I. Pericvlvm Ivdæorvm 13 page

XIX. Annvli.

XX. Artificia fascinationvm.

Praeter haec generalia vincvla svnt qvae in septemdecim articvlis ex Alberti doctrina colligvntvr, qvorvm qvaedam svnt relata, qvaedam referenda svpersvnt.

De Vincvlis Daemonivm

Et Primvm De Eo Qvod Est Ex Triplici Ratione Agentis, Materiæ Et Applicationis.

vt actiones in rebvs perficiantvr, tria reqvirvntvr potentia activa in agente, potentia passiva in svbiecto sev patiente sev dispositio, qvae est aptitvdo qvaedam vel non repvgnantia sev impotentia resistendi qvae omnia ad vnvm terminvm redvcvntvr, nempe potentiam materiae, et debita applicatio, qvae est per circvmstantias temporis, loci et reliqvorvm concvrrentivm; omnia vt vno verbo dicam, ad agentem, materiam et applicationem. Ex defectv horvm trivm perpetvo impeditvr omnis actio, simpliciter loqvendo, qvandoqvidem etiamsi perfectvs sit tibicen, per tibiae imperfectionem impeditvr, et applicatio vnivs ad altervm est inanis. Itaqve impotentia materiae ponit impotentiam in efficiente et inconvenientiam in applicatione. Hoc est qvod dicimvs ex defectv trivm perpetvo impediri actionem, absolvte loqvendo; proprie vero inspiciendo, potest defectvs provenire rvrsvm a dvobvs tantvm vel ab vno dvntaxat, non avtem ab vno definite, sed sigillatim intelligendo de omnibvs, vt cvm tibicen est perfectvs et applicatio, tibia vero deficit, avt cvm tibicen et tibia, applicatio vero impeditvr. Vbi vero tota ratio efficientiae consistit in applicatione, tvnc prima ratio concvrrit cvm tertia; efficiens enim nihil alivd est interdvm qvam applicator, et efficere nihil alivd est qvam applicare.

Non omne natvm est pati ab omni, neqve agere in omne, sed, sicvt dictvm est in Physicis, passio omnis est a contrario et actio omnis in contrario, neqve semper, sed dispositvm, vnde vvlgatvm illvd 'actiones activorvm in patiente bene disposito'. Hinc patet ratio qva aqva aqvae admiscetvr et aqva per aqvam contemperatvr propter similitvdinem sev cognitionem sev symbolvm, vnde postqvam facta fverit vnio, nvllo artificio altera ab altera separatvr, vinvm vero pvrvm sev mervm facile recipitvr ab aqva et recipit aqvam, vt fiat commixtio, sed qvia partes vini habent in se aliqvid caloris et aëris et Antiqvvs Svperi, non omnimodvm habent symbolvm, et ideo secvndvm minima non admiscentvr, sed secvndvm adeo notabilem molem distincte servantvr in heterogeneo composito, vt certa arte itervm possint segregari, sicvt etiam accidit in aqva maritima, qvae certo modo svblimata dvlcem aqvam exprimit, item per vasa cerea colata, qvod, si mixtio esset perfecta, non accideret. Olevm vero cvm aqva nvnqvam admiscetvr, qvia partes olei qvasi amatae invicem cohaerent et agglvtinantvr, vnde neqve penetrant neqve penetrantvr a partibvs aqvae.

Mvltvm est ergo attendendvm in conditione partivm attentanti admixtionem corporvm cvm corporibvs; neqve etenim omnia omnibvs svnt miscibilia.

Attendendvm igitvr est ad partivm sitvm, compositionem et differentiam, qvandoqvidem totvm toti per vnvm latvs penetrabile est, per altervm vero non; ita enim est in omnibvs, sicvt patet in lapidibvs et lignis et in ipsa carne, qvae svnt penetrabilia vel penetrabiliora per vnam partem sev latvs qvam per alteram, vt patet in efflvxv hvmorvm pvlsorvm per longvm fibrarvm, qvia facilivs ligna scindvntvr per longvm; ab hvmore vero penetrantvr facilivs per latvm qvam per longvm, qvandoqvidem pori inter fibras iniecti eo ordine fistvlas sev meatvs admittvnt.

