Orogeneza hercyńska

Również w erze paleozoicznej, ale nieco później, doszło do fałdowań orogenezy hercyńskiej – powstały wówczas góry:

- Pamir, Ałtaj i Kunlun, Tien-szan w Azji,

- Ardeny, Ural, Harz, Wogezy, Schwarzwald, Rudawy, Masyw Centralny, Sudety, Góry Świętokrzyskie w Europie,

- większa część Appalachów w Ameryce Północnej,

- Góry Smocze i część Atlasu w Afryce,

- część Wielkich Gór Wododziałowych w Australii.

Orogeneza alpejska

Pod koniec ery mezozoicznej rozpoczęła się orogeneza alpejska, która trwała przez cały trzeciorzęd (starszy okres ery kenozoicznej). Jako jedne z pierwszych, w fazie kimeryjskiej uformowały się azjatyckie Góry Czerskiego, Góry Wierchojańskie oraz Masyw Tybetański. Nieco później, na przełomie ery mezozoicznej i kenozoicznej – faza laramijska – powstały północnoamerykańskie Kordyliery.

Jednak zasadnicza część orogenzy alpejskiej miała miejsce w trzeciorzędzie. Wypiętrzyły się wówczas liczne pasma wysokich gór. Szczególnie wyraźnie zaznacza się pas fałdowań od Półwyspu Iberyjskiego w Europie po Półwysep Indochiński w Azji. Największe i najwyższe z gór to:

- Himalaje (8848 m n.p.m. – najwyższe góry świata), Hindukusz, Kaukaz, Zagros wraz z całą Wyżyną Irańską i in. w Azji,

- Alpy, Pireneje, Karpaty i in. w Europie,

- Atlas w Afryce.

Poza tym z orogenezy alpejskiej pochodzą:

- Andy w Ameryce Południowej,

- Góry Transantarktyczne na Antarktydzie.

W trakcie alpejskich ruchów orogenicznych intensywnie występowały zjawiska wulkaniczne. W ich wyniku powstało wiele wysp i archipelagów, m. in. Wyspy Japońskie, Wyspy Flipińskie, Archipelag Malajski, Nowa Zelandia i inne wyspy Oceanii, Karaiby.

Date: 2015-12-24; view: 1925