· rozpościera się od Morza Arktycznego i skraju tarczy bałtyckiej (N, NW), po Karpaty (SW), Morze Czarne, Morze Azowskie i Kaukaz (S) oraz Morze Kaspijskie (SE) i góry Ural (E)
2. Budowa geologiczna
· rozwinęła się na pokrywie osadowej prekambryjskiej platformy wschodnioeuropejskiej
· podłoże krystaliczne, o różnych głębokościach
· na NW w kenozoiku czynnikiem rzeźbotwórczym był lodowiec skandynawski
3. Rzeźba terenu
· najważniejszy czynnik rzeźbotwórczy to lodowiec skandynawski, który pozostawił pokrywę osadów lodowcowych
· występują równiny moreny dennej, wysoczyzny morenowe, wały moren czołowych, jeziora polodowcowe, ozy, sandry, kemy
4. Klimat
· centralna część ma klimat umiarkowany, przeważnie kontynentalny, ku W nieco wilgotniejszy
· na N panuje klimat subpolarny, a na S podzwrotnikowy o cechach śródziemnomorskich
5. Wody
· sieć rzeczna Niziny jest gęsta, zwłaszcza na W i N
· N część Niziny należy do zlewisk Morza Białego i Morza Barentsa, centralna część to zlewnia Wołgi, S do Morza Czarnego, NW to zlewisko Morza Bałtyckiego
· liczne jeziora: Ładoga, Onega, Pejpus
· wiele sztucznych zbiorników wodnych
6. Gleby
· strefy glebowo-roślinne ułożone są równoleżnikowo, od N występuje tundra, tajga, lasy mieszane na bielicach, lasostepy i stepy na czarnoziemach
7. Roślinność i zwierzęta
8. Działalność człowieka
9. Indywidualność geograficzna
· liczne formy lodowcowe, duże zróżnicowanie pod względem klimatycznym, roślinnym, glebowym i rzeźby
11. Krainy Niziny Wschodnioeuropejskiej nie objęte zlodowaceniem
· Wyżyna Ukraińska
· Nizina Czarnomorska
· Nizina Naddnieprzańska
· Wyżyna Środkoworosyjska
· Nizina Ocko-Dońska
· Nizina Nadazowska
· Wyżyna Doniecka
· Wyżyna Nadwołżańska
· Wyżyna Bugulmijsko-Belebejska
· Nizina Nadkaspijska
· Nizina Kubańska
· Wyżyna Stawropolska
URAL
1. Położenie geograficzne
· znajdują się na E skraju Niziny Wschodnioeuropejskiej i skraju prekambryjskiej platformy europejskiej
· na 2000 km długości i 150 km szerokości
2. Budowa geologiczna
· powstały w orogenezie hercyńskiej, po likwidacji Oceanu Uralskiego i sfałdowania nagromadzonych w nim osadów podczas kolizji kontynentu Europameryki z Syberyjskim
· zrównane w erze mezozoicznej i powtórnie wypiętrzone w trzeciorzędzie (orogeneza alpejska)
3. Rzeźba terenu
· jest asymetryczny w przekroju, stoki E są krótkie i stromo spadają ku Nizinie Zachodniosyberyjskiej, a stoi W są długie i łagodne i opadają ku Nizinie Wschodnioeuropejskiej
4. Klimat
· cechy kontynentalne, na N subpolarny, a na S umiarkowany
5. Wody
· na N występują niewielkie lodowce, a na E niewielkie jeziora
· zbocza rozcięte przez liczne rzeki należące do dorzeczy Wołgi, Obu, Uralu, Peczory
6. Gleby
· górskie
7. Roślinność i zwierzęta
· na N tundra, ku S przechodzi w lasy iglaste i liściaste, na samym S lasostepy i stepy
8. Działalność człowieka
9. Indywidualność geograficzna
· charakter górski regionu o rzeźbie alpejskiej, lodowce
10. Ze względu na rzeźbę, klimat, roślinność wyróżnia się kilka regionów w obrębie Uralu
· Ural Polarny – wysunięty najdalej na N częściowo poza koło polarne
· Ural Subpolarny – z najwyższym szczytem (Narodnaja), typowa rzeźba alpejka, lodowce,
· Ural Północny – bardziej dojrzała rzeźba, szczyty zaokrąglone
· Ural Środkowy
· Ural Południowy
KRYM
1. Położenie geograficzne
· półwysep wysunięty na S w Morze Czarne
· na N łączy się wąskim Przesmykiem Perekopskim z Niziną Czarnomorską
2. Budowa geologiczna
· na N mezozoiczne pokrywy osadowe (obszar fałdowań paleozoicznych)
