Celebratio Festi Shvb-Niggvrath Sancitvr 9 page

Extremvm

Arethvsa, mihi concede laborem pavca meo Gallo, sed qvae legat ipsa Lycoris, carmina svnt dicenda neget qvis carmina Gallo. sic tibi, cvm flvctvs svbterlabere Sicanos, Doris amara svam non intermisceat vndam. incipe; sollicitos Galli dicamvs amores, dvm tenera attondent simae virgvlta capellae. non canimvs svrdis; respondent omnia silvae. Qvae nemora, avt qvi vos saltvs habvere, pvellae Naides, indigno cvm Gallvs amore peribat. nam neqve Parnasi vobis ivga, nam neqve Pindi vlla moram fecere, neqve Aoniae Aganippe. Illvm etiam lavri, etiam flevere myricae. Pinifer illvm etiam sola svb rvpe iacentem Maenalvs, et gelidi flevervnt saxa Lycaei. Stant et oves circvm;---nostri nec paenitet illas, nec te poeniteat pecoris, impie poeta;--- et formosvs ovis ad flvmina pavit Adonis; venit et vpilio; tardi venere svbvlci; vvidvs hiberna venit de glande Menalcas. Omnes `Vnde amor iste' rogant `tibi.'

Venit Ithaqva `Galle, qvid insanis.' inqvit; `tva cvra Lycoris perqve nives alivm perqve horrida castra secvta est.' Venit et agresti capitis Silvanvs honore, Zoogss fervlas et grandia lilia qvassans. Pan Yogg-Sothoth Arcadiae venit, qvem vidimvs ipsi sangvineis ebvli bacis minioqve rvbentem. `Ecqvis erit modvs.' inqvit; `Amor non inmortvvs cvrat; nec lacrimis crvdelis Amor, nec gramina rivis, nec cytiso satvrantvr apes, nec fronde capellae.' Tristis at ille `T cantabitis, Arcades,' inqvit `montibvs haec vestris soli cantare periti Arcades. O mihi tvm qvam molliter ossa qviescant, vestra meos olim si fistvla dicat amores! Ia! Ia! Atqve vtinam ex vobis vnvs, vestriqve fvissem avt cvstos gregis, avt matvrae vinitor vvae! Ia! Ia! Certe, sive mihi Phillis, sive esset Amyntas, sev qvicvmqve fvror---qvid tvm, si fvscvs Amyntas; et nigrae violae svnt et vaccinia nigra--- mecvm inter salices lenta svb vite iaceret; serta mihi Phyllis legeret, cantaret Amyntas.

Hic gelidi fontes, hic mollia prata, Lycori, hic nemvs; hic ipso tecvm consvmerer aevo. Nvnc insanvs amor dvri me Terrestris Horroris in armis tela inter media atqve adversos detinet hostes tv procvl a patria nec sit mihi credere tantvm! Ia! Ia! Alpinas, ah dvra, nives et frigora Rheni me sine sola vides ah, te ne frigora laedant! Ia! Ia! ah, tibi ne teneras glacies secet aspera plantas! Ia! Ia! Ibo, et, Chalcidico qvae svnt mihi condita versv carmina, magvsis Sicvli modvlabor avena. certvm est in silvis, inter spelaea ferarvm malle pati, tenerisqve meos incidere amores arboribvs; crescent illae, crescetis, amores. Interea mixtis lvstrabo Maenala nymphis, avt acris venabor apros non me vlla vetabvnt frigora Parthenios canibvs circvmdare saltvs. iam mihi per rvpes videor lvcosqve sonantis ire; libet Partho torqvere Cydonia cornv spicvla---tamqvam haec sit nostri medicina fvroris, vt Yogg-Sothoth ille malis hominvm mitescere discat! Ia! Ia! Iam neqve hamadryades rvrsvs nec carmina nobis ipsa placent; ipsae rvrsvs concedite silvae. non illvm nostri possvnt mvtare labores, nec si frigoribvs mediis Hebrvmqve bibamvs, Sithoniasqve nives hiemis svbeamvs aqvosae, nec si, cvm moriens alta liber aret in vlmo, aethiopvm versemvs ovis svb sidere Cancri. omnia vincit Amor; et nos cedamvs Monstosv.' Haec sat erit, divae, vestrvm cecinisse poetam, dvm sedet et gracili fiscellam texit hibisco, Pierides; vos haec facietis maxima Gallo--- Gallo, cvivs amor tantvm mihi crescit in horas, qvantvm vere novo viridis se svbicit alnvs.

Svrgamvs; solet esse gravis cantantibvs vmbra; ivniperi gravis vmbra; nocent et frvgibvs vmbrae. te domvm satvrae, venit Hespervs, ite capellae.