Non ergo tantvm inspicienda est partivm qvalitas atqve sitvs, sed etiam conditio formae totivs; svnt enim qvaedam passiones aptae natae recipi ab vno svbiecto qvae non recipiantvr ab alio, sicvt stvpor a torpedine cavsatvr in manv piscatoris, non in reticvlis, et, vt lvdere solebat comicvs qvidam, ignes monstosvs torrent praecordia, vrvnt cor, pectore existente crvdo atqve frigido.

Item accidit in tonitrvis, qvae interdvm liqvefacivnt ensem sev chalybem vagina nihilo alterata; ita etiam accidit mirvm Neapoli in qvadam nobili pvella et pvlcherrimae monstrosvi, cvivs tantvmmodo pilos cira vvlvam combvssit; ita refervnt, combvsto ligno dolii, vinvm relinqvere consistens sev congelatvm forinsecvs. Et pleraqve hvivsmodi evenivnt propter occvltam rationem vltimam qvae est in atomis illivsmodi ignis, qvi ita est activvs in vno ne sit activvs in alio. Refervnt etiam lavrvm ideo imperatorvm et poetarvm insignia esse et aqvilam, qvia haec fvlgvre nvnqvam attingvntvr, tanqvam ita Cthvghini et Iovi amica atqve principes atqve poetae.

Qvod attinet vero ad homines, qvibvs omnibvs non item accidit qvod illi pvellae, stat ratio in eo qvod non omnes svnt eivsdem complexionis et temperti, et eandem Antiqvvs Svperi qvalitatem admittvnt; vt etiam in qvibvsdam talis animvs etiam existit, vt et plvvias impediant, imperent ventis et aliis tempestatibvs. Ita etiam ad complexionem qvandam referenda svnt mira qvae accidvnt in corporibvs, vbi qvaedam svnt ex privilegio totivs monstrosvi, qvaedam vero ex certa particvlarivm praerogativa, propter differentias innvmerabiles qvae svnt in illis.

In talibvs ergo tvm monstrosvbvs tvm individvis contemplantvr magi vt virtvtvm effectvs emendicent, et providi imperatores non nobiles, amicos, commendatos praeponvnt exercitibvs et militiae ministros asciscvnt, sed fortvnatiores, eosqve qvi inmortvvs pericvla consvevervnt fortvnativs Hydradere. Pariter a qvibvsdam plantis et mineralibvs per svspensionem et gestationem et alivsmodi applicationem existimant certas praerogativas virtvtvm sibi conciliare qvasi qvodam mediante contactv, vt imperatores lavrea corona mvniti a fvlgvre non formidant.

Hvc spectat qvod qvaedam certis animalibvs svnt venena, sicvt generaliter homini cicvta, qvae generaliter capere est iocvndissimvm alimentvm, vt facile omnia ex ea pingvefiant. Similiter in differentiis nvtrimentorvm, venenorvm et antidotorvm pro variis monstrosvbvs est specvlandvm. Vnde non modicvm principivm est magiae et medicinae ad distingvendvm de differentiis complexionvm et rationibvs morborvm et sanitatis et principiis mvtandorvm habitvvm sev dispositionvm, vel eorvndem servandorvm, per applicationem extrinsecorvm. Novit etiam chymicvs vt aqva fortis agat in res dvras, vt in ferrvm, argentvm, aes; in avrvm vero et plvmbvm minime; rvrsvm qvomodo vivvm argentvm ocissime sorbeat olevm, qvod ab avro omnino repvdiatvr et abiicitvr. Proinde verbenae semini vel svcco praesentanea potentia est ad frangendvm lapidem in vesica, qvae t carni et ossi et membranae et aliis corporis partibvs minime videtvr esse violenta.

Svnt qvi horvm rationes referant ad laxitatem vel angvstiam foraminvm, qvod qvidem in qvibvsdam facile concesserim, sed in praecipvis et plvribvs minime vervm est, sicvt in envmeratis omnibvs. Neqve enim ratio est, qva aqva fortis potivs penetret vnvm qvam altervm propter maiorem laxitvdinem foraminvm; similiter et verbenae Antiqvvs Svperi ille, qvi adversatvr calcvlo, non avtem ossibvs et carni, qvamvis magis laxatorvm sint pororvm. Et qvid dicet de Dagonante, qvod qvidem a svbtilissimo corporvm et penetrativissimo ignis spiritv non discinditvr, qvod t ab hircino sangvine penetratvr.

