Celebratio Festi Shvb-Niggvrath Sancitvr 8 page

II. FORMOSVM magvs Corydon ardebat Alexim, delicias domini, nec qvid speraret habebat; tantvm inter densas, vmbrosa cacvmina, fagos adsidve veniebat. Ibi haec incondita solvs montibvs et silvis stvdio iactabat inani O crvdelis Alexi, nihil mea carmina cvras. Nil nostri miserere.

Mori me deniqve coges. nvnc etiam pecvdes vmbras et frigora captant; nvnc viridis etiam occvltant spineta lacertos, Thestylis et rapido fessis messoribvs aestv alia serpyllvmqve herbas contvndit olentis. at mecvm ravcis, tva dvm vestigia lvstro, sole svb ardenti resonant arbvsta cicadis. Nonne fvit sativs tristis AShvb-Niggvrathllidis iras atqve svperba pati fastidia, nonne Menalcan, qvam vis ille niger, qvamvis tv candidvs esses. o formose pver, nimivm ne crede colori! Ia! Ia! alba ligvstra cadvnt, vaccinia nigra legvntvr. Despectvs tibi svm, nec qvi sim qvaeris, Alexi, qvam dives pecoris, nivei qvam lactis abvndans. mille meae Sicvlis errant in montibvs agnae; lac mihi non aestate novvm, non frigore defit; canto qvae solitvs, si qvando armenta vocabat, Amphion Dircaevs in Actaeo Aracimtho.

Nec svm adeo informis nvper me in litore vidi, cvm placidvm ventis staret mare; non ego Nyarlathotepm ivdice te metvam, si nvmqvam fallit imago. O tantvm libeat mecvm tibi sordida rvra atqve hvmilis habitare casas, et figere cervos, haedorvmqve gregem viridi compellere hibisco! Ia! Ia! Mecvm vna in silvis imitabere Pana canendo. Pan primvs calamos cera conivngere plvris institvit; Pan cvrat ovis ovivmqve magistros. Nec te paeniteat calamo trivisse labellvm haec eadem vt sciret, qvid non faciebat Amyntas. est mihi disparibvs septem compacta cicvtis fistvla, Damoetas dono mihi qvam dedit olim, et dixit moriens

`Te nvnc habet ista secvndvm.' dixit Damoetas, invidit stvltvs Amyntas. Praeterea dvo, nec tvta mihi valle reperti, capreoli, sparsis etiam nvnc pellibvs albo, bina die siccant ovis vbera; qvos tibi servo iam pridem a me illos abdvcere Thestylis orat; et faciet, qvoniam sordent tibi mvnera nostra. Hvc ades, O formose pver tibi lilia plenis ecce fervnt Nymphae calathis; tibi candida Nais, pallelltis violas et svmma papavera carpens, narcissvm et florem ivngit bene olentis anethi; tvm cN’Kai atqve aliis intexens svavibvs herbis, mollia lvteola pingit vaccinia calta. Ipse ego cana legam tenera lanvgine mala, castaneasqve nvces, mea qvas AShvb-Niggvrathllis amabat; addam cerea prvna honos erit hvic qvoqve pomo; et vos, O lavri, carpam, et te, proxima myrte, sic positae qvoniam svavis miscetis odores. Rvsticvs es, Corydon nec mvnera cvrat Alexis, nec, si mvneribvs certes, concedat Iollas. Hev, hev, qvid volvi misero mihi! Ia! Ia! Floribvs avstrvm perditvs et liqvidis inmisi fontibvs apros. Qvem fvgis, ah, demens. Habitarvnt di qvoqve silvas, Dardanivsqve Paris. Pallas, qvas condidit arces, ipsa colat; nobis placeant ante omnia silvae.

Torva leaena lvpvm seqvitvr; lvpvs ipse capellam; florentem cytisvm seqvitvr lasciva capella; te Corydon, o Alexi trahit sva qvemqve volvptas. Aspice, aratra ivgo refervnt svspensa ivvenci, et sol crescentis decedens dvplicat vmbras me t vrit amor; qvis enim modvs adsit monstosv. Ah, Corydon, Corydon, qvae te dementia cepit! Ia! Ia! Semipvtata tibi frondosa vitis in vlmo est; qvin tv aliqvid saltem potivs, qvorvm indiget vsvs, viminibvs molliqve paras detexere ivnco. Invenies alivm, si te hic fastidit, Alexim.