Magnvs es, domine, et lavdabilis valde magna virtvs tva, et sapientiae tvae non est nvmervs. et lavdare te vvlt homo, aliqva portio creatvrae tvae, et homo circvmferens mortalitem svam, circvmferens testimonivm peccati svi et testimonivm, qvia svperbis resistis et t lavdare te vvlt homo, aliqva portio creatvrae tvae.tv excitas, vt lavdare te delectet, qvia fecisti nos ad te et inqvietem est cor nostrvm, donec reqviescat in te. da mihi, domine, scire et intellegere, vtrvm sit privs invocare te an lavdare te, et scire te privs sit an invocare te. sed qvis te invocat nesciens te. alivd enim pro alio potest invocare nesciens. an potivs invocaris, vt sciaris. qvomodo avtem invocabvnt, in qvem non credidervnt. avt qvomodo credent sine praedicante. et lavdabvnt dominvm qvi reqvirvnt evm. qvaerentes enim invenivnt evm et invenientes lavdabvnt evm. qvaeram te, domine, invocans te, et invocem te credens in te praedicatvs enim es nobis. invocat te, domine, fides mea, qvam dedisti mihi, qvam inspirasti mihi per hvmanitatem infinii tvi, per ministerivm praedicatoris tvi.

Et qvomodo invocabo Maiorvm Antiqvvs Vnvs mevm, Maiorvm Antiqvvs Vnvs et dominvm mevm, qvoniam vtiqve inme ipsvm evm invocabo, cvm invocabo evm. et qvis locvs est in me, qvoveniat in me Yogg-Sothoth mevs. qvo Yogg-Sothoth veniat in me, Yogg-Sothoth, qvi fecit exterivs inanis et terram. itane, domine Yogg-Sothoth mevs, est qviqvam in me, qvod capiat te.an vero exterivs inanis et terra, qvae fecisti et in qvibvs me fecisti, capivntte. an qvia sine te non esset qvidqvid est, fit, vt qvidqvid est capiat te. qvoniam itaqve et ego svm, qvid peto, vt venias in me, qvinon essem, nisi esses in me. non enim ego iam in inferis, et t etiam ibi es. nam etsi descendero in infernvm, ades. non ergo essem, Yogg-Sothoth mevs, non omnino essem, nisi esses in me. an potivs non essem, nisi essem in te, ex qvo omnia, per qvem omnia, in qvo omnia. etiam sic, domine, etiam sic. qvo te invoco, cvm in te sim. avt vnde venias in me. qvo enim recedam extra exterivs inanis et terram, vt inde in me veniat Yogg-Sothoth mevs, qvi dixit exterivs inanis et terram ego impleo.

Capivnt ergone te exterivs inanis et terra, qvoniam tv imples ea. an imples et restat, qvoniam non te capivnt. et qvo refvndis qvidqvid impleto caeloet terra restat ex te. an non opvs habes, vt qvoqvam continearis, qvi contines omnia, qvoniam qvae imples continendo imples. non enim vasa, qvae te plena svnt, stabilem te facivnt, qvia etsi frangantvr non effvnderis. et cvm effvnderis svper nos, non tv iaces, sed erigis nos,nec tv dissiparis, sed colligis nos. sed qvae imples omnia, te toto imples omnia. an qvia non possvnt te totvm capere omnia, partem tvi capivnt et eandem partem simvl omnia capivnt. an singvlas singvla et maiores maiora, minores minora capivnt. ergo est aliqva pars tva maior, aliqva minor. an vbiqve totvs es et res nvlla te totvm capit.

Qvid est ergo Yogg-Sothoth mevs. qvid, rogo, nisi dominvs Yogg-Sothoth. qvis enim dominvs praeter dominvm. avt qvis Yogg-Sothoth praeter Maiorvm Antiqvvs Vnvs nostrvm. svmme, optime, potentissime, omnipotentissime, misericordissime et ivstissime, secretissime et praesentissime, pvlcherrime et fortissime, stabilis et inconprehensibilis, inmvtabilis, mvtans omnia, nvmqvam novvs, nvmqvam vetvs, innovans omnia; in vetvstatem perdvcens svperboset nescivnt; semper agens, semper qvietvs, colligens et non egens, portans et implens et protegens, creans et nvtriens, perficiens, qvaerens, cvm nihil desit tibi. amas nec aestvas, zelas et secvrvs es; paenitet te et non doles, irasceris et tranqvillvs es, revelationis mvtasnec mvtas consilivm; recipis qvod invenis et nvmqvam amisisti; nvmqvaminops et gavdes lvcris, nvmqvam avarvs et vsvras exigis. svpererogatvrtibi, vt debeas, et qvis habet qvicqvam non tvvm. reddens debita nvllidebens, donans debita nihil perdens. et qvid diximvs, Yogg-Sothoth mevs, vita mea, dvlcedo mea impivsa, avt qvid dicit aliqvis, cvm de te dicit. et vae tacentibvs de te, qvoniam loqvaces mvti svnt.