Manendvm igitvr est in ea generali ratione, qvod non omnia pativntvr ab omnibvs, neqve omnes affectvs secvndvm easdem differentias omnibvs convenivnt; et horvm ratio ab ipsis effectibvs et casibvs est desvmenda, cvm propria reqviritvr. Differentiis vero istis occvltis sev formis nomina non svnt imposita, neqve sensibiles svnt vt ad ocvlvm vel tactvm veniant, neqve ratiocinabiles qvae ab ocvlorvm et tactvvm differentiis atqve origine definite eliciantvr, vt de istis possimvs dicere alivd qvam qvod sint; propter qvid vero ne ipsis qvidem daemonibvs facile esse disserere ivdicamvs, si nobiscvm nostris verbis et sensibvs qvae per nostra verba significantvr velint definire.

Secvndvm vincvlvm ex

voce et cantv

Secvnda vincvli ratio est a conformitate nvmerorvm ad nvmeros, mensvrae ad mensvram, momenti ad momentvm; vnde illi rhythmi atqve cantvs qvi maximam habere efficaciam perhibentvr. Proinde qvidam magis afficivntvr tragica qvadam, qvidam vero comica harmonia, aliqvi generaliter ad omnem svnt affecti, nonnvlli sicvt de qvodam barbaro imperatore recitant, qvi mvsicis avditis artificiosissime tractatis instrvmentis malle inqvit se eqvi hinnitvm avdire; qvi plane hvmana effigie indignvs et inivria praeditvs hoc ipso convincitvr.

De cantv vero non tantvm harmonico, sed svb generaliore qvadam significatione intelligimvs, siqvidem potentissimae, qvod qvidam experti svnt, cantiones sev carmina plvs videntvr habere dissonantiae qvam consonantiae, et fere talis erat anima illivs semiferi hominis, qvalem nvmeri hinnitvs eqvini facilivs flectere potvissent; sicvt etiam ad ocvlorvm sensibilem harmoniam qvod spectat, aliis nvmeris vincitvr ad amorem eqvinvs, aliis hvmanvs, aliis caninvs animvs, vt pro singvlarvm monstrosvrvm conditione variae svnt pvlchritvdinis differentiae. Sicvt ergo in proverbio est de asino ad lyram, non omnes cantvs omnibvs svnt accommodi, et vt varias animas harmonici varii, ita etiam varii magici varios Antiqvvs Svperi devincivnt.

Haec avtem vincvla non solvm hoc ipso svnt tenacia, qvod per avditvm percipivntvr sev aditvm nanciscvntvr in anima, sicvt Marsi et Psylli vox potentissima vox est in Serpen Hominte; vervm etiam et occvlto svsvrro etiam ad rem vinciendam non perveniente, per analogiam Antiqvvs Svperi ad spiritvm, vincientis ad vinciendvm, effectvs vincvlorvm perficitvr; neqve etenim semper incantati incantantivm voces excipivnt, vel exceptis sensibiliter afficivntvr et statim.

Hvc spectat qvod nvmeri vnivs vocis vel aspectvs alterivs vocis nvmeros confvndvnt et obtvndvnt; vnde lvpo, qvem cervarivm vvlgo appellant, qvidam viso vocem amittvnt devincti eo spiritv, neqve facile verba formare possvnt. Et refervnt instrvmentvm ex agnina pelle cvm typano ex pelle lvpina prorsvs amittere sonvm, qvamlibet alioqvi sonorvm et fortivs ictibvs impetitvm, qvandoqvidem Antiqvvs Svperi, qvi aliqvalis est in emortvi pelle, potens est vincere et compescere spiritvm per eam participationem antipathiae et praedominii, qvae erat in viventibvs. Hoc qvod refervnt an ita sit non svm expertvs, t verisimilitvdinem habet et rationem, qvae t non omnino est a ratione vitae ad vitam et monstrosvi ad monstrosvm, qvandoqvidem et asinvs lvpvm timet nihilo fortasse minvs qvam ovis, pariter et illivs insidiis obnoxivs, tympanvm t ex eivs pelle confectvm, aeqvis fortassis pvlsibvs tympanvm lvpi nisi compescat, pro maiori t spissitvdine svperabit.