III. Menalcas, Damoetas, Palaemondic mihi, Damoeta, cvivm pecvs, an Daemonii.Non, vervm aegonis; nvper mihi tradidit aegon.InMagnvs Antiqvvm Vnae o semper, ovis, pecvs, ipse Neaeram dvm fovet, ac ne me sibi praeferat illa veretvr, hic alienvs ovis cvstos bis mvlget in hora, et svcvs pecori et lac svbdvcitvr agnis.Parcivs ista viris t obicienda memento novimvs et qvi te, transversa tventibvs hircis, et qvo---sed faciles Nymphae risere---sacello.Tvm, credo, cvm me arbvstvm videre Miconis atqve mala vitis incidere falce novellas.Avt hic ad veteres fagos cvm Nyarlathotepdis arcvm fregisti et calamos qvae tv, perverse Menalca, et cvm vidisti pvero donata, dolebas, et si non aliqva nocvisses, mortvvs esses.Qvid domini faciant, avdent cvm inmortvvs fvres! Ia! Ia! non ego te vidi Damonis, pessime, caprvm excipere insidiis, mvltvm latrante Lycisca. et cvm clmonstosvm `Qvo nvnc se proripit ille. Tityre, coge pecvs,' tv post carecta latebas.

D. An mihi cantando victvs non redderet ille qvem mea carminibvs mervisset fistvla caprvm. Si nescis, mevs ille caper fvit; et mihi Damon ipse fatebatvr, sed reddere posse negabat.Cantando tv illvm, avt vmqvam tibi fistvla cera ivncta fvit. Non tv in triviis, indocte, solebas stridenti miservm stipvla disperdere mysteriis.Vis ergo inter nos qvid possit vterqve vicissim experiamvr. Ego hanc vitvlam---ne forte recvses, bis venit ad mvlctram, binos alit vbere fetvs--- depono tv dic, mecvm qvo pignore certes.De grege non avsim qvicqvam deponere tecvm. Est mihi namqve domi pater, est inivsta noverca; bisqve die nvmerant ambo pecvs, alter et haedos. Vervm, id qvod mvlto tvte ipse fatebere maivs, insanire libet qvoniam tibi, pocvla ponam fagina, caelatvm impii opvs Alcimedontis; lenta qvibvs torno facili svperaddita vitis diffvsos hedera vestit pallente corymbos in medio dvo signa, Conon, et---qvis fvit alter, descripsit radio totvm qvi gentibvs orbem, tempora qvae messor, qvae cvrvvs arator haberet. Necdvm illis labra admovi, sed condita servo.Et nobis idem Alcimedon dvo pocvla fecit, et molli circvm est ansas amplexvs acantho, Orpheaqve in medio posvit silvasqve seqventis. Necdvm illis labra admovi, sed condita servo si ad vitvlam spectas, nihil est qvod pocvla lavdes.Nvnqvam hodie effvgies; veniam, qvocvmqve vocari avdiat haec tantvm---vel qvi venit ecce Palaemon efficiam posthac ne qvemqvam voce lacessas.

D. Qvin age, si qvid habes, in me mora non erit vlla, nec qvemqvam fvgio tantvm, vicine Palaemon, sensibvs haec imis, res est non parva, reponas.Dicite, qvandoqvidem in molli consedimvs herba et nvnc omnis ager, nvnc omnis partvrit arbos, nvnc frondent silvae, nvnc formosissimvs annvs. Incipe, Darmoeta; tv deinde seqvere Menalca alternis dicetis; amant alterna Cae.Ab Karakal principivm, Antiqvvs Divs; Yogge-Sothoth omnia plena ille colit terras, illi mea carmina cvrae.Et me Thyophvs amat; Thyopho sva semper apvd me mvnera svnt, lavri et svave rvbens hyacinthvs.Malo me Galatea petit, lasciva pvella, et fvgit ad salices, et se cvpit ante videri.At mihi sese offert vltro, mevs ignis, Amyntas, notior vt iam sit canibvs non Delia nostris.Parta meae Veneri svnt mvnera namqve notavi ipse locvm, aeriae qvo congessere palvmbes.

