Czasowniki z infiksem -owa-, który zamienia się na -uj-
Np. kupować
ja
kupuj -ę
ty
kupuj -esz
on, ona, ono
kupuj -e
my
kupuj -emy
wy
kupuj -ecie
oni, one
kupuy -ą
Według tego wzoru odmieniają się:
budować
ja buduję, ty budujesz
studiować
ja studiuję, ty studiujesz
pracować
ja pracuję, ty pracujesz
dziękować
ja dziękuję, ty dziękujesz
całować
ja całuję, ty całujesz
gotować
ja gotuję, ty gotujesz
denerwować
ja denerwuję, ty denerwujesz
żartować
ja żartuję, ty żartujesz
kierować
ja kieruję, ty kierujesz
Czasowniki, w których następuje wymiana -wa- na -j- (czasowniki niedokonane)
Np. dawać
ja
daj -ę
ty
daj -esz
on, ona, ono
daj -e
my
daj -emy
wy
daj -ecie
oni, one
daj -ą
Według tego wzoru odmieniają się:
zdawać
ja zdaję, ty zdajesz
dostawać
ja dostaję, ty dostajesz
oddawać
ja oddaję, ty oddajesz
poznawać
ja poznaję, ty poznajesz
sprzedawać
ja sprzedaję, ty sprzedajesz
II. -ę
Isz /-ysz
Np. myśleć
ja
myśl -ę
ty
myśl -isz
on, ona, ono
myśl -i
my
myśl -imy
wy
myśl -icie
oni, one
myśl -ą
Według tego wzoru odmieniają się:
mówić
ja mówię, ty mówisz
lubić
ja lubię, ty lubisz
widzieć
ja widzę, ty widzisz
dzwonić
ja dzwonię, ty dzwonisz
robić
ja robię, ty robisz
płacić
ja płacę, ty płacisz
musieć
ja muszę, ty musisz
woleć
ja wolę, ty wolisz
Np. liczyć
ja
licz -ę
ty
licz -ysz
on, ona, ono
licz -y
my
licz -ymy
wy
licz -ycie
oni, one
licz -ą
Według tego wzoru odmieniają się:
kończyć
ja kończę, ty kończysz
tańczyć
ja tańczę, ty tańczysz
tłumaczyć
ja tłumaczę, ty tłumaczysz
ważyć
ja ważę, ty ważysz
marzyć
ja marzę, ty marzysz
słyszeć
ja słyszę, ty słyszysz
milczeć
ja milczę, ty milczysz
należeć
ja należę, ty należysz
Dopełniacz
Niektóre czasowniki,po których występuje dopełniacz:
życzyć
Życzymywam wesołych świąt.
szukać
Szukammojego klucza.
bać się
Adaś boi sięburzy.
potrzebować
Potrzebujemyzielonej farby.
unikać
Musi pani unikaćsłońca.
pragnąć
Rodzice pragnąszczęścia dla swoich dzieci.
zazdrościć
Zazdroszczęwam tych wspaniałych podróży.
spodziewać się
Spodziewamy sięmiłych gości.
słuchać
Słuchamkoncertu Strawińskiego.
uczyć (się)
Basia uczyw liceum historii, a wieczorami uczy sięjężyka portugalskiego.
zapominać
Często zapominamokularów.
żądać
Strajkujący żądająpodwyżki.
żałować
Żałujętamtych chwil.
pilnować
Pies pilnujedomu.
Niektóre przyimki,po których występuje dopełniacz:
bez
Ona pije kawę bezcukru.
dla
Julian zrobi wszystko dlaswojej matki.
od
Muzeum jest nieczynne od miesiąca.
do
Sklep będzie zamknięty do środy.
koło (obok)
Mieszkamy kołowielkiego stadionu.
naprzeciwko
Mieszkamy naprzeciwkomałego parku.
wśród
Pomnik tego poety stoi wśródpięknych kwiatów.
u
Byliśmy wczoraj uwujka Piotra i cioci Heleny.
z/ze
Gdy wracam zeszkoły, zwykle spotykam panią Patyczkową.
z powodu
Z powoduawarii nie będzie wody do wieczora.
podczas (w czasie)
Czy podczasburzy trzeba wyłączyć komputer?
oprócz
Jadam wszystko opróczflaczków i cebuli.
Ćwiczenie 1. Podane w nawiasie wyrazy proszę przekształcić na dopełniacz.
A.
Maciuś wczoraj spóźnił się do (szkoła) .................. Podczas (pierwsza lekcja) ......................... nie uważał i pani kazała mu usiąść koło (Helenka) ................... . Maciuś zapomniał (linijka, atłas i piórnik) ..................................................................., więc musiał ciągle czegoś pożyczać od (swoja sąsiadka) ..................................... . W czasie (przerwa) ....................... Maciuś chciał sobie kupić coś do (picie) ..........., ale sklepik był zamknięty z powodu (choroba) ................ (sprzedawczyni) ................ . (Geografia) .............. nie było, za to na matematyce była klasówka z (geometria) ..................... . Na biologii był pytany i dostał czwórkę, bo odpowiedział na wszystkie pytania oprócz (jeden) ................... . Kiedy wychodził z (klasa) ..............., zorientował się, że nie ma (blok) .............. ani (kredki) .............., a był pewny, że wziął je z (dom) .......... . Szukał (je) .......... wszędzie. Okazało się, że były w gabinecie u (dyrektor) ..............., który znalazł je na korytarzu. Maciuś wstydził się (swoja nieuwaga) ................................ i przeprosił dyrektora za kłopot.
