Talmud uchodzi u zydów za boska ksiege

Zydzi, z wyjatkiem malej liczby dysydentów uwazaja od dawna Talmud w ogóle za taka sama boska ksiege, jaka jest Biblia starego zakonu. Jezeli jednak rzecz rozwazymy dokladniej, to stawiajac go nawet wyzej Biblii. W Jezejaszu 33,6, Talmud powiada, ze sa juz rozliczne jego rozdzialy opisane. Ten sam Talmud pisze o sobie: „slowa ustnej nauki równe sa zakonowi". A na innym miejscu powiada: „Biblia równa sie wodzie, Miszna - winu, Gemara - winu zaprawionemu korzeniami. Swiat nie moze sie obejsc bez wody, wina i wina zaprawionego korzeniami, a bogaty bedzie uzywal wszystkich trzech. Tak samo swiat nie moze obejsc sie bez Biblii, Miszny i Gemary. Dalej mówi, ze „zakon" /Biblia/ równa sie soli, Miszna - pieprzowi, a Gemara - cynamonowi, a bez tego swiat nie moze sie obejsc. Ci, którzy czytaja Biblie czynia cos, co jest cnota, albo tez nia nie jest. Czytajacy Miszne wykonuja rzecz cnotliwa i beda za to wynagrodzeni. Ci, zas którzy czytaja Gemare wykonuja rzecz najbardziej cnotliwa. Dalej: „Kto pogardza slowami rabinów, jest winien smierci". A takze, ze cale szczescie traci ten, „kto od ustaw i nauk Talmudu przechodzi do Biblii". Ich zdaniem tez: „przyjemniejsze sa slowa pisarzy Talmudu, niz zakonu". Dlatego tez „grzechy przeciw Talmudowi ciezszymi sa, niz grzechy przeciw Biblii".

Z samochwalstwem Talmudu zgadza sie swiadectwo reszty rabinów, czyli nauczycieli zydowskich. Tak opiewa: „Kto ma Biblie i Miszne w rekach, a nie ma Talmudu - z tym nie nalezy przestawac". A slawny Raschi mówi razem z Talmudem „synu mój, uwazaj bardziej na slowa rabinów, anizeli na slowa zakonu". Na innym miejscu w ustepie: - czlowiek nie zyje samym chlebem czytamy: chleb - oznacza Biblie, a zdanie „wszystkiego co z ust Boga wychodzi", oznacza „Halachot" tj. orzeczenie i „Agady," czyli powiesci i bajki w Talmudzie zawarte. W ksiedze pewnego rabina z roku 1500 po narodzeniu Chrystusa znajdujemy potwierdzenie tego zdania Talmudu, ze czytajacy Biblie bez Miszny i Gemary nie wierza w zadnego Boga. I wyraznie ucza: „na górze Synaj Bóg dal zakon wedlug porzadku Biblii. Miszne i Gemare wraz z Agadami chcial zas Bóg podac ustnie przez Mojzesza na to, by zawsze istniala róznica miedzy zydami i balwochwalcami. Wreszcie powiada: „gdyby Bóg chcial podac Talmud na pismie, jego miara wypadla by wieksza od ziemi" trzy razy.
Jezeli atoli dla powagi Talmudu wspominamy takze i tych rabinów, którzy sami Talmudu nie pisali - to ma to swoje powody. Wpierw okaze sie, ze Talmud z przyczyny swojej tresci, nie moze byc slowem Bozym, ze zatem wgladnawszy w rzecz dokladnie - rabini wszystkich wieków sa jednacy. Po wtóre, istnieje wyraznie zydowska nauka wedlug której, rabini az po dzien dzisiejszy maja powage boska. Co wiec oni wyrzekna, ma znaczenie slowa Bozego. Wielki rabin Menachem uczyl, ze Pan Bóg nawet rabinów zapytywac kazal, jezeli w niebie powstaja jakies watpliwosci w sprawie zakonu. A Talmud powiada nawet, ze zmarli rabini dalej nauczaja drugich po wszystkie czasy w niebie. Ksiega zydowska zas z 1590 roku mówi: „Powinienes wiedziec, ze slowa rabinów milsze sa od slów proroków". Tak jest - zwykla rozmowa rabinów ma byc uwazana na równi z calym zakonem gdyz „slowa rabinów sa slowami zywego Boga". A jezeli rabin do ciebie rzecze: „twoja prawa reka jest lewa, lewa zas prawa, to nie powinienes odstepowac od jego slów, tym bardziej jesli ci powie, ze prawa jest prawa, a lewa jest lewa". Maimonides, zwany „orlem synagogi" powiedzial: „Bojazn rabina jest bojaznia Boga". Talmud sam objasnia w ogóle tak samo, jak to slyszelismy od pózniejszych rabinów. „Kto sie sprzeciwi swojemu rabinowi, czyli nauczycielowi; kto sie z nim kluci lub przeciw niemu szemrze - czyni tyle, jak gdyby sie sprzeciwial Majestatowi Boskiemu". Poniewaz sie jednak zdarza, ze rabini pomiedzy soba nie sa zgodni, wiec wspomniany juz Menachem usunal ten problem w wydanym przez siebie obszernym stwierdzeniu, ze wszelkie slowa rabinów, obojetne w którym czasie, czy pokoleniu oni zyli - sa tak samo jak slowa proroków - slowami Boga, chociazby nawet sie nie zgadzaly ze soba. Tak samo twierdzi wiele innych ksiag zydowskich, ze wszystkie slowa rabinów, nawet sprzeczne i niezgodne z prawda pochodza od Boga, a kazdy kto je wyszydza, bedzie karany w piekle, we wrzacym kale. Tak oznajmia Talmud o wiecznych sprzeczkach rodów Hillei i Schammaj; czy tu sie rozchodzi o komara, czy wielblada, blahe czy wazne pytania, zapatrywania obydwu szkól sa zawsze wrecz sobie przeciwne. A przeciez Talmud powiada - „oba twierdzenia sa slowami Bozymi, czego wiec Schammaj czy Hillel ucza jest obowiazujace". Gdzie indziej sprzeciwiaja sie znowu zapatrywania, a na pytanie - jak sie ma zakon rozumiec, nastepuje odpowiedz: „Wszystkie te slowa mówi Bóg, spraw wiec sobie uszy na wzór lejka serce, które by sluchaly slów zakazujacych i rozkazujacych". To znaczy bez ogródek: Poniewaz wszystko jest slowem Bozym, wiec rób to, czego serce twoje pragnie, o ile jest to mozliwe do wykonania. Chociazby czy to w starym, czy nowym wieku podniósl sie z lona rabinów jaki glos szlachetny za slusznoscia i prawda, talmudzista nie jest zobowiazany, poniewaz przeciwne nauki rabinów tez sa Boskie. Bez ogródek i otwarcie mówi wiec Talmud, ze grzeszyc jest dozwolone. Tylko trzeba to czynic potajemnie.

Poniewaz rabini Talmudu jak i pózniejsi uwazaja sie boskimi, a nawet w ten sam sposób krzyczace, zdrowy rozsadek wyszydzajace sprzecznosci, jako slowo Boze oglaszaja, z równym uszanowaniem bedziemy sie z nimi obchodzili i posluchamy jednych jak i drugich, gdyz przystepujemy do tego, aby poznac blizej niektóre glówne rozdzialy z nauki, wiary i obyczajów talmudzisty.

B

Date: 2015-12-18; view: 884