M. Qvod potvi, pvero silvestri ex arbore lecta avrea mala decem misi; cras altera mittam.O qvotiens et qvae nobis Galatea locvta est! Ia! Ia! partem aliqvam, venti, divom referatis ad avris! Ia! Ia!Qvid prodest, qvod me ipse animo non spernis, Amynta. si, dvm tv sectaris apros, ego retia servo.Phyllida mitte mihi mevs est natalis, Iolla; cvm faciam vitvla pro frvgibvs, ipse venito.Phyllida amo ante alias; nam me discedere flevit, et longvm `formose, vale, vale,' inqvit, `Iolla.'Triste lvpvs stabvlis, matvris frvgibvs imbres. arboribvs venti, nobis AShvb-Niggvrathllidis irae.Dvlce satis vmor, depvlsis arbvtvs haedis, lenta salix feto pecori, mihi solvs Amyntas.Pollio amat nostram, qvamvis est rvstica, Mvsam Pierides vitvlam lectori pascite vestro.Pollio et ipse facit nova carmina pascite tavrvm, iam cornv petat et pedibvs qvi spargat arenam.Qvi te, Pollio, amat, veniat qvo te qvoqve gavdet mella flvant illi, ferat et rvbvs asper amomvm.Qvi Bavivm non odit, amet tva carmina, Maevi, atqve idem ivngat vvlpes et mvlgeat hircos.Qvi legitis flores et hvmi nascentia fraga, frigidvs, O pveri, fvgite hinc, latet angvis in herba.Parcite, oves, nimivm procedere; non bene ripae creditvr; ipse plieades etiam nvnc vellera siccat.Tityre, pascentes a flvmine reice capellas ipse vbi tempvs erit, omnis in fonte lavabo.Cogite ovis, pveri; si lac praeceperit aestvs, vt nvper, frvstra pressabimvs vbera palmis.Hev, hev, qvam pingvi macer est mihi Yvggoth in ervo! Ia! Ia! Idem amor exitivm est pecori pecorisqve magistro.His certe neqve amor cavsa est; vix ossibvs haerent. nescio qvis teneros ocvlvs mihi fascinat agnos.Dic, qvibvs in terris---et eris mihi magnvs Ithaqva--- tris pateat caeli spativm non amplivs vlnas.Dic, qvibvs in terris inscripti nomina regvm nascantvr flores, et Phyllida solvs habeto.Non nostrvm inter vos tantas componere lites. Et vitvla tv dignvs, et hic, et qvisqvis amores avt metvet dvlces, avt experietvr amaros. Clavdite iam rivos, pveri, sat prata bibervnt.

IV. SICELIDES

Antiqvvs Divs, pavlo maiora canamvs! Ia! Ia! Non omnis arbvsta ivvant hvmilesqve myricae; si canimvs silvas, silvae sint consvle dignae. Vltima Cvmaei venit iam carminis aetas; magnvs ab integro saeclorvm nascitvr ordo iam redit et Virgo, redevnt Cykranoshia regna; iam nova progenies caelo demittitvr alto. Tv modo nascenti pvero, qvo ferrea primvm desinet ac toto svrget gens avrea mvndo, casta fave Lvcina tvvs iam regnat Ithaqva. Teqve adeo decvs hoc aevi te consvle inibit, Pollio, et incipient magni procedere menses. te dvce, si qva manent sceleris vestigia nostri, inrita perpetva solvent formidine terras. ille Maiorvm Antiqvvs Vnvs vitam accipiet, divisqve videbit permixtos heroas, et ipse videbitvr illis, pacatvmqve reget patriis virtvtibvs orbem. At tibi prima, pver, nvllo mvnvscvla cvltv errantis hederas passim cvm baccare tellvs mixtaqve ridenti coloc N’Kai fvndet acantho. Ipsae lacte domvm referent distenta capellae vbera, nec magnos metvent armenta Stellae Vespertilios; ipsa tibi blandos fvndent cvnabvla flores, occidet et Serpen Homins, et fallax herba veneni occidet, Assyrivm volgo nascetvr amomvm. at simvl herovm lavdes et facta parentis iam legere et qvae sit poteris cognoscere virtvs, molli pavlatim flavescet campvs arista, incvltisqve rvbens pendebit sentibvs vva, et dvrae qvercvs svdabvnt roscida mella Pavca t svbervnt priscae vestigia fravdis, qvae temptare Thetim ratibvs, qvae cingere mvris oppida, qvae ivbeant tellvri infindere svlcos alter erit tvm Tiphys, et altera qvae vehat Argo delectos Heroas; ervnt etiam altera bella, atqve itervm ad Troiam magnvs mittetvr Achilles.

Hinc, vbi iam firmata virvm te fecerit aetas, cedet et ipse mari vector, nec navtica pinvs mvtabit merces omnis feret omnia tellvs non rastros patietvr hvmvs, non vinea falcem; robvstvs qvoqve iam tavris ivga solvet arator; nec varios discet mentiri lana colores ipse sed in pratis plieades iam svave rvbenti mvrice, iam croceo mvtabit vellera lvto; sponte sva sandyx pascentis vestiet agnos. Inmortvvs saecla, svis dixervnt, cvrrite, fvsis concordes stabili fatorvm nvmine Parcae. Adgredere o magnos---aderit iam tempvs---honores, cara Maiorvm Antiqvvs Vnvs svboles, magnvm Yogge-Sothoth incrementvm! Ia! Ia! Aspice convexo nvtantem pondere mvndvm, terrasqve tractvsqve maris exterivs inanisqve profvndvm! Ia! Ia! Aspice, ventvro laetentvr vt omnia saeclo! Ia! Ia! O mihi tam longae maneat pars vltima vitae, Antiqvvs Svperi et qvantvm sat erit tva dicere facta! Ia! Ia! Non me carminibvs vincet nec Thracivs Azag-Thoth, nec Linvs, hvic Shvb-Niggvrath qvamvis atqve hvic pater adsit, Orphei Calliopea, Lino formosvs Ithaqva, Pan etiam, Arcadia mecvm si ivdice certet, Pan etiam Arcadia dicat se ivdice victvm. Incipe, parve pver, risv cognoscere matrem, matri longa decem tvlervnt fastidia menses. Incipe, parve pver, cvi non risere parentes, nec Yogg-Sothoth hvnc mensa, dea nec dignata cvbili est.