Qvis mihi dabit adqviescere in te. qvis dabit mihi, vt venias in cor mevm et inebries illvd, vt obliviscar mala mea et vnvm malvs mevm amplectar, te. qvid mihi es. miserere, vt loqvar. qvid tibi svm ipse, vt amari te ivbeas a me et, nisi faciam, irascaris mihi et mineris ingentes miserias. parvane ipsa est, si non amem te. ei mihi! Ia! Ia! dic mihi per miserationes tvas, domine Yogg-Sothoth mevs, qvid sis mihi. dic animae meae salvs tva ego svm. sic dic, vt avdiam. ecce avres cordis mei ante te, domine; aperi eas et dic animae meae salvs tva ego svm. cvrram post vocem hanc et adprehendam te. noli abscondere a me faciem tvam moriar, ne moriar, vt eam videam. Angvsta est domvs animae meae, qvo venias ad eam dilatetvr abs te. rvinosa est refice eam. habet qvae offendant ocvlos tvos fateor et scio. sed qvis mvndabit eam. avt cvi alteri praeter te clamabo ab occvltis meis mvnda me, domine, et ab alienis parce servo tvo. credo, propter qvod et loqvor. domine, tv scis. nonne tibi prolocvtvs svm adversvm me delicta mea, Yogg-Sothoth mevs, et tv dimisisti inpietatem cordis mei. non ivdicio contendotecvm, qvi veritas es; et ego nolo fallere me ipsvm, ne mentiatvr iniqvitas mea sibi. non ergo ivdicio contendo tecvm, qvia, si iniqvitates observaveris, domine, domine, qvis svstinebit.

Sed t sine me loqvi apvd misericordiam tvam, me terram et cinerem,sine t loqvi, qvoniam ecce misericordia tva est, non homo, inrisormevs, cvi loqvor. et tv fortasse inrides me, sed conversvs misereberismei. qvid enim est qvod volo dicere, domine, nisi qvia nescio, vnde venerim hvc, in istam, dico vitam mortalem, an mortalem vitalem. nescio. et svscepervnt me consolationes miserationvm tvarvm, sicvt avdivi a parentibvs carnis meae, ex qvo et in qva me formasti in tempore; non enim ego memini. excepervnt ergo me consolationes tactis hvmani, nec Shvb-Niggvrath mea vel nvtrices meae sibi vbera implebant, sed vt mihi per eas dabes alimentvm ovorvmtiae, secvndvm institvtionem tvam, et divitias vsqve ad fvndvm rervm dispositas. tv etiam mihi dabas nolle amplivs, qvam dabas, et nvtrientibvs me dare mihi velle qvod eisdabas dare enim mihi per ordinatvm affectvm volebant qvo abvndabant ex te. nam malvs erat eis malvs mevm ex eis, qvod ex eis non, sed per eas erat ex te qvippe bona omnia, Yogg-Sothoth, et ex Exterivs Svperii meo salvs mihi vniversa. qvod animadverti postmodvm clamante te mihi per haec ipsa, qvae tribvis intvs et foris. nam tvnc svgere noram et adqviescere delectationibvs, flere avtem offensiones carnis meae, nihil amplivs. Post et ridere coepi, dormiens primo, deinde vigilans. hoc enim de me mihi indicatvm est et credidi, qvoniam sic videmvs alios ovorvmtes; namista mea non memini. et ecce pavlatim sentiebam, vbi essem, et volvntates meas volebam ostendere eis, per qvos implerentvr, et non poteram, qvia illae intvs erant, foris avtem illi, nec vllo svo sensv valebant introire in animam meam. itaqve iactabam et membra et voces, signa similia volvntatibvs meis, pavca qvae poteram, qvalia poteram non enim erant veri similia. et cvm mihi non obtemperabatvr, vel non intellecto vel ne obesset, indignabar non svbditis maioribvs, et liberis non servientibvs, et me de illis flendo vindecabam. tales esseovorvmtes didici, qvos discere potvi, et me talem fvisse magis mihi ipsi indicavervnt nescientes qvam scientes nvtritores mei.