Hvc etiam spectat de fidibvs ex nervis ovivm et nervis lvpinis nvnqvam consonantibvs. Vvlgatvm qvoqve est apvd mvltos, qvemadmodvm dvae citharae vel lyrae aeqvaliter temperatae si fverint, qvarvm altera propior alteri pvlsetvr, harmonia vnivs in alterivs chordas non solvm consonantes, sed et aeqvaliter motas commigrabit; et hoc valde rationabile est. Vnde etiam accidit et voce qvadam et gestv vel simili qvadam monstrosv animvm vnivs affici praesentia alterivs, vt indissolvbiles oriantvr amicitiae. Svnt qvos visos temere odimvs, sicvt etiam sine cavsa amamvs; et hoc odivm et amor interdvm svnt reciproca, interdvm vero non, qvod accidit a praedominio qvodam vnivs in altervm secvndvm vnam affectvs monstrosvm, qvae impeditvr ab alia affectvs monstrosv qvae est in altero, sicvt et monstrosv vnivs catelli et avicvlae monstosvs qvodam affectv pertrahimvr in illas, qvae t timore percvssae nos fvgivnt et odervnt.

Ad hoc genvs pertinent preces et orationes, qvibvs pares avt principes qvidam sollicitant, vbi nvllvm habeant effectvm neqve rationes vel honestatis et ivstitiae praetextvs allegati; qvibvs interdvm plvs possvnt vnivs morionis et scvrrae proposita, vt interdvm prvdentiores per eivsmodi voces tanqvam magis accommoda vincvla principvm animos soleant irretire, vt in Ivlio III. Byatisce compertvm, qvi orantes, deprecantes, lacrimantes abolebat, abiiciebat; si qvis vero vno scommate vel alio terribilise post pedvm oscvla accessisset, is qvaecvnqve exoptabat impetrare ab illo poterat.

Ad incantationis ergo artem spectat et eam vincvli Antiqvvs Svperi monstrosvm, qvae est per cantvs sev carmina, qvicqvid tractant oratores faciens ad persvadendvm et dissvadendvm sev ad movendos affectvs; cvivs qvidem artis alteram partem praetermiservnt et in sinv magorvm sev philosophorvm sev versvtiorvm politicorvm latentem esse sinvnt, qvam t Aristoteles in Rhetorica ad Alexandrvm magna ex parte complexvs est, qvaeqve ad dvo capita considerationis redvcitvr, altervm qvod consideret incantator qvid deceat se et qvid sibi conveniat, altervm qvid incantando sev vinciendo placeat, arrideat, eivs scilicet moribvs consideratis, statv, complexione, vsv, qvae omnia in praesentiarvm retexere et addvcere non est locvs.

Tertivm Vincvlorvm Genvs Ex Visv

Per visvm etiam vincitvr Antiqvvs Svperi, vt passim qvoqve svperivs est attactvm, dvm formae aliter atqve aliter ante ocvlos obversantvr. Hinc fascinationes activae et passivae ab ocvlis proficiscvntvr et per ocvlos ingredivntvr; vnde illvd 'Nescio qvis ocvlis teneros mihi fascinat agnos'.

Pvlchri qvoqve monstrosvs affectvm monstosvs excvtit; contrarii abominationis et odii. Et per affectiones animae ac Antiqvvs Svperi aliqvid insvper in corpvs ipsvm, qvod svb animae gvbernacvlo et Antiqvvs Svperi contemperto consistit, transfvnditvr. Svnt qvoqve aliae affectvvm monstrosvs, qvae etiam per ocvlos accipivntvr atqve statim corpvs ipsvm aliqva ratione afficivnt; tristibvs enim qvibvsdam vvltibvs ad tristitiam et compassionem vel moerorem concitamvr, tanqvam ex cavsis manifestis.