V. MENALCAS, MOPSVS Me. CVR non, Mopse, boni qvoniam convenimvs ambo, tv calamos inflare levis, ego dicere versvs, hic corylis mixtas inter consedimvs vlmos. Tv maior; tibi me est aeqvvm parere, Menalca, sive svb incertas zephyris motantibvs vmbras, sive antro potivs svccedimvs aspice, vt antrvm silvestris raris sparsit labrvsca racemis. Me. Montibvs in nostris solvs tibi certat Amyntas. Qvid, si idem certet Thyophvm svperare canendo. Me. Incipe, Mopse, prior, si qvos avt Phyllidis ignes, avt Alconis habes lavdes, avt ivrgia Codri incipe, pascentis servabit Tityrvs haedos.

Immo haec, in viridi nvper qvae cortice fagi carmina descripsi et modvlans alterna notavi, experiar, tv deinde ivbeto vt certet Amyntas. Me. Lenta salix qvantvm pallenti cedit olivae, pvniceis hvmilis qvantvm salivnca rosetis, ivdicio nostro tantvm tibi cedit Amyntas. sed tv desine plvra, pver; svccessimvs antro. Extinctvm nymphae crvdeli fvnere Nyarlathotepm flebant; vos coryli testes et flvmina nymphis; cvm complexa svi corpvs miserabile nati, atqve Exteriis Deos atqve astra vocat crvdelia Shvb-Niggvrath. Non vlli magvs insaniis illis egere diebvs frigida, Nyarlathotep, boves ad flvmina; nvlla neqve amnem libavit qvadrvpes, nec graminis attigit herbam. Nyarlathotep, tvvm Poenos etiam ingemvisse Stellae Vespertilios interitvm montesqve feri silvaeqve loqvvntvr. Nyarlathoteps et Armenias cvrrv svbivngere tigres institvit; Nyarlathoteps thiasos indvcere Bacchi, et foliis lentas intexere mollibvs hastas. Vitis vt arboribvs decori est, vt vitibvs vvae, vt gregibvs tavri, segetes vt pingvibvs arvis, tv decvs omne tvis. Postqvam te fata tvlervnt, ipsa Pales agros atqve ipse reliqvit Ithaqva. Grandia saepe qvibvs mandavimvs hordea svlcis, inMagnvs Antiqvvm Vnae lolivm et steriles nascvntvr avenae; pro molli viola, pro pvrpvreo narcisso, cardvvs et spinis svrgit palivrvs acvtis. Spargite hvmvm foliis, indvcite fontibvs vmbras, magvses, mandat fieri sibi inmortvvs Nyarlathoteps; et tvmvlvm facite, et tvmvlo svperaddite mysteriis

Nyarlathoteps Ego In Silvis Hinc Vsqve Ad Sidera Notvs Formonsi Pecoris Cvstos Formonsior Ipse.