B.
- Proszę coś (zimne) .................. do (picie) ................. .
- Jest pepsi-cola, tonik, woda mineralna i mrożona herbata.
- Nie ma (żaden sok) ...................................?
- Przykro mi, ale nie ma.
- Proszę więc kufel (piwo) ..............., 2 szklanki (pepsi-cola) ............... bez (lód) .............., szklankę (mrożona herbata) ............................ i butelkę (gazowana „kryniczanka")
- Czy podać coś do (jedzenie) .......................?
- Proszę lody.
- Są wszystkie, które wymieniono w karcie oprócz (bakaliowe i kawowe) ................. i .................. .
- To niech będą waniliowe i czekoladowe, ale bez (owoce) ............. .
- Niestety, dziś nie ma (kremówki) .................... ani (pączki) ..................., ale są wspaniałe szarlotki, drożdżówki i sernik.
- Nie chcę (drożdżówki) ......................, ale proszę 6 (szarlotki) .................... i jeden sernik.
- A może później podać kawę? Jest dziś promocja (doskonała kawa brazylijska) .................................................. .
- No, dobrze, ale później, jak się trochę ochłodzimy, proszę podać 5 (kawa) ................ bez (śmietanka) ............... i 2 herbaty bez (cytryna) .............. .
- Czy zechcieliby państwo spróbować (nasz firmowy koktajl) .............................................. o nazwie „Letni wieczór"?
- Oj, chyba dziś za ciepło na alkohol!
- Jednak gorąco polecam — tam jest niewiele (alkohol) ..................., a koktajl jest wyśmienity!!
- No, dobrze, więc proszę podać 5 („Letni wieczór") ...................................., ale proszę nas na nic więcej nie namawiać!
.
Ćwiczenie 1. Wpisz właściwe do kontekstu przyimki, a podanych wyrazów użyj w dopełniaczu lub miejscowniku.
'u' + dopełniacz (wskazuje na osobę, do której się ktoś zwraca lub u której się znajduje), ‘w’ + miejscownik (określa miejsce, w którym osoba się znajduje), ’w’ + miejscownik (określa miejsce, w którym coś się dzieje i osoba bierze w tym udział, lub tylko miejsce, jeżeli rzeczownik łączy się z przyimkiem 'na' + biernik w znaczeniu kierunku, np. Idę na uniwersytet. Byłem u profesora na uniwersytecie.)
Wzór: Mieszkaliśmy (ciotka, Kraków)...u ciotki w Krakowie.
Byłem (profesor, konsultacja) ...u profesora na konsultacji.
4. Ona (prosić) ............................................ nas o twój adres.
5. Bardzo się (ja - r.m. - bać) ............................................. tej burzy.
6. Nie (wy - r.ż. - przywitać się) ..................................... z nim zbyt serdecznie.
7. (my - r.m. - mieć) ............................................. wczoraj dużo lekcji.
8. Nie (ja - r.ż. - kupić) ......................................... mleka ani ciastek.
9. Do kogo (wy - r.m. - telefonować) ......................................................?
10. Które biurko (ty - r.m. - wybrać) .......................................?
Do czego doszło?
Leszek domyślił się, że Julii już nie będzie. Ani dzisiaj, ani nigdy. Dochodziła północ. Wiedział, że się na nią nie doczeka. Doszedł do smutnego wniosku, że to koniec. Ich miłość dogasała, dopalała się jak ostatni papieros. Ale winy mógł doszukiwać się tylko w sobie. To przecież on dorabiał się za wszelką cenę. Ona dobrodusznie dopijała jego zimną kawę. Dojadała resztki z wczorajszego obiadu. Zawsze dotrzymywała mu towarzystwa, dodawała otuchy. Dokładała swoje pieniądze do jego nieprzemyślanych zakupów. Nigdy nie dopytywała się, dlaczego tak późno wracał do domu.
Kiedy zaczęli mieszkać razem, wiedział, że dostał w swoje ręce prawdziwy skarb. Wtedy doceniał to. Uważał, iż doskonale się dobrali i dopasowali. Dokupował chętnie jakieś drobiazgi do jej skromnego ubrania. Ale później...
To on nie dochował jej wierności. Zaczął dostrzegać inne kobiety. Doszło nawet do tego, że nie dawał jej pieniędzy na prowadzenie domu. Mimo że jego gruby portfel najczęściej się już wtedy nie domykał. Złośliwie dostarczał jej powodów do zmartwień i domysłów.
Teraz ma to, czego się dopracował - samotność. Czemu więc dopytuje samego siebie o powody? Myśl o Julii ciągle przecież dociera do jego świadomości. Boleśnie go dotyka. Dlaczego nie dotrwali? Dlaczego nie dogadali się? Wiedział, że do tej historii nikt już nie dopisze dalszego ciągu. Nikt nie doda ani jednego słowa. Nawet gdyby teraz próbował dodzwonić się do niej, to i tak niczego by już nie dopiął. Dlatego wstał. Dopalił papierosa. Zamknął okno i dobył z siebie głębokie westchnienie.