JEDEN Z KIERUNKOW W FILOZOFII

Epikureizm
Szczęście utożsamione z przyjemnością rozumianą jako brak cierpień i zmartwień; źródłem nieszczęścia są lęki przed poczuciem niespełnienia, cierpienia, bogami, śmiercią.
Przekonanie epikurejczyków dotyczyło stwierdzenia, iż wszelkie poznanie odbywa się za pomocą zmysłów. Epikureizm zalicza się do filozofii hellenistycznej. Epikur wyobrażał sobie budowę świata na sposób materialistyczny, jego zdaniem istnieją tylko ciała, które człowiek postrzega zmysłami, oraz próżnia, w której możliwy jest ruch. Najważniejszą dziedziną Epikura była etyka. Przyjemność definiowali jako brak cierpień i trosk. Cierpienie mogło mieć charakter cielesny z wyniku niezaspokojenia jakiś potrzeb.

Stoicyzm
W etyce – samowystarczalna cnota najwyższym dobrem człowieka i warunkiem szczęścia; zalecenie uniezależnienia się od wszelkich zewnętrznych okoliczności oraz życia zgodnego z naturą; postulat wyzbywania się negatywnych uczuć (afektów); (336 p.n.e – 264 p.n.e).

Sceptycyzm

pogląd filozoficzny polegający na wstrzymaniu się od wydawania sądów o rzeczywistości. Powodem takiej postawy jest przekonanie, że nigdy nie można znaleźć ani ostatecznej racji dla danego sądu, ani niepodważalnego kryterium prawdy.

14. WOLUNTARYZM ŚW. AUGUSTYNA

Przewaga sił irracjonalnych duszy nad rozumem

1. Zasadniczą postacią życia duchowego nie był dla Augustyna rozum, lecz wola. U podstaw tego twierdzenia jest rozumowanie : Właściwa natura każdej rzeczy przejawia się tam, gdzie rzecz jest czynna a nie gdzie jest bierna. Rozum wedle opinii całej starożytności jest bierny. Naturę ludzką stanowi nie rozum lecz czynna wola. Natura człowieka przejawia się nie w tym, co wie, lecz w tym czego chce.

2. Czynniki irracjonalne mają przewagę nie tylko w dziedzinie działania, ale i w dziedzinie samego poznania. Prawdę o Bogu, który przerasta przyrodzenie człowieka, poznać może nie rozum, lecz wiara. Wiara i rozum uzupełniają się nawzajem.

3. Jeśli prawdę zdobywa się nie samym rozumem, to tym bardziej- dobro jeśli poznanie jest rzeczą i uczucia, to tym bardziej- działanie. Jeśli więc teoria poznania Augustyna miała charakter woluntarystyczny i w ogóle irracjonalistyczny, to tym bardziej jego etyka. Nie jest tak jak twierdzili starożytni: że wystarcza znać dobro, aby je czynić trzeba dobro kochać. Szczęście można osiągnąć tylko przez miłość i tylko przez nią można zbliżyć się do Boga.

KONCEPCJA SUPBSTANCJI TOMASZA Z AKWINU

Przyjął za Arystotelesem pojęcie formy i materii oraz istnienie od Boga(w koncepcji substancji)

Pięć dowodów na istnienie Boga:

· Z ruchu (przyczyna poruszająca)

· Z przyczyny sprawczej (rzecz na przyczynę sprawczą)

· Z konieczności (wszystkie byty istnieją, nie musi być byt sam z siebie)

· Ze stany doskonałości (jedna jest doskonalsza od drugiej)

· Z przyczyny celowej (każda rzecz ma cel, każde działanie zmierza do pewnego celu)

Twierdził że człowiek to indywidualna substancja o naturze rozumnej, podkreślił rozumność człowieka, to co ważne to indywidualna substancja, która posiada godność.

Date: 2016-01-14; view: 856