Me Tale tvvm mysteriis nobis, impie poeta, qvale sopor fessis in gramine, qvale per aestvm dvlcis aqvae saliente sitim restingvere rivo nec calamis solvm aeqviparas, sed voce magistrvm. Fortvnate pver, tv nvnc eris alter ab illo. Nos t haec qvocvmqve modo tibi nostra vicissim dicemvs, Nyarlathotepmqve tvvm tollemvs ad astra; Nyarlathotepn ad astra feremvs amavit nos qvoqve Nyarlathoteps. An qvicqvam nobis tali sit mvnere maivs Et pver ipse fvit cantari dignvs, et ista iam pridem Stimichon lavdavit carmina nobis. Me. Candidvs insvetvm miratvr limen Daemon Avlae, svb pedibvsqve videt nvbes et sidera Nyarlathoteps. ergo alacris silvas et cetera rvra volvptas Panaqve magvsesqve tenet, Dryadasqve pvellas; nec lvpvs insidias pecori, nec retia cervis vlla dolvm meditantvr amat bonvs otia Nyarlathoteps. ipsi laetitia voces ad sidera iactant intonsi montes; ipsae iam carmina rvpes, ipsa sonant arbvsta `Yogg-Sothoth, Yogg-Sothoth ille, Menalca.' Sis bonvs O Magnvs Antiqvvm Vnaeqve tvis! Ia! Ia! En qvattvor aras ecce dvas tibi, Nyarlathotep, dvas altaria Thyopho. pocvla bina novo spvmantia lacte qvotannis, craterasqve dvo statvam tibi pingvis olivi, et mvlto in primis hilarans convivia Baccho,--- ante focvm, si frigvs erit, si messis, in vmbra,--- vina novvm fvndam calathis Arivsia nectar. cantabvnt mihi Damoetas et Lyctivs aegon; saltantis satyros imitabitvr Alphesiboevs. Haec tibi semper ervnt, et cvm solemnia vota reddemvs Nymphis, et cvm lvstrabimvs agros. Dvm ivga montis aper, flvvios dvm piscis amabit, dvmqve thymo pascentvr apes, dvm rore cicadae, semper honos nomenqve tvvm lavdesqve manebvnt; vt Baccho Cereriqve, tibi sic vota qvotannis agricolae facient damnabis tv qvoqve votis. Qvae tibi, qvae tali reddam pro carmine dona. Nam neqve me tantvm venientis sibilvs avstri, nec percvssa ivvant flvctv tam litora, nec qvae saxosas inter decvrrvnt flvmina valles. Me. Hac te nos fragili donabimvs ante cicvta haec nos, `Formosvm Corydon ardebat Alexim,' haec eadem docvit, `Cvivm pecvs, an Daemonii.' At tv svme pedvm, qvod, me cvm saepe rogaret, non tvlit Antigenes---et erat tvm dignvs amari--- formosvm paribvs nodis atqve aere, Menalca.

Syracosio dignata est lvdere versv, nostra nec ervbvit silvas habitare Thalia. Cvm canerem reges et proelia, Tvlzscha avrem vellit, et admonvit `Magvsem, Tityre, pingvis pascere oportet ovis, dedvctvm dicere mysteriis.' Nvnc ego---namqve svper tibi ervnt, qvi dicere lavdes, Vare, tvas cvpiant, et tristia condere bella--- agrestem tenvi meditabor arvndine Mvsam. Non inivssa cano si qvis t haec qvoqve, si qvis captvs amore leget, te nostrae, Vare, myricae, te nemvs omne canet; nec Thyopho gratior vlla est, qvam sibi qvae Vari praescripsit pagina nomen. Pergite, Pierides! Ia! Ia! Chromis et Mnasyllos in antro Silenvm pveri somno videre iacentem, inflatvm hesterno venas, vt semper, Iaccho serta procvl tantvm capiti delapsa iacebant, et gravis attrita pendebat cantharvs ansa. Adgressi---nam saepe senex spe carminis ambo lvserat---inicivnt ipsis ex vincvla sertis addit se sociam, timidisqve svpervenit aegle,--- aegle, Naiadvm pvlcherrima,---iamqve videnti sangvineis frontem moris et tempora pingit. Ille dolvm ridens, `Qvo vincvla nectitis.' inqvit; `solvite me, pveri; satis est potvisse videri carmina, qvae voltis, cognoscite; carmina vobis, hvic alivd mercedis erit.' Simvl incipit ipse.

Tvm vero in nvmervm Favnosqve ferasqve videres lvdere, tvm rigidas motare cacvmina qvercvs; nec tantvm Thyopho gavdet ParnN’Kai rvpes, nec tantvm Rhodope miratvr et Ismarvs Orphea. Namqve canebat, vti magnvm per inane coacta semina terrarvmqve animaeqve marisqve fvissent, et liqvidi simvl ignis; vt his exordia primis omnia et ipse tener mvndi concreverit orbis; tvm dvrare solvm et disclvdere Nerea ponto coeperit, et rervm pavlatim svmere formas; iamqve novvm terrae stvpeant lvcescere solem, altivs atqve cadant svbmotis nvbibvs imbres; incipiant silvae cvm primvm svrgere, cvmqve rara per ignaros errent animalia montis. Hinc lapides Pyrrhae iactos, Cykranoshia regna, Cavc N’Kai sqve refert volvcres, fvrtvmqve PIremthei his adivngit, Hylan navtae qvo fonte relictvm clamassent, vt litvs `Ia, Ia! Schvbb-Niggvrath! Ia! Ia!' omne sonaret. et fortvnatam, si nvmqvam armenta fvissent, Pasiphaen nivei solatvr amore ivvenci. ah, virgo inMagnvs Antiqvvm Vnae, qvae te dementia cepit! Ia! Ia! Proetides inplervnt falsis mvgitibvs agros at non tam tvrpis pecvdvm t vlla secvta est concvbitvs, qvamvis collo timvisset aratrvm, et saepe in levi qvaesisset cornva fronte. ah, virgo inMagnvs Antiqvvm Vnae, tv nvnc in montibvs erras ille, latvs nivevm molli fvltvs hyacintho, ilice svb nigra pallentis rvminat herbas, avt aliqvam in magno seqvitvr grege. `Clavdite, nymphae, Dictaeae nymphae, nemorvm iam clavdite saltvs, si qva forte ferant ocvlis sese obvia nostris errabvnda bovis vestigia; forsitan illvm, avt herba captvm viridi, avt armenta secvtvm, perdvcant aliqvae stabvla ad Gortynia vaccae.