· na S alpidy (obszar fałdowań hercyńskich)
3. Rzeźba terenu
· część N jest nizinna, na S znajdują się Góry Krymskie wieku alpejskiego, zbudowane z wapieni, piaskowców i łupków krystalicznych
· na W niskie i płaskie wybrzeża, na S wysokie i strome, na NE lagunowe
4. Klimat
· umiarkowany kontynentalny
· na S brzegu cechy klimatu N części strefy podzwrotnikowej
5. Wody
· sieć rzeczna słabo rozwinięta, doliny poprzecinane strumieniami i zatokami
6. Gleby
· czarnoziemy, szare gleby leśne, brązowe (na S)
7. Roślinność i zwierzęta
· na S roślinność o charakterze podzwrotnikowym, na N step zajmujący większość półwyspu
8. Działalność człowieka
9. Indywidualność geograficzna
· nizinny teren, Góry Krymskie na S, różnego rodzaju wybrzeża
EUROPA ZACHODNIA:
Rozciąga się na W od linii Teisseyre'a-Tornquista w stronę Oceanu Atlantyckiego. Można wyróżnić młodą paleozoiczną platformę obejmującą średniogórza W i środkowej Europy z osadowymi pokrywami mezozoicznymi; nizinną część tej platformy z osadowymi pokrywami trzeciorzędowymi i czwartorzędowymi; alpidy W i środkowej Europy obejmujące Alpy i Karpaty z przedgórskimi i śródgórskimi zapadliskami. Leży w strefie klimatów umiarkowanych. Na Wyspach Brytyjskich i Półwyspie Bretońskim klimat umiarkowanie ciepły, wybitnie morski, w pozostałej części Europy W umiarkowany ciepły, morski i przejściowy. Sferowość geograficzna prawie w ogóle nie istnieje.
WYSPY BRYTYJSKIE
1. Położenie geograficzne
· najbardziej na W wysunięty region Europy , leżą na Oceanie Atlantyckim
· położone w szelfie stanowiącym część paleozoicznej platformy środkowej i W Europy
2. Budowa geologiczna
· położone w całości na europejskim bloku kontynentalnym, od którego zostały oddzielone w czwartorzędzie (przez morza epikontynentalne)
· położone w strefie fałdowań kaledońskich i hercyńskich
· po zrównaniu w okresie fałdowań alpejskich zostały przecięte uskokami i przekształcone w zręby i zapadliskowe obniżenia
3. Rzeźba terenu
· archipelag obejmuje ok. 5500 wysp, największe to Wielka Brytania i Irlandia o bardzo rozwiniętej linii brzegowej i zróżnicowanych wybrzeżach
· najmniejsze wyspy to: Hebrydy, Orkady i Szetlandy
4. Klimat
· umiarkowany morski, kształtowany pod wpływem Oceanu Atlantyckiego, a szczególnie Prądu Zatokowego
5. Wody
· bardzo gęsta sieć rzek: Tamiza, Severn, Trent, Clyde
6. Gleby
· bielicowe, brunatne, płowe
7. Roślinność i zwierzęta
8. Działalność człowieka
9. Indywidualność geograficzna
· charakter wyspowy, ślady dawnego zlodowacenia, wybrzeża fiordowe
10. Części Wielkiej Brytanii
· Szkocja – N część Wielkiej Brytanii, kaledoński masyw górski częściowo zatopiony przez morze, znajdują się tam: Góry Kaledońskie, Góry Grampian, Wyżyna Południowo-szkocka; górotwory przecięte uskokami w orogenezie alpejskiej, ślady cyrków lodowcowych, u-kształtne doliny rzeczne, moreny, jeziora polodowcowe
· Góry Kumbryjskie – góry hercyńskie, w środkowej części Anglii
· Góry Pennińskie – biegną południkowo
· Basen Londyński – na SE części Anglii
· Góry Kambryjskie – ich N należy do systemu kaledońskiego, a S do hercyńskiego
· Półwysep Kornwalijski – w SW części Wielkiej Brytanii, wyżynny charakter, urozmaicona linia brzegowa, riasowe wybrzeża, skaliste, wysokie
· Irlandia – oddzielona Morzem Irlandzkim i 2 cieśninami: Kanałem św. Jerzego i Kanałem Północnym; wchodzi w skład paleozoicznej platformy europejskiej; środkową część zajmuje Nizina Środkowo-irlandzka; w plejstocenie wyspa pokryta lodem