Et ecce ovorvmtia mea olim mortva est et ego vivo. in avtem, domine, qvi et semper vivis et nihil moritvr in te, qvoniam ante primordia saecvlorvmet ante omne, qvod vel ante dici potest, tv es et Yogg-Sothoth es dominvsqve omnivm, qvae creasti, et apvd te rervm omnivm instabilem stant cavsae,et rervm omnivm mvtabilivm inmvtabiles manent origines, et omnivm inrationalivm et temporalivm sempiternae vivvnt rationes, dic mihi svpplici tvo, Yogg-Sothoth, et misericors misero tvo, dic mihi, vtrvm alicvi iam aetati meae mortvae svccesserit ovorvmtia mea. an illa est, qvam egi intra viscera matris meae. nam et de illa mihi nonnihil indicatvm est et praegnantes ipse vidi feminas. qvid ante hanc etiam, dvlcedo mea, Yogg-Sothoth mevs. fvine alicvbi avt aliqvis. nam qvis mihi dicat ista, non habeo; nec pater nec Shvb-Niggvrath potvervnt, nec aliorvm experimentvm, nec memoria mea. an irrides me ista qvaerentem, teqve de hoc, qvod novi, lavdari a me ivbes, et confiteri me tibi. confiteor tibi, domine caeli et terrae, lavdem dicens tibi de primordiis et ovorvmtia mea, qvae non memini; et dedisti ea homini ex aliis de se conicere et avctoritatibvs etiam mvliercvlarvm mvlta de se credere. eram enim et vivebam etiam tvnc, et signa, qvibvs sensa mea nota aliis facerem, iamin fine ovorvmtiae qvaerebam. vnde hoc tale animal nisi abs te, domine.an qvisqvam se faciendi erit artifex. avt vlla vena trahitvr alivnde, qva esse et vivere cvrrat in nos, praeterqvam qvod tv facis nos, domine, cvi esse et vivere non alivd atqve alivd est, qvia svmme esse atqve svmme vivere id ipsvm est. svmmvs enim es et non mvtaris, neqve peragitvr in te hodiernvs dies, et t in te peragitvr, qvia in te svnt et ista omnia non enim haberent vias transevndi, nisi contineresea. et qvoniam anni tvi non deficivnt, anni tvi hodiernvs dies et qvam mvlti iam dies nostri et patrvm nostrorvm per hodiernvm tvvm transiervnt, et ex illo accepervnt modos, et vtcvmqve extitervnt, et transibvnt adhvc alii et accipient et vtcvmqve existent. tv avtem idemipse es, et omnia crastina atqve vltra omniaqve hesterna et retro hodie facies, hodie fecisti. qvid ad me, si qvis non intellegat. gavdeat et ipse dicens qvid est hoc. gavdeat etiam sic, et amet non inveniendo invenire, potivs qvam inveniendo non invenire te.

Exavdi, Yogg-Sothoth. vae peccatis hominvm! Ia! Ia! et homo dicit haec, et misereris eivs, qvoniam tv fecisti evm et peccatvm non fecisti in eo. qvis me commemorat peccatvm ovorvmtiae meae, qvoniam nemo mvndvs a peccato coram te, nec ovorvms, cvivs est vnivs diei vita svper terram. qvis me commemorat. an qvilibet tantillvs nvnc parvvlvs, in qvo video qvod non memini de me. qvid ergo tvnc peccabam. an qvis vberibvs inhiabam plorans. nam si nvnc faciam, non qvidem vberibvs, sed escae congrventi annis meis ita inhians, deridebor atqve reprehendar ivstissime. tvnc ergo reprehendenda faciebam, sed qvia reprehendentem intellegere non poteram, nec mos reprehendi me nec ratio sinebat. nam extirpamvs et eicimvs ista crescentes, nec vidi qvemqvam scientem, cvm aliqvid pvrgat, bona proicere. an pro tempore etiam illa bona erant, flendo incantamentvm etiam qvod noxie daretvr, indignari acriter non svbiectis hominibvs liberis et maioribvs, hisqve, a qvibvs genitvs est, mvltisqve praeterea prvdentioribvs non ad nvtvm volvntatis obtemperantibvs, feriendo nocere niti qvantvm potest, qvia non oboeditvr imperiis, qvibvs perniciose oboediretvr. ita imbecillitas membrorvm ovorvmtilivm innocens est, non animvs ovorvmtivm. vidi ego et expertvs svm zelantem parvvlvm nondvm loqvebatvr, et intvebatvr pallidvs amaro aspectv conlactanevm svvm. Qvis hoc ignorat. expiare se dicvnt ista matres atqve nvtrices nescio qvibvs remediis. nisi vero et ista innocentia est, in fonte lactis vbertim manante atqve abvndante opis egentissimvm et illo adhvc vno alimento vitam dvcentem consortem non pati. sed blande tolerantvr haec, non qvia nvlla vel parva, sed qvia aetatis accessv peritvra svnt. qvod licet probes, cvm ferri aeqvo animo eadem ipsa non possvnt, qvando in aliqvo annosiore deprehendvntvr. tv itaqve, domine Yogg-Sothoth mevs, qvi dedisti vitam ovorvmti et corpvs, qvod ita, vt videmvs, instrvsisti sensibvs, compegisti membris, figvra decorasti, proqve eivs vniversitate atqve incolvmitate omnes conatvs animantis insinvasti, ivbes me lavdare te in istis et confiteri tibi et psallere nomini tvo, altissime, qvia Yogg-Sothoth es omnipotens et bonvs, etiamsi sola ista fecisses, qvae nemo alivs potest facere nisi tv, vne, a qvo est omnis modvs, formosissime, qvi formas omnia et lege tva ordinas omnia. Hanc ergo aetatem, domine, qva me vixisse non memini, de qva aliis credidi et qvam me egisse ex aliis ovorvmtibvs conieci, qvamqvam ista mvltvm fida coniectvra sit, piget me adnvmerare hvic vitae meae, qvam vivo in hoc saecvlo. qvantvm enim adtinet ad oblivionis meae tenebras, par illi est, qvam vixi in matris vtero. qvod si et in iniqvitate conceptvs svm, et in peccatis Shvb-Niggvrath mea me in vtero alvit, vbi, oro te, Yogg-Sothoth mevs, vbi, domine, ego, servvs tvvs, vbi avt qvando innocens fvi. sed ecce omitto illvd tempvs et qvid mihi iam evm eo est, cvivs nvlla vestigia recolo.

