jest to nakaz optymalizacji funkcji celu (produkcji); wszelkie działania wytwórcze lub usługowe powinny uwzględniać opłacalność ich realizacji.
Optymalizacja może przyjąć postać maksymalizacji lub minimalizacji.
Maksymalizacja polega na dążeniu do osiągnięcia największej wartości funkcji produkcji z rozporządzanych zasobów.
Z dysponowanego zasobu sił i środków produkcji otrzymać jak największą ilość dobrych jakościowo produktów w jak najkrótszym czasie.
Minimalizacja- to osiągnięcie danej wartości funkcji celu (produkcji) przy minimalnym nakładzie na wytworzenie danego produktu (dobra lub usługi) zużyć jak najmniej sił i środków.
Istota i rodzaje reprodukcji:
Aby produkcja odbywała się nieprzerwanie musi mieć miejsce ciągłe odnawianie środków produkcji, siły roboczej, środowiska naturalnego*.
Proces odtwarzania produkcji i stosunków społecznych odbywa się w każdej gospodarce i nazywa się reprodukcją społeczną.
Niezbędne jest wytwarzanie takich produktów jak:
ü trwałe środki produkcji (budynki, maszyny, urządzenia, narzędzia);
ü środki konsumpcji niezbędne do odtworzenia zużytej siły roboczej i odnowy konsumpcji właścicieli środków produkcji.
Proces produkcyjny, w którym w pełni odnawia się środki produkcji (trwałe i obrotowe), w którym ilość i kwalifikacje siły roboczej są stałe, nazywa się procesem reprodukcji prostej.
Proces produkcyjny, w którym środki produkcji są w pełni odnawialne, a ich ilość z okresu na okres się zwiększa, wzrasta ilość siły roboczej (zatrudnienia), aby uruchomić dodatkowe środki produkcji nazywamy procesem rozszerzonym.
O rodzaju reprodukcji decyduje zdolność gospodarki do akumulacji.
Akumulacja jest to proces gromadzenia kapitału, zwiększania środków produkcji oraz zwiększania ilości zatrudnionej siły roboczej w gospodarstwie.
Produkcja prosta nie ma akumulacji.
Reprodukcję rozszerzoną charakteryzuje akumulacja dodatnia; reprodukcja prosta i zawężona maja charakter przejściowy i występują podczas kryzysów.
VI PRODUKT KRAJOWY BRUTTO. DOCHÓD NARODOWY.
· WARTOŚĆ GLOBALNA - jest sumą wartości ogółu dóbr i usług materialnych i niematerialnych w gospodarce narodowej w ciągu roku; obliczana jest w jednostkach rzeczowych, jednostkach pieniężnych i jednostkach czasowych (np. RGB).
· PRODUKT GLOBALNY – jest suma wartości wszystkich dóbr i usług materialnych wytworzonych w ciągu roku w gospodarce.
· PRODUKTEM KRAJOWYM BRUTTO WYTWORZONYM nazywamy część wartości globalnej jaka pozostaje po obliczeniu wartości dóbr materialnych i usług niematerialnych (bez amortyzacji*).
A - amortyzacja
t – czas
*Amortyzacja, zwana inaczej zużyciem kapitału trwałego, jest miarą szybkości zmniejszania się wartości istniejącego zasobu kapitału w danym okresie czasu, będącego wynikiem jego fizycznego lub ekonomicznego zużycia. Odpis amortyzacyjny zaliczany jest w koszty przedsiębiorstwa.
Degresywny – kiedy pierwsze lata są obciążone odpisami z bardzo znaczącymi stratami, w odniesieniu do elementów majątku trwałego, których okres zużycia ekonomicznego w bardzo krótkim czasie jest znaczny, np. komputery.
Progresywny – kiedy początkowo odpisy są stosunkowo małe, a potem dość gwałtownie rosną.
· PRODUKT KRAJOWY BRUTTO PODZIELONY – stanowi sumę spożycia ni akumulacji brutto. Spożycie obejmuje dobra materialne i usługi niematerialne finansowane z dochodów osobistych ludności oraz z funduszy społecznych.
· PRODUKT KRAJOWY NETTO – otrzymuje się przez odjęcie od PKB wartości amortyzacji.
· PRODUKT NARODOWY BRUTTO – jest to PKB powiększony o dochód netto z tytułu własności za granicą
· PRODUKT NARODOWY NETTO – to PKB pomniejszony o amortyzację.
WARTOŚĆ GLOBALNA
WG = Wpiz + Wd
gdzie:
Wpiz – wartość przeniesiona i wartość zachowana
Wd – wartość dodana
Wpiz = Wa + Wm + Wn
Wa – wartość amortyzacji
Wm – wartość materiałów
Wn – wartość usług
Wd = Wpłn + Wz
Wpłn – wartość płac pracowników najemnych ( wynagrodzenie)
Wz – wartość zysków
WG = Wa+Wm+Wn+Wpłn+Wz
PRODUKT KRAJOWY BRUTTO
1) Ujęcie działowo- gałęziowe ( w poszczególnych działach gospodarki) PKB= Wpiz+Wd- (Wm+ Wn)
Wpiz – wartość przeniesiona i wartość zachowana
Wd – wartość dodana
Wm – wartość materiałów
Wn – wartość usług
2) Ujęcie dochodowo- zespołowe PKB= Wpłn+ Wz+Wnkp
Wpłn – wartość płac pracowników najemnych ( wynagrodzenie)
Wz – wartość zysków
Wnkp- wartość niedochodowych kosztów pośrednich
Wnkp= Wa+ W pdp
Wa – wartość amortyzacji
Wpdp – wartość podatków pośrednich
3) Ujęcie wydatkowe
PKB = Wki+ Wpib+ Wrz+ (Ex – Imp)
Wki – wartość konsumpcji
Wpib – wartość prywatnych inwestycji majątkowych i przyrostu zasobów
Wrz – wartość zakupów rządowych
Ex – wartość eksportu
Imp – wartość importu
Wki = Wdt + Wn+ Wbk
Wdt - wartość dóbr trwałego użyku
Wn – wartość usług
Wbk – wartość biżącej konsumpcji
· DOCHÓD NARODOWY – suma dóbr i usług nowo wytworzonych w danym roku w gospodarce narodowej. DN ustala się przez sumowanie produkcji czystej, czyli wartości dodanej poszczególnych działów gospodarki narodowej.
Metody liczenia DN
DN analizowany jest w trzech przekrojach:
1. jego tworzenia – przez działy i gałęzie gospodarki narodowej
2. jego podziału – udziału grup społecznych w DN liczonym w koszcie czynników produkcji
3. ostatecznego wykorzystania DN – tj. proporcji wydatków w gospodarce narodowej na cele konsumpcyjne i cele inwestycyjne
1. Ujęcie działowo – gałęziowe (w poszczególnych działach gospodarki)
DN =Wd - Wpdp
Wd – wartość dodana
Wpdp – wartość podatków pośrednich
2. Ujęcie dochodowo - zasobowe
DN = Wpłn + Wz – Wpdp
Wpłn – wartość płac pracowników najemnych ( wynagrodzenie)