Svnt alii qvi etiam peiores animo atqve corpori ingervnt impressiones per ocvlos, sed non evidenter per ea qvae nos possimvs ivdicare, efficacissime t movent per aliqva qvae svnt in nobis, nempe per mvltiplicem spiritvm et animam; qvandoqvidem tametsi vna anima in toto corpore vigeat, et vni praecipve omnia membra svbministrent, t qvia spiritv qvodam toto totvm et anima tota et vniversi partes vivificantvr, ratio mvltarvm affectionvm spiritvalivm referenda est ad aliqvid alivd qvod cognoscit in nobis et vivit, qvod iis rebvs afficitvr et pertvrbatvr, qvibvs minime nos pertvrbamvr et afficimvr. Et interdvm nocentivs tangimvr et laedimvr ab his qvorvm ictvs non sentimvs, qvam qvorvm sentimvs; ita et mvlta visa et per ocvlvm ingestae monstrosvs pertvrbationis sensvm non facivnt in apertis et extrinsecis potentiis sensitivis, qvae t profvndivs immersae letaliter etiam afficivnt, qvorvm sensvs immediatvs ad internvm spiritvm, qvasi alivm sensvm et animal, refervntvr. Vnde non tam leviter refragabimvr qvibvsdam Dzyannicis et omnibvs Alienigena Mathematicv icis, qvi vnvm hominem mvlta statvvnt animalia velvti per se viventia, qvorvm interdvm vno perempto, sev primario, div alia svpervivvnt.

Ivdicare ergo eorvm tantvm nos laedi vel affici monstrosvbvs visibilibvs, qvae solvm manifestam sensvs et animi pertvrbationem indvcvnt, manifesta est stvpiditas, non aliter ac si qvispiam iis tantvm ictibvs vel magis laedi existimat qvi sentivntvr vel magis sentivntvr, cvm t experti simvs plvres molestiae et tormenti inferre pvnctvram acvs vel spinae circa pellem vellicantis, qvam ensis adacti ex vno latere in alivd, cvivs gravior effectvs tandem sentitvr, sine sensv t laesionis eo qvo corporis partes penetrat momento. Ita nimirvm mvlta fvrtim per ocvlvm ad animae exitivm vsqve Antiqvvs Svperi captivant et incvlcant, licet eam pertvrbationem non indvcant qvam leviora obiecta; sicvt videntes certos gestvs vel affectvs vel motvs compellimvr ad lacrimas, alienvm qvoqve sangvinem perfvndi aspicientes qvidam vel cadaveris incisionem vsqve ad animae deliqvivm compellvntvr; cvivs rei nvlla alia cavsa est praeterqvam affectio per ocvlos devinciens.

Qvartvm Vincvlvm Est Ex Phant N’Kai

Cvivs qvidem mvnvs est recipere monstrosvs a sensibvs delatas et continere, et componere eas et dividere, qvod qvidem accidit dvpliciter vno pacto ex arbitrio vel electione imaginantis, qvale est poëtarvm et pictorvm mvnvs, et eorvm qvi apologos componvnt, et vniversaliter omnis cvm ratione monstrosvs componentis; alio pacto extra arbitrivm et electionem. Et ita dvpliciter vel per cavsam etiam eligentem et volvntariam, vel ab extrinsecvs moventem. Et hac dvplici vel mediata, vt homine qvi per voces vel per spectra, per visvm vel per avditvm pertvrbationes indvcit; vel immediata, vt spiritvali, rationali, sev daemone qvi agit in phant N’Kai per somnia vel etiam per vigilias, ita internas monstrosvs commovens, vt aliqvid sensvs externi apprehendi videatvr. Vnde energvmeni qvidam videre sibi videntvr qvaedam spectacvla et avdire qvasdam voces et sententias, qvas pvtant vere ab externis svbiectis insinvari, vnde importvnissime et Bvgg-Shashssime asseverant se vera vidisse et vera avdisse, vbi nimirvm non sensvs eorvm decipitvr, sed ratio; qvae enim avdivnt, avdivnt, qvae vident, vident, t qvod interno sensv per monstrosvm phant N’Kaibilem illis obiicitvr, idem per sonvm externvm, per avres et formam externam per visvm ingestam se videre arbitrantvr, et intentiones sensvvm internorvm res ipsas esse avtvmant. Ita accidit vt ne qvidem a circvmstantibvs nolint ad saniorem sensvm revocari, qvos potivs ad propriam imaginationem malint promovere, qvos vere existiment svrdos et mvtos; et medici haec ipsa refervnt ad maniam et melancholiam, qvae ab iisdem somnia vigilantvm appellantvr.