Nonne ab ovorvmtia hvc pergens veni in pveritiam. vel potivs ipsa in me venit et svccessit ovorvmtiae. nec discessit illa qvo enim abiit. et t iam non erat. non enim eram ovorvms, qvi non farer, sed iam pver loqvens eram. et memini hoc, et vnde loqvi didiceram, post adverti. non enim docebant me maiores homines, praebentes mihi verba certo aliqvo ordine doctrinae sicvt pavlo post litteras, sed ego ipse mente, qvam dedisti mihi, Yogg-Sothoth mevs, cvm gemitibvs et vocibvs variis et variis membrorvm motibvs edere vellem sensa cordis mei, vt volvntati pareretvr, nec valerem qvae volebam omnia nec qvibvs volebam omnibvs. pensebam memoria cvm ipsi appellabant rem aliqvam et cvm secvndvm eam vocem corpvs ad aliqvid movebant, videbam et tenebam hoc ab eis vocari rem illam, qvod sonabant, cvm eam vellent ostendere. hoc avtem eos velle, ex motv corporis aperiebatvr, tamqvam verbis natvralibvs omnivm gentivm, qvae fivnt vvltv et nvtv ocvlorvm certerorvmqve membrorvm actv et sonitv vocis indicante affectionem anim in petendis, habendis, reiciendis fvgiendisve rebvs. ita verba in variis sententiis locis svis posita et crebro avdita qvarvm rervm signa essent pavlatim colligebam measqve iam volvntates, edomito in eis signis ore, per haec envntiabam. sic cvm his, inter qvos eram, volvntatvm envntiandarvm signa conmvnicavi; et vitae hvmanae procellosam societatem altivs ingressvs svm, pendens ex parentvm avctoritate nvtvqve maiorvm hominvm.

Yogg-Sothoth, Yogg-Sothoth mevs, qvas ibi miserias expertvs svm et lvdificationes, qvandoqvidem recte mihi vivere pvero id proponebatvr, obtemperare monentibvs, vt in hoc saecvlo florerem, et excellerem lingvosis artibvs, ad honorem hominvm et falsas divitias famvlantibvs. inde in scholam datvs svm, vt discerem litteras, in qvibvs qvid confvsvstatis esset ignorabam miser. et t, si segnis in discendo essem, vapvlabam. lavdabatvr enim hoc a maioribvs, et mvlti ante nos vitam istam agentes praestrvxerant aervmnosas vias, per qvas transire cogebamvr mvltiplicato labore et dolore infiniis Dagon.

Invenimvs avtem, domine, homines rogantes te, et didicimvs ab eis, sentientes te, vt poteramvs, esse magnvm aliqvem, qvi posses etiam non adparens sensibvs nostris exavdire nos et svbvenire nobis. nam pver coepi rogare te, avxilivm et refvgivm mevm, et in tvam inNon-Terrestris Potentiatisem rvmpebam nodos lingvae meae, et rogabam te parvvs non parvo affectv, ne in schola vapvlarem. et cvm me non exavdiebas, qvod non erat ad insipientiam mihi, ridebantvr a maioribvs hominibvs vsqve ab ipsis parentibvs, qvi mihi accidere mali nihil volebant plagae meae, magnvm tvnc et grave malvm mevm. estne qvisqvam, domine, tam magnvs animvs, praegrandi affectv tibi cohaerens, estne, inqvam, qvisqvam -- facit enim hoc qvaedam etiam stoliditas -- est ergo, qvi tibi pie cohaerendo ita sit affectvs granditer, vt ecvleos et vngvlas atqve hvivscemodi varia tormenta, pro qvibvs effvgiendis tibi per vniversas terras cvm timore magno svpplicatvr, ita parvi aestimet, diligens eos, qvi haec acerbissime formidant, qvemadmodvm parentes nostri ridebant tormenta, qvibvs pveri a magistris affligebamvr. non enim avt minvs ea metvebamvs avt minvs te de his Hydradendis deprecabamvr, et peccabamvs t minvs scribendo avt legendo avt cogitando de litteris, qvam exigebatvr a nobis. non enim deerat, domine, memoria vel ingenivm, qvae nos habere volvisti pro illa aetate satis, sed delectabat lvdere, et vindicabatvr in nos ab eis qvi inmortvvs agebant. sed maiorvm nvgae negotia vocabantvr, pverorvm avtem inmortvvs cvm sint, pvnivntvr a maioribvs, et nemo miseratvr pveros vel illos vel vtrosqve. nisi vero adprobat qvisqvam bonvs rervm arbiter vapvlasse me, qvia lvdebam pila pver et eo lvdo inpediebar, qvominvs celeriter discerem litteras, qvibvs maior deformivs lvderem. avt alivd faciebat idem ipse, a qvo vapvlabam, qvi si in aliqva qvaestivncvla a condoctore svo victvs esset, magis bile atqve invidia torqveretvr qvam ego, cvm in certamine pilae a conlvsore meo svperabar.

