tak samo, jak przymiotniki rodzaju żeńskiego i nijakiego, w MIANOWNIKU liczby mnogiej mają końcówką -e.
Rzeczowniki nieżywotne rodzaju męskiego w liczbie mnogiej w MIANOWNIKU posiadają końcówki -y, -i, -e:
a) po spółgłoskach twardych jest końcówka -y;
b) po spółgłoskach k i g zawsze jest końcówka -i;
c) po spółgłoskach miękkich oraz c, dz, sz, ż(rz) końcówka -e. DOPEŁNIACZ liczby mnogiej ma końcówki: -ów, -y, -i. CELOWNIK jest jednakowy dla wszytkich rzeczowników w liczbie mno giej i ma końcówkę -om.
BIERNIK jest równy MIANOWNIKOWI.
W NARZĘDNIKU występuje jedyna dla trzech rodzajów końcówka -ami.
MIEJSCOWNIK ma końcówkę -ach.
TRYB ROZKAZUJĄCY CZASOWNIKÓW Tryb rozkazujący tworzy się od tematu czasu teraźniejszego. Formy 2 osoby liczby pojedynczej i l i 2 osoby liczby mnogiej są proste: pisz, piszmy, piszcie. Rozkaźnik nie ma formy l osoby liczby pojedynczej. Formy 3 osoby liczby pojedynczej i 3 osoby liczby mnogiej są złożone: niech piesze, niech piszą.
ODMIANA RZECZOWNIKÓW ŻYWOTNYCH NffiOSOBOWYCH I PRZYMIOTNIKÓW RODZAJU MĘSKIEGO W LICZBIE MNOGIEJ
M.
rasowe psy
wielkie ptaki
gniade konie
D.
rasowych psów
wielkich ptaków
gniadych koni
C.
rasowym psom
wielkim ptakom
gniadym koniom
B.
rasowe psy
wielkie ptaki
gniade konie
N.
rasowymi psami
wielkimi ptakami
gniadymi końmi
Mc.
o rasowych psach
wielkich ptakach
gniadech koniach
W języku polskim przymiotniki rodzaju męskiego liczby mnogiej określające rzeczowniki żywotne nieosobowe rodzaju męskiego liczby mnogiej odmieniają się podobno do przymiotników określających rzeczowniki nieżywotne rodzaju męskiego liczby mnogiej (patrz lekcję 11 str. 184).
Rzeczowniki żywotne rodzaju męskiego w liczbie mnogiej w
MIANOWNIKU mają końcówki -y po spółgłoskach twardych, po k, g
(i)e, po miękkich oraz j, c, <fe, cz, dz, sz, i (n) i.
DOPEłNIACZ -ów najczęściej po spółgłoskach twardych; -i, -y po miękkich/, c, dz, cz, di, sz, ż(rz).
CELOWNIK jest jednakowy dla wszystkich rzeczowników liczby mnogiej ma końcówkę -om.
BIERNIK jest równy MIANOWNIKOWI.
NARZĘDNIK ma końcówkę -ami charakterystyczną dla wszystkich rodzajów, oprócz rzeczownika konie mającego w tym przypadku formę końmil
MIEJSCOWNIK we wszystkich rodzajach liczby mnogiej ma końcówkę -ach.
Formy trybu przypuszczającego twor/<i sit; od trzeciej osoby czasu przeszłego za pomocą cząstek -bym, -byś, -by, -byśmy, -byście, -by.
Porównaj tworzenie trybu warunkowego w ję/yku ukraińskim a polskim. Zwróć uwagę na to, że w języku polskim ka/da osoba ma swoją formę. Na tym i polega różnica tworzenia tego trybu w ję/yku polskim i ukraińskim.
Cząstka -by w zdaniu może stać przed czasownikiem, po czasowniku.
Druga forma jest charakterystyczna dla języka mówionego.