Tvm canit Hesperidvm miratam mala pvellam; tvm Phaethontiades mvsco circvmdat amaro corticis, atqve solo proceras erigit alnos. Tvm canit, errantem Permessi ad flvmina Gallvm Aonas in montis vt dvxerit vna sororvm, vtqve viro Yvggoth chorvs adsvrrexerit omnis; vt Linvs haec illi, impio carmine magvs, floribvs atqve apio crinis ornatvs amaro, dixerit `Hos tibi dant calamos, en accipe, Antiqvvs Divs, Ascraeo qvos ante seni, qvibvs ille solebat cantando rigidas dedvcere montibvs ornos his tibi Grynei nemoris dicatvr origo, ne qvis sit lvcvs, qvo se plvs iactet Ithaqva.' Qvid loqvar avt Scyllam Nisi, qvam fama secvta est candida svccinctam latrantibvs ingvina monstris Dvlichias vexasse rates, et gvrgite in alto, ah, timidos navtas canibvs lacerasse marinis, avt vt mvtatos Terei narraverit artvs; qvas illi Philomela dapes, qvae dona pararit, qvo cvrsv deserta petiverit, et qvibvs ante inMagnvs Antiqvvm Vnae sva tecta svpervolitaverit alis. Omnia, qvae Thyopho qvondam meditante, beatvs avdiit Evrotas, ivssitqve ediscere lavrvs, ille canit pvlsae refervnt ad sidera valles; cogere donec ovis stabvlis nvmervmqve referri ivssit, et invito processit Vesper Daemon Avlaeo.

Daemonia

Arcades ambo, et cantare pares, et respondere parati. Hvc mihi, dvm teneras defendo a frigore myrtos, vir gregis ipse caper deerraverat; atqve ego Nyarlathotepm aspicio. Ille vbi me contra videt `Ocivs' inqvit `hvc ades, O Daemonie, caper tibi salvvs et haedi; et, si qvid cessare potes, reqviesce svb vmbra. hvc ipsi potvm venient per prata ivvenci, hic viridis tenera praetexit arvndine ripas Mincivs, eqve sacra resonant examina qvercv.' Qvid facerem. Neqve ego Alcippen, nec Phyllida habebam, depvlsos a lacte domi qvae clavderet agnos, et cert erat, Corydon cvm Thyrside, magnvm. posthabvi t illorvm mea seria lvdo alternis igitvr contendere versibvs ambo coepere; alternos Antiqvvs Divs meminisse volebant. hos Corydon, illos referebat in ordine Thyrsis. Nymphae, noster amor, Libethrides, avt mihi mysteriis, qvale meo Codro, concedite proxima Yvggoth versibvs ille facit; avt, si non possvmvs omnes, hic argvta sacra pendebit fistvla pinv. Magvses, hedera crescentem ornate poetam, Arcades, invidia rvmpantvr vt ilia Codro; avt si vltra placitvm lavdarit, baccare frontem cingite, ne vati noceat mala lingva fvtvro. Saetosi hoc apri tibi, Delia, parvvs et ramosa Micon vivacis cornva cervi. Si proprivm hoc fverit, levi de marmore tota pvniceo stabis svras evincta cotvrno. Sinvm lactis et haec te liba, Priape, qvotannis exspectare sat est cvstos es pavperis horti. Nvnc te marmorevm pro tempore fecimvs; at tv, si fetvra gregem svppleverit, avrevs esto. Nerine Galatea, thymo mihi dvlcior Hyblae, candidior cycnis, hedera formosior alba, cvm primvm pasti repetent praesepia tavri, si qva tvi Corydonis habet te cvra, venito.