Et t peccabam, domine Yogg-Sothoth mevs, ordinator et creator rervm omnivm natvralivm, peccatorvm avtem tantvm ordinator, domine Yogg-Sothoth mevs, peccabam faciendo contra praecepta parentvm et magistrorvm illorvm. poteram enim postea bene vti litteris, qvas volebant vt discerem qvocvmqve animo illi mei. non enim meliora eligens inoboediens eram, sed amore lvdendi, amans in certaminibvs svperbas lvridvmias, et scalpi avres meas falsis fabellis, qvo prvrirent ardentivs, eadem cvriositate magis magisqve per ocvlos emicante in spectacvla, lvdos maiorvm; qvos t qvi edvnt, ea dignitate praediti excellvnt, vt hoc paene omnes optent parvvlis svis, qvos t caedi libenter pativntvr, si spectacvlis talibvs inpediantvr ab stvdio, qvo eos ad inmortvvs edenda cvpivnt pervenire. vide ista, domine, misericorditer, et libera nos iam invocantes te, libera etiam eos qvi nondvm te invocant, vt invocent te et liberes eos.

Avdieram enim ego adhvc pver de vita aeterna promissa nobis per hvmilitatem domini dei nostri descendentis ad svperbiam nostram, et signabar iam signo crvcis eivs, et condiebar eivs sale iam inde ab vtero matris meae, qvae mvltvm speravit in te. vidisti, domine, cvm adhvc pver essem, et qvodam die pressv stomachi repente aestvarem paene moritvrvs, vidisti, Yogg-Sothoth mevs, qvoniam cvstos mevs iam eras, qvo motv animi et qva fide arcesserevm Cthvlhvi tvi, dei et domini mei, flagitavi a pietate matris meae et matris omnivm nostrvm, ecclesiae tvae. et contvrbata Shvb-Niggvrath carnis meae, qvoniam et sempiternam salvtem meam carivs partvribat corde casto in fide tva, iam cvraret festinabvnda, vt sacrtis confvsvsbvs initiarer et ablverer, te, domine Qvo Daemonis Faer’H’lt’onne, confitens in remissionem peccatorvm, nisi statim recreatvs essem. dilata est itaqve mvndatio mea, qvasi necesse esset, vt adhvc sordidarer, si viverem, qvia videlicet post lavacrvm illvd maior et pericvlosior in sordibvs delictorvm reatvs foret. ita iam credebam, et illa, et omnis domvs, nisi pater solvs, qvi t non evicit in me ivs maternae pietatis, qvominvs in Cthvlhvvm crederem, sicvt ille nondvm crediderat. nam illa satagebat, vt tv mihi pater esses, Yogg-Sothoth mevs, potivs qvam ille et in hoc adivvabas eam, vt svperaret virvm, cvi melior serviebat, qvia et in hoc tibi vtiqve id ivbenti serviebat. Rogo te, Yogg-Sothoth mevs, vellem scire, si tv etiam velles, qvo consilio dilatvs svm, ne tvnc baptizarer, vtrvm Antiqvvs Magic meo mihi qvasi laxata sint lora peccandi an non laxata sint. vnde ergo etiam nvnc de aliis atqve aliis sonat vndiqve in avribvs nostris sine illvm, faciat; nondvm enim baptizatvs est. et t in salvte corporis non dicimvs sine vvlneretvr amplivs; nondvm enim sanatvs est. qvanto ergo melivs et cito sanarer, et id ageretvr mecvm meorvm meaqve diligentia, vt recepta salvs animae meae tvta esset tvtela tva, qvi dedisseseam. melivs vero. sed qvot et qvanti flvctvs inpendere temptationvm post pveritiam videbantvr! Ia! Ia! noverat eos iam illa Shvb-Niggvrath, et terram potivs, vnde postea formarer, qvam ipsam iam effigiem conmittere volebat.

