Zgodnie z art. 11a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty wykształcenie średnie posiada osoba, która:
ukończyła szkołę ponadpodstawową, z wyjątkiem:
zasadniczej szkoły zawodowej,
szkoły zasadniczej lub
innej szkoły im równorzędnej,
ukończyła szkołę ponadgimnazjalną, z wyjątkiem:
zasadniczej szkoły zawodowej o okresie nauczania nie krótszym niż 2 lata i nie dłuższym niż 3 lata, których ukończenie umożliwia uzyskanie dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe po zdaniu egzaminu, a także dalsze kształcenie w dwuletnich uzupełniających liceach ogólnokształcących i trzyletnich technikach uzupełniających
trzyletniej szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy dla uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym lub znacznym oraz dla uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi, których ukończenie umożliwia uzyskanie świadectwa potwierdzającego przysposobienie do pracy.
Szkoła ponadgimnazjalna
Szkołami ponadgimnazjalnymi w Polsce określa się szkoły, które uczeń rozpoczyna po skończeniu gimnazjum.
Jest kilka rodzajów szkół ponadgimnazjalnych:
liceum ogólnokształcące (LO)
liceum profilowane (LP)
technikum (T)
zasadnicza szkoła zawodowa (ZSZ)
Dla absolwentów ZSZ dostępne są następujące szkoły:
uzupełniające liceum ogólnokształcące
technikum uzupełniające
Dla absolwentów liceów profilowanych i ogólnokształcących oraz techników dostępna jest:
szkoła policealna
Absolwenci szkół ponadgimnazjalnych, którzy zdali egzamin maturalny, mają prawo do ubiegania się o przyjęcie do szkoły wyższej.
Zasadnicza szkoła zawodowa – szkoła na podbudowie programowej gimnazjum, realizująca program nauczania w zakresie kształcenia ogólnego oraz kształcenia zawodowego. Podstawy programowe dla kształcenia ogólnego w tego typu szkole określa Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 26 lutego 2002 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół z późniejszymi zmianami (Dz.U. z 2002 r. Nr 51, poz. 458; Dz.U. z 2003 r. Nr 210, poz. 2041). Kształcenie zawodowe odbywa się na poziomie czeladniczym, zgodnie z profilem danej placówki. Zasadniczą szkołę zawodową można ukończyć otrzymując jedynie świadectwo jej ukończenia, bądź też dyplomem poświadczającym kwalifikacje zawodowe, o ile uczeń przystąpi do nieobowiązkowego egzaminu zawodowego, zdawanego przed Okręgową Komisją Egzaminacyjną. Po ukończeniu zasadniczej szkoły zawodowej naukę można kontynuować w liceum ogólnokształcącym (uzupełniającym, nauka trwa dwa lata) lub w trzyletnim technikum uzupełniającym.
Wykształcenie wyższe jest wykształceniem uzyskanym w uniwersytecie, uniwersytecie technicznym (politechnika) lub w innych ośrodkach szkolnictwa wyższego. Pojęcie wykształcenia wyższego obejmuje skończenie studiów wyższych (po szkole średniej), oraz dalsze studia lub badania prowadzące do uzyskania stopnia naukowego.
Wykształcenie wyższe w Polsce
W polskim systemie edukacji wykształcenie wyższe w przypadku studiów I stopnia (zawodowych) kończy się nadaniem tytułu licencjata lub inżyniera, w przypadku studiów II stopnia (magisterskich) albo jednolitych studiów magisterskich – nadaniem tytułu magistra (do niedawna również magistra inżyniera) lub równorzędnego (lekarza, lekarza dentysty, lekarza weterynarii).
Szkoły wyższe przyznają też stopnie naukowe doktora i doktora habilitowanego. W Polsce działa Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów a podstawą jej działalności jest ustawa o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki.
Stopień doktora nadaje się osobie, która posiada:
tytuł zawodowy magistra, magistra inżyniera, lekarza lub inny równorzędny
zdała egzaminy doktorskie w zakresie określonym przez radę jednostki organizacyjnej