Formy trybu przypuszczającego używa się w znaczeniach:
1. Prośby, pytania, życzenia: Czy mógłbym pomóc? Chciałbym to przeczytać. Gdybym to miał!
2. Możliwości spełnienia: mógłbym ci pomóc.
3. Możliwości spełnienia pod warunkiem: mógłbym ci pomóc, ale teraz nie mam czasu.
ODMIANA RZECZOWNIKÓW I PRZYMIOTNIKÓW w liczbie mnogiej (męskoosobowych)
M.
grzeczni
uczniowie
studenci
wielcy
aktorzy
D.
grecznych
uczniów
studentów
wielkich
aktorów
C.
grzecznym
uczniom
studentom
wielkim
aktorom
B.
grzecznych
uczniów
studentów
wielkich
aktorów
N.
grzecznymi
uczniami
studentami
wielkimi
aktorami
Mc.
o grzecznych
o uczniach
o studentach
o wielkich
o aktoracli
M.
mili
chłopcy
starzy
lekarze
D.
miłych
chłopców
starych
lekarzy
C.
miłym
chłopcom
starym
lekarzom
B.
miłych
chłopców
starych
lekarzy
N.
miłymi
chłopcami
starymi
lekarzami
Mc.
o miłych
chłopcach
starych
lekarzach
MIANOWNIK rzeczowników męskoosobowych (patrz str. 70, 103, lelcja l i 4) w liczbie mnogiej ma specyficzne końcówki -i, -y, -e, -owie.
Końcówkę -i mają rzeczowniki, których temat kończy się na spółgłoskę twardą. Spółgłoska twarda wymienia się z miękką t:ć, d:dź:
chłop chłopi student studenci
klown klowni sąsiad sąsiedzi
mężczyzna mężczyźni solista soliści
Końcówkę -y mają rzeczowniki:
1) których temat kończy się na k, g, r przy czym zachodzą wymiamy: g: <fe, r : rz, k : c:
Norweg Norwedzy aktor aktorzy Polak Polacy
2) kończące na -ec w liczbie pojedynczej:
Ukrainiec Ukraińcy chłopiec chłopcy
Końcówkę -e mają rzeczowniki, których temat się kończy na spółgłoskę miękką: lekarz lekarze nauczyciel nauczyciele przyjaciel przyjaciele Niektóre rzeczowniki mają końcówkę -owi: pan panowie syn synowie Arab Arabowie profesor profesorowie uczeń uczniowie
W DOPEŁNIACZU najczęściej występuje końcówka -ów. Rzadziej -/, -y, na przykład: chłopów, królów, nauczycieli, lekarzy.
CELOWNIK jest zawsze jednakowy dla wszystkich rodzajów i posiada końcówkę -om.
BIERNIK jest równy DOPEŁNIACZOWI.
NARZĘDNIK i MIEJSCOWNIK mają takie końcówki, jak inne rzeczowniki: -orni, -ach.
Przymiotniki formy męskoosobowej w MIANOWNIKU mają dwie : -ż -y; l) przed końcówką -/'zachodzą wymiamy; ąpas-ty&p/zsz'/l- chudzi; głuchy głusi; duży duzi; wesoły weseli; pusty eorbatygarbaci; złyźli. 2. przed końcówką -y zachodzą wymiany: - drodzy; wysoki wysocy; stary starzy. W pozostałych przypadkach końcówki są równe końcówkom formy napfcoosobowej. lyiko BIERNIK ma końcówkę taką jak DOPEŁNIACZ.
ZAPAMIĘTAJ:
Zaimki w języku polskim odmieniają się jak przymiotniki. Zwróć uwagę na końcówki MIANOWNIKA liczby mnogiej w formach męskoosobowej i niemęskoosobowej. Oraz na wymiany spółgłosek przed tymi końcówkami
OGÓLNE WIADOMOŚCI O IMIESŁOWIE
W języku polskim istnieją imiesłowy przymiotnikowe i przysłówkowe.
Imiesłowy przymiotnikowe (w języku ukraińskim dienpuKMemnuKu) maj;) właściwości czasowników i przymiotników, oznaczają czynność lub stan, ale odmieniają się przez przypadki, liczby i rodzaje jak przymiotniki. Takie imiesłowy nazywamy odmiennymi.
Na przykład: piszący, pisany, czytająca, czytana, myjące się, umyte.
Imesłowy przysłówkowe (w języku ukraińskim dienpucnienuKu) maji| właściwości czasowników, oznaczają czynność lub stan, podobnie jednak juk przysłówki są one nieodmienne.
Na przykad: otwierając, otworzywszy, uzupełniając, siadając, usiadłszy, pisząc, czytając.
Najczęściej w zdaniu imiesłowy nie wydzielamy przecinkami.