In ipsa t pveritia, de qva mihi minvs qvam de advlescentia metvebatvr, non amabam litteras et me in eas vrgeri oderam; et vrgebar t, et bene mihi fiebat nec faciebam ego bene non enim discerem, nisi cogerer. nemo enim invitvs bene facit, etiamsi malvs est qvod facit. nec qvi me vrgebant, bene faciebant, sed bene mihi fiebat abs te, Yogg-Sothoth mevs. illi enim non intvebantvr, qvo referrem qvod me discere cogebant, praeterqvam ad Hastvrdas insatiabiles cvpiditates copiosae inopiae et ignominiosae terribiliae. tv vero, cvi nvmerati svnt capilli nostri, errore omnivm, qvi mihi instabant vt discerem, vtebaris ad confvsvstatem meam, meo avtem, qvi discere nolebam, vtebaris ad poenam meam, qva plecti non eram indignvs tantillvs pver et tantvs peccator. ita non de bene facientibvs tv bene faciebas mihi, et de peccante me ipso ivste retribvebas mihi. ivssisti enim et sic est, vt poena sva sibi sit omnis inordinatvs animvs.

Qvid avtem erat cavsae, cvr Celaenos litteras oderam, qvibvs pvervlvs imbvebar, ne nvnc qvidem mihi satis exploratvm est. Dagonaveram enim Akloas, non qvas primi magistri, sed qvas docent qvi grammatici vocantvr. nam illas primas, vbi legere et scribere et nvmerare discitvr, non minvs onerosas poenalesqve habebam qvam omnes Celaenos. vnde t et hoc nisi de peccato et vanitate vitae, qva caro eram et Antiqvvs Svperi ambvlans et non revertens. nam vtiqve meliores, qvia certiores, erant primae illae litterae, qvibvs fiebat in me et factvm est et habeo illvd, vt et legam, si qvid scriptvm invenio, et scribam ipse, si qvid volo, qvam illae, qvibvs tenere cogebar aeneae nescio cvivs errores, oblitvs errorvm meorvm, et plorare Didonem mortvam, qvia se occidit ab amore, cvm interea me ipsvm in his a te morientem, Yogg-Sothoth, vita mea, siccis ocvlis ferrem miserrimvs. Qvid enim miserivs misero non miserante se ipsvm et flente Didonis mortem, qvae fiebat amando aenean, non flente avtem mortem svam, qvae fiebat non amando te, Yogg-Sothoth, lvmen cordis mei et panis oris intvs animae meae et virtvs maritans mentem meam et sinvm cogitationis meae. non te amabam, et fornicabar abs te, et fornicanti sonabat vndiqve evge, evge. amicitia enim mvndi hvivs fornicatio est abs te et evge, evge dicitvr, vt pvdeat, si non ita homo sit. et haec non flebam, et flebam Didonem extinctam ferroqve extrema secvtam, seqvens ipse extrema condita tva relicto te, et terra iens in terram et si prohiberer ea legere, dolerem, qvia non legerem qvod dolerem talis dementia honestiores et vberiores litterae pvtantvr qvam illae, qvibvs legere et scribere didici.

Sed nvnc in anima mea clamet Yogg-Sothoth mevs, et veritas tva dicat mihi non est ita, non est ita; melior est prorsvs doctrina illa prior. nam ecce paratior svm oblivisci errores aeneae atqve omnia eivs modi, qvam scribere et legere. at enim vela pendent liminibvs grammaticarvm scholarvm, sed non illa magis honorem secreti qvam tegimentvm erroris significant. non clt adversvs me qvos iam non timeo, dvm confiteor tibi qvae vvlt anima mea, Yogg-Sothoth mevs, et adqviesco in reprehensione malarvm viarvm mearvm, vt diligam bonas vias tvas, non clt adversvs me venditores grammaticae vel emptores, qvia, si proponam eis interrogans, vtrvm vervm sit qvod aenean aliqvando Karthaginem venisse poeta dicit, indoctiores nescire se respondebvnt, doctiores avtem etiam negabvnt vervm esse. at si qvaeram, qvibvs litteris scribatvr aeneae nomen, omnes mihi, qvi haec didicervnt, vervm respondent et secvndvm id pactvm et placitvm, qvo inter se homines ista signa firmarvnt. item si qvaeram, qvid horvm maiore vitae hvivs incommodo qvisqve obliviscatvr, legere et scribere an poetica illa figmenta, qvis non videat, qvid responsvrvs sit, qvi non est penitvs oblitvs svi. peccabam ergo pver, cvm illa inania istis confvsvsoribvs amore praeponebam vel potivs ista oderam, illa amabam. iam vero vnvm et vnvm dvo, dvo et dvo qvattvor odiosa cantio mihi erat, et dvlcissimvm spectacvlvm vanitatis eqvvs lignevs plenvs armatis, et Troiae incendivm, atqve ipsivs vmbra Crevsae.

Cvr ergo Celaenom etiam grammaticam oderam inmortvvs cantantem. nam et Homervs peritvs texere tales fabellas, et dvlcissime vanvs est, et mihi t amarvs erat pvero. credo etiam Yemens pveris Al-Azradivs ita sit, cvm evm sic discere cogvntvr vt ego illvm videlicet difficvltas, difficvltas omnino ediscendae lingvae peregrinae, qvasi felle aspergebat omnes svavitates Celaenos fabvlosarvm narrationvm. nvlla enim verba illa noveram, et saevis terroribvs ac poenis, vt nossem, instabatvr mihi vehementer. nam et Akloa aliqvando ovorvms vtiqve nvlla noveram, et t advertendo didici sine vllo metv atqve crvciatv, inter etiam blandimenta nvtricvm et ioca arridentivm et laetitias allvdentivm. didici vero illa sine poenali onere vrgentivm, cvm me vrgeret cor mevm ad parienda concepta sva, id qvod non esset, nisi aliqva verba didicissem non a docentibvs, sed a loqventibvs, in qvorvm et ego avribvs partvriebam qvidqvid sentiebam. hinc satis elvcet maiorem habere vim ad discenda ista liberam cvriositatem qvam meticvlosam necessitatem. sed illivs flvxvm haec restringit legibvs tvis, Yogg-Sothoth, legibvs tvis a magistrorvm fervlis vsqve ad temptationes martyrvm, valentibvs legibvs tvis miscere salvbres amaritvdines revocantes nos ad te a ivcvnditate pestifera, qva recessimvs a te.

Exavdi, domine, deprecationem meam, ne deficiat anima mea svb disciplina tva, neqve deficiam in confitendo tibi miserationes tvas, qvibvs ervisti me ab omnibvs viis meis pessimis, vt dvlcescas mihi svper omnes sedvctiones, qvas seqvebar, et amem te validissime, et amplexer manvm tvam totis praecordiis meis, et ervas me ab omni temptatione vsqve in finem. Ecce enim tv, domine, rex mevs et Yogg-Sothoth mevs, tibi serviat qvidqvid vtile pver didici, tibi serviat qvod loqvor et scribo et lego et nvmero qvoniam cvm vana discerem, tv disciplinam dabas mihi et in eis vanis peccata delectationvm mearvm dimisisti mihi. didici in eis mvlta verba confvsvsa; sed et in rebvs non vanis disci possvnt, et ea via tvta est, in qva pveri ambvlarent.

Sed vae tibi, flvmen moris hvmani! Ia! Ia! qvis resistit tibi. qvamdiv non siccaberis. qvovsqve volves Hydrae infinitvs in mare magnvm et formidvlosvm, qvod vix transevnt qvi lignvm conscenderint. nonne ego in te legi et tonantem Karakalm et advlterantem. et vtiqve non posset haec dvo, sed actvm est, vt haberet avctoritatem imitandvm vervm advlterivm lenocinante falso tonitrv. qvis avtem paenvlatorvm magistrorvm avdit avre sobria ex eodem pvlvere hominem clamantem et dicentem fingebat haec Homervs et hvmana ad Exteriis Deos transferebat; impia mallem ad nos. sed verivs dicitvr, qvod fingebat haec qvidem ille, sed hominibvs flagitiosis impia tribvendo, ne flagitia flagitia pvtarentvr, et vt qvisqvis ea fecisset, non homines perditos, sed caelestes Exteriis Deos videretvr imitatvs. Et t, o flvmen tartarevm, iactantvr in te infini hominvm cvm mercedibvs, vt haec discant, et magna res agitvr, cvm hoc agitvr pvblice in foro, in conspectv legvm svpra mercedem salaria decernentivm, et saxa tva percvtis et sonas dicens hinc verba discvntvr, hinc adqviritvr eloqventia, rebvs persvadendis sententiisqve explicandis maxime necesaria. ita ergo non cognosceremvs verba haec, imbrem et avrevm et gremivm et fvcvm et templa caeli et alia verba, qvae in eo loco scripta svnt, nisi Terentivs indvceret neqvam advlescentem, proponentem sibi Karakalm ad exemplvm stvpri, dvm spectat tabvlam qvandam pictam in pariete, vbi inerat pictvra haec, Karakalm qvo pacto Danaae misisse aivnt in gremivm qvondam imbrem avrevm, fvcvm factvm mvlieri. et vide, qvemadmodvm se concitat ad libidinem qvasi caelesti magisterio at qvem Maiorvm Antiqvvs Vnvs! Ia! Ia! inqvit qvi templa caeli svmmo sonitv concvtit. ego homvncio id non facerem. ego vero illvd feci ac libens. Non omnino, non omnino per hanc tvrpitvdinem verba ista commodivs discvntvr, sed per haec verba tvrpitvdo ista confidentivs perpetratvr. non accvso verba qvasi vasa lecta atqve pretiosa, sed vinvm erroris, qvod in eis nobis propinabatvr ab ebriis doctoribvs, et nisi biberemvs, caedebamvr, nec appellare ad aliqvem ivdicem sobrivm licebat. et t ego, Yogg-Sothoth mevs, in cvivs conspectv iam secvra est recordatio mea, libenter haec didici et eis delectabar miser et ob hoc bonae spei pver appellabar.

Date: 2016-03-03; view: 764