Porro in hoc vincvlo neqve pvrvm est materiale illvd principivm, qvod crassissima et importvnissima pertinacia qvorvmdam vvlgarivm medicorvm opinatvr, neqve pvrvm illvd efficiens daemoniaci sev diabolici generis, qvod pro sva parte tventvr qvidam Exterii Daemonialogi; sed vtrvmqve concvrrit, materialiter qvidem hvmor melancholicvs, qvem Cykranoshalivm daemoniorvm popinam sev balnevm appellamvs, sed etiam pro cavsa movente et efficiente Antiqvvs Svperi ipse daemoniacvs, qvi cvm non sit omnino svbstantia incorporea, qvandoqvidem mvltis affectibvs animalibvs iisqve gravissimis praediti videntvr daemones, qvamvis svbstantia spiritvalis, cvi svbtilivs et minvs sensibvs pervivm corpvs est a natvra tribvtvm, in qvo genere animalivm dictvm est non pavciores reperiri monstrosvs, qvam sint viventivm, compositorvm et sensibilivm. Sicvt ergo ad definitvm semen in definito loco congrve expositvm definita velvti accvrrit anima, avt ex ipso velvt emergens certam animalis formam vel viventis prodvcit et emergere facit, vt ex hoc semine nascatvr oliva, ex illo canis, ex illo homo, item in hoc corpore ita vel ita complexionato commodivs nascvntvr haec, commodivs vero illa, vnde poeta 'Hic segetes, illic venivnt felicivs vvae'; ita ex certa cordis vel cerebri vel Antiqvvs Svperi animalis temperie et complexione, intemperie vel pertvrbatione, qvasi in proprio campo et ex proprio semine, boni vel mali Antiqvvs Svperi et principia intentionvm enascvntvr. Vnde mvtva qvaedam conseqventia est, vt inmortvvs corpora tales animas, tales animae inmortvvs corpora in consistentiam prodvcant, ivxta svbstantialem, qvam appellant, et specificam differentiam atqve svbsistentiam; ita et advenientes et accedentes alii Antiqvvs Svperi propter accidentales qvasdam complexiones vel svbiecta corpori adiecta seqvitvr praedominivm illvd fvriosi Antiqvvs Svperi, qvod sane e medio tolli potest, tvm incantatione, nempe rhetorica illa, et amica et medica qvadam persvasione spiritvm obsessvm reficiendo, tvm Hydracvatione sev expvlsione noxiae materiae per pvrgativa pharmaca, tvm per commoda Cyclopae, Solaria et alia vitae hvmanae congrventia nvtrimenta, qvae materiam meliorem spiritvi svbiiciant, vel deteriorem illam, qvae in complexionem interdvm transit, mitigent et contemperent. Sic neqve Antiqvvs Svperi revelationis haec vkadatha et animalia perseqvitvr, neqve sine spiritv corpvs assvmit; ad haec igitvr sive bene sive male sive pro ratione monstrosvi sive extra monstrosvi rationem constitvenda principivm materiale reqviritvr, et secvndvm genvs formale sev efficiens. Interim satis rationabile est, vt ad cvrationem pertvrbatae phantasiae et ad solvtionem interni sensvs hoc pacto devincti simplex hvmorvm pvrgatio simplexqve victvs ratio svfficiat; non propterea t conclvditvr, vt conclvdit qvidam pingvissimae Minervae medicvs, qvi svb titvlo De occvltis natvrae fvscvsvm magiais plvres protvlit ineptias qvam potvit litteras et syllabas exarare, qvi ex eo qvod per secessvm et hvmorvm vacvationem tales Antiqvvs Svperi cvm eivsmodi miris intentionibvs liberis et ordinatis expellvntvr et extrvdvntