POJEDNANIE — Najwyższy Kapłan, Kadzielnica, Miejsce Najświętsze.

Pytanie (1913) — Czy jest właściwa myśl, że Najwyższy Kapłan wziął kadzielnicę z ogniem do miejsca Najświętszego? Je­żeli tak, to jakie jest znaczenie tego w pozafigurze?

Odpowiedź — Nie znamy żadnych zapisków, aby Najwyższy Kapłan kiedykolwiek wnosił kadzielnicę do miejsca Najświętsze­go. Porządek Dnia Pojednania jak pamiętamy był ten, że Naj­wyższy Kapłan zabił cielca, wziął krew cielca i ogień z miedzia­nego ołtarza i wszedł do miejsca Świętego, by ofiarować kadzidło położone na ogień przed zasłoną, a nie poza zasłoną (wtóra); w miejscu Świętym, a nie w Najświętszym. Nie wiemy o jakim­kolwiek składaniu ofiar w Niebie i ogień przedstawiałby próby. Nasz Mistrz nie miał żadnych prób w Niebie. Jego próby były na ziemi. To byłoby oczywistym i właściwym tłumaczeniem figury.

Kadzielnica z ogniem, jak pamiętamy, była umieszczona na wierzchu złotego ołtarza. Apostoł Paweł dając opis zawartości w miejscu Najświętszym zaznacza, że ten ołtarz, złoty, był w miejscu Najświętszym, lecz uważamy, iż była to pomyłka, mo­że przez Apostoła samego, albo przez niektórych co kopiowali; on nie mógł powiedzieć tego, albowiem opis Starego Testamen­tu jest bardzo wyraźny, że ołtarz był w miejscu Świętym.

Jedynym sprzętem w miejscu Najświętszym była Arka; w Arce jak pamiętamy, były tablice Zakonu, Laska Aarona, któ­ra zakwitła i złote naczynie z Manną; na pokryciu dwa cheruby; >410< krew miała być kropiona na Ubłagalni i przed Ubłagalnią w znak krzyża. Ogień, gdziekolwiek użyty, symbolizuje próby, trudności, i doświadczenia. Ogień, o jakim tu jest mowa, był w miejscu Świętym, na który kruszono kadzidło, co przedstawia trzy i pół letnią służbę naszego Pana, podczas której On używał wszystką swoją moc w służbie Bogu, Prawdzie i braciom. Każdego razu gdy kadzidło stykało się z ogniem, wytwarzało dym z kadzidła, tak więc życie Jezusa było jednym bezustannym ofiarowaniem te­go kadzidła przed Bogiem, a jako wynik tej ofiary. On był go­dnym wejść poza zasłonę do miejsca Najświętszego.

Jezus nie mógł być uznanym za Najwyższego Kapłana, dokąd nie uzupełnił Swojej ofiary. Poświęcenie zapoczątkowane w Jordanie skończyło się na Kalwarii. To obejmowało całe trzy i pół roku na ukończenie tego dzieła kruszenia kadzidła na ogień i jak pamiętamy, że w figurze, Najwyższy Kapłan musiał ofiaro­wać to kadzidło na ołtarzu dlatego, aby dym mógł przejść poza zasłonę, aby on nie umarł. Gdy kapłan wchodził poza zasłonę, dym z kadzidła miał pokrywać Ubłagalnię a On byłby zachowa­ny przy życiu. W razie gdyby obłok z kadzidła nie pokrywał Ubłagalni, a wszedłby, to by umarł, co pokazuje, że Pan Jezus Chrystus, nie mógł wejść do chwały jeśliby nie dokonał swego poświęcenia i ofiarowania.

Pamiętamy, iż były trzy ognie w łączności z tą sprawą. Je­den ogień był w miejscu Świętym, który reprezentował Boski po­gląd na ofiarę naszego Mistrza, a ta była przyjemną wonnością Bogu; potem był drugi widok tej samej ofiary, który był repre­zentowany przez palenie tłuszczu na dziedzińcu, stan dziedzińca reprezentuje warunki w których ludzka natura może pojąć spra­wę; wszyscy którzy są w stanie dziedzińca, usprawiedliwieni, uznają, że On był Synem Bożym, jak to było reprezentowane przez palenie tłuszczu, który wytwarzał jasne światło. Następnie, jak wiemy, był ogień poza obozem, na którym paliła się skóra, ko­pyta itd., z cielca, a to reprezentuje jak Pańska ofiara przed­stawiała się światu; ona jest wstrętną dla światowych, bo zdaje im się, że On popełnił błąd i zmarnował Swoje życie przez opo­wiadanie o Królestwie i obcowanie z tymi biednymi uczniami.

Te trzy obrazy określają naszego Pana z trzech punktów zapatrywania, pierwszy: pogląd świata na ofiarę Chrystusa, iż ona nie była według ducha tego świata; drugi punkt: pogląd uczni w dziedzińcu na Jezusa, że On był święty, niewinny, niepo­kalany, jako Zbawiciel; i trzeci: Boski pogląd odnosi się teraz do pytania, palenia kadzidła w Miejscu Świętym. Nie prędzej aż wszystkie trzy ognie, wszystkie trzy fazy Pańskiej ofiary zo­stały dokonane, On był gotowy przejść poza zasłonę. — 27

Date: 2016-01-14; view: 535