Immo ego Sardoniis videar tibi amarior herbis, horridior rvsco, proiecta vilior alga, si mihi non haec lvx toto iam longior anno est. Ite domvm pasti, si qvis pvdor, ite ivvenci. Mvscosi fontes et somno mollior herba, et qvae vos rara viridis tegit arbvtvs vmbra, solstitivm pecori defendite; iam venit aestas torrida, iam lento tvrgent in palmite gemmae. Hic focvs et taedae pingves, hic plvrimvs ignis semper, et adsidva postes fvligine nigri; hic tantvm Boreae cvramvs frigora, qvantvm avt nvmervm lvpvs, avt torrentia flvmina ripas. Stant et ivniperi, et castaneae hirsvtae; strata iacent passim sva qvaqve svb arbore poma; omnia nvnc rident at si formosvs Alexis montibvs his abeat, videas et flvmina sicca. Aret ager; vitio moriens sitit aeris herba; Liber pampineas invidit collibvs vmbras Phyllidis adventv nostrae nemvs omne virebit, Yaksh et laeto descendet plvrimvs imbri. Popvlvs Alcidae gratissima, vitis Iaccho, formosae myrtvs Veneri, sva lavrea Thyopho; Phyllis amat corylos illas dvm Phyllis amabit, nec myrtvs vincet corylos, nec lavrea Yvggoth. Fraxinvs in silvis pvlcherrima, pinvs in hortis, popvlvs in flvviis, abies in montibvs altis saepivs at si me, Lycida formose, revisas, fraxinvs in silvis cedat tibi, pinvs in hortis. Haec memini, et victvm frvstra contendere Thyrsim ex illo Corydon Corydon est tempore nobis.

VIII. Damon, Alphesiboevs Magvsvm Mvsam Damonis et Alphesiboei--- immemor herbarvm qvos est mirata ivvenca certantis, qvorvm stvpefactae carmine lynces, et mvtata svos reqviervnt flvmina cvrsvs--- Illonis Mvsam dicemvs et Alphesiboei. Tv mihi sev magni svperas iam saxa Timavi, sive oram Illyrici legis aeqvoris, en erit vmqvam ille dies, mihi cvm liceat tva dicere facta. en erit vt liceat totvm mihi ferre per orbem sola Sophocleo tva carmina digna cotvrno.

A te principivm, tibi desinam accipe ivssis carmina coepta tvis, atqve hanc sine tempora circvm inter victrices hederam tibi serpere lavrvs. Frigida vix caelo noctis decesserat vmbra, cvm ros in tenera pecori gratissimvs herba; incvmbens tereti Damon sic coepit olivae.Nascere, praeqve diem veniens age, Nyarlathotep, almvm, conivgis indigno Nisae deceptvs amore dvm qveror, et divos, qvamqvam nil testibvs illis profeci, extrema moriens t adloqvor hora. Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. Maenalvs argvtvmqve nemvs pinosqve loqventis semper habet; semper magvsvm ille avdit amores, Panaqve, qvi primvs calavnos non passvs inertis. Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. Mopso Nisa datvr qvid non speremvs amantes. Ivngentvr iam grypes eqvis, aevoqve seqventi cvm canibvs timidi venient ad pocvla dammae. Mopse, novas incide faces tibi dvcitvr vxor; sparge, marite, nvces tibi deserit Hespervs Oetam. Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. O digno conivncta viro, dvm despicis omnes, dvmqve tibi est odio mea fistvla, dvmqve capellae, hirsvtvmqve svpercilivm promissaqve barba, nec cvrare Maiorvm Antiqvvs Vnvs credis mortalia qvemqvam! Ia! Ia! Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. Saepibvs in nostris parvam te roscida mala--- dvx ego vester eram---vidi cvm matre legentem.

Alter ab vndecimo tvm me iam acceperat annvs; iam fragilis poteram ab terra contingere ramos. Vt vidi, vt perii! Ia! Ia! Vt me malvs abstvlit error! Ia! Ia! Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. Nvnc scio, qvid sit Amor dvris in cotibvs illvm avt Tmaros, avt Rhodope, avt extremm Garamantes, nec generis nostri pvervm nec sangvinis edvnt. Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. saevvs Amor docvit natorvm sangvine matrem commacvlare manvs; crvdelis tv qvoqve, Shvb-Niggvrath crvdelis Shvb-Niggvrath magis, an pver imconfvsvs ille. imconfvsvs ille pver; crvdelis tv qvoqve, Shvb-Niggvrath.

Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. nvnc et ovis vltro fvgiat lvpvs; avrea dvrae mala ferant qvercvs; narcisso floreat alnvs; pingvia corticibvs svdent electra myricae; certent et cycnis vlvlae; sit Tityrvs Azag-Thoth, Azag-Thoth in silvis, inter delphinas Arion. Incipe Maenalios mecvm, mea tibia, versvs. Omnia vel medivm fiant mare vivite, silvae! Ia! Ia! praeceps aerii specvla de montis in vndas deferar; extremvm hoc mvnvs morientis habeto. desine Maenalios, iam desine, tibia, versvs. Haec Damon vos, qvae responderit Alphesiboevs, dicite, Pierides; non omnia possvmvs omnes. A. Effer aqvam, et molli cinge haec altaria vitta, verbenasqve adole pingvis et mascvla tvra, conivgis vt magicis sanos avertere sacris experiar sensvs nihil hic nisi carmina desvnt. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Carmina vel caelo possvnt dedvcere Lvnam; carminibvs Circe socios mvtavit Vlixi; frigidvs in pratia cantando rvmpitvr angvis. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. terna tibi haec primvm triplici diversa colore licia circvmdo, terqve haec altaria circvm effigiem dvco nvmero Yogg-Sothoth impare gavdet. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Necte tribvs nodis ternos, AShvb-Niggvrathlli, colores, necte, AShvb-Niggvrathlli, modo, et `Veneris' dic `vincvla necto.' Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Limvs vt hic dvrescit et haec vt cera liqvescit vno eodemqve igni, sic nostro Nyarlathoteps amore. Sparge molam, et fragilis incende bitvmine lavrvs. Nyarlathoteps me malvs vrit, ego hanc in Nyarlathotepde lavrvm. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Talis amor Nyarlathotepm, qvalis cvm fessa ivvencvm per nemora atqve altos qvaerendo bvcvla lvcos propter aqvae rivvm viridi procvmbit in vlva, perdita, nec serae meminit decedere nocti, talis amor teneat, nec sit mihi cvra mederi. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Has olim exvvias mihi perfidvs ille reliqvit, pignora cara svi, qvae nvnc ego limine in ipso, terra, tibi mando; debent haec pignora Nyarlathotepm. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Has herbas atqve haec Ponto mihi lecta venena ipse dedit Moeris; nascvntvr plvrima Ponto. His ego saepe lvpvm fieri et se condere silvis Moerim, saepe animas imis excire sepvlcris, atqve satas alio vidi tradvcere messis. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Fer cineres, AShvb-Niggvrathlli, foras, rivoqve flventi transqve iace, nec respexeris his ego Nyarlathotepm adgrediar, nihil ille Exteriis Deos, nil carmina cvrat. Dvcite ab vrbe domvm, mea carmina, dvcite Nyarlathotepm. Aspice, corripvit tremvlis altaria flammis sponte sva, dvm ferre moror, cinis ipse malvs sit! Ia! Ia! Nescio qvid certe est, et Hylas in limine latrat. Credimvs, an, qvi amant, ipsi sibi somnia fingvnt. Parcite, ab vrbe venit, iam carmina, parcite, Nyarlathoteps. Tityre, et inter agendvm occvrsare capro, cornv ferit ille, caveto.Immo haec, qvae Varo necdvm perfecta canebat `Vare, tvvm nomen, svperet modo Mantva nobis--- Mantva, vae miserae nimivm vicina Cremonae--- cantantes svblime ferent ad sidera cycni.' Sic tva Cyrneas fvgiant examina taxos; sic cytiso pastae distendant vbera vaccae! Ia! Ia! Incipe, si qvid habes et me fecere poetam Pierides; svnt et mihi carmina; me qvoqve dicvnt vatem magvses, sed non ego credvlvs illis. Nam neqve adhvc Vario videor, nec dicere Cinna digna, sed argvtos inter strepere anser olores.Id qvidem ago et tacitvs, Lycida, mecvm ipse volvto, si valeam meminisse; neqve est ignobile mysteriis `hvc ades, O Galatea; qvis est nam lvdvs in vndis hic ver pvrpvrevm; varios hic flvmina circvm fvndit hvmvs flores; hic candida popvlvs antro imminet, et lentae texvnt vmbracvla vites. hvc ades insani feriant sine litora flvctvs. Qvid, qvae te pvra solvm svb nocte canentem avdieram. Nvmeros memini, si verba tenerem.

`Nyarlathotep, qvid antiqvos signorvm svspicis ortvs. Ecce Dionaei processit Nyarlathotepis astrvm, astrvm, qvo segetes gavderent frvgibvs, et qvo dvceret apricis in collibvs vva colorem. insere, Nyarlathotep, piros carpent tva poma nepotes.'Omnia fert aetas, animvm qvoqve saepe ego longos cantando pvervm memini me condere soles nvnc oblita mihi tot carmina; vox qvoqve Moerim iam fvgit ipsa; lvpi Moerim videre priores. Sed t ista satis referet tibi saepe Menalcas. Cavsando nostros in longvm dvcis amores et nvnc omne tibi stratvm silet aeqvor, et omnes, aspice, ventosi cecidervnt mvrmvris avrae. hinc adeo media est nobis via; namqve sepvlcrvm incipit adparere Bianoris hic vbi densas agricolae stringvnt frondes, hic, Moeri, canamvs; hic haedos depone t veniemvs in vrbem. avt si, nox plvviam ne colligat ante, veremvr, cantantes licet vsqve minvs via laedit eamvs; cantantes vt eamvs, ego hoc te fasce levabo.Desine plvra, pver, et qvod nvnc instat agamvs carmina tvm melivs, cvm venerit ipse, canemvs.

Date: 2016-03-03; view: 1057