Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

3) traktaty zmieniające UE,

4) protokoły załączone do traktatów założycielskich i traktatów zmieniających,

5) traktaty akcesyjne państw członkowskich UE.

Prawo wtórne (pochodne):

1) wymienione w art. 288 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej: rozporządzenie, dyrektywa, decyzja, opinie i zalecenia,

2) niewymienione w art. 288 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Są to akty nietypowe, takie jak komunikaty, zalecenia oraz białe i zielone księgi,

3) umowy międzynarodowe.

Norma prawna

Norma prawna to wynikająca z przepisów reguła postępowania, wydana lub usankcjonowana przez państwo, zagwarantowana przymusem państwowym.
Norma prawna ma charakter:

· ogólny,

· abstrakcyjny,

· dwustronny,

· jest zabezpieczona przymusem państwowym.

Budowa normy prawnej

Koncepcja klasyczna:

1)hipoteza,( każda norma prawna znajduje zastosowanie tylko w pewnej sytuacji ),
2) dyspozycja, ( to część normy prawnej, która wskazuje obowiązujący - w danej sytuacji - sposób zachowania).
3) sankcja, (jest to ta część normy prawnej, która określa, jakie ujemne skutki pociągnie za sobą niezastosowanie się do dyspozycji ).

Koncepcja norm sprzężonych (Lande) –norma prawna jest złożona z normy sankcjonowanej (hipoteza i dyspozycja koncepcji klasycznej) oraz normy sankcjonującej (sankcja koncepcji klasycznej).

Rodzaje norm

ze względu na zakres swobodny pozostawiony adresatowi wyróżniamy:
- normy względnie obowiązujące,
- normy bezwzględnie obowiązujące.

ze względu na sposób określenia zachowaniu ludzkich wyróżniamy:
- normy nakazujące, które określają w ich adresat powinien uczynić, aby postępować zgodnie z treścią norm prawnych
- normy zakazujące, które określają, od jakich działań powinien się powstrzymać adresat normy prawnej
- normy uprawniające - uprawniają do określonego zachowania się lub przyznają ich adresatami pewne korzyści.

Przepis prawa i jego budowa

Przepis prawa: zdaniokształtny zwrot językowy zawarty w akcie normatywnym w postaci artykułu, punktu, paragrafu lub litery. Jest to jednostka redakcyjna aktu normatywnego.
Budowa przepisu prawa:
1. podmiot:
a) kto? – osoba fizyczna
b) rzeczownik – kategoria
c) nazwa własna – organ państw.
2. orzeczenie – nakaz lub zakaz
a) rozkaźnikowy – użycie w trybie rozkazującym
b) nakazowy – x jest zobowiązany
c) powinnościowy – nakaz ale wyrażony w formie słabszej
d) czasownik – w trybie oznajmującym

Rodzaje przepisów prawa

A) ius cogens i ius dispositivi

b) nakazujące, zakazujące i uprawniające,

c) odsyłające i blankietowe (ogólne),

D) klauzule generalne,

E) lex generalis i lex specialis,

F) lex plus quam perfecta, lex perfecta, lex minus quam perfecta, lex imperfecta,

g) proste i złożone (skutki dwóch lub więcej faktów prawnych),

I) generalne i indywidualne,

J) abstrakcyjne i konkretne.

Akt normatywny

Jest to każdy tekst zawierający normy postępowania. Akt normatywny, akt organu państwa lub innego upoważnionego podmiotu (np. organu organizacji społecznej), wydany na podstawie konstytucyjnie lub ustawowo przyznanych uprawnień, skierowany do określonych adresatów.

Warunki ważności aktu normatywnego: wydanie przez właściwy organ w przepisanym trybie, zgodność z aktami wyższej rangi oraz tzw. promulgacja, czyli ogłoszenie w specjalnym wydawnictwie.

Date: 2016-01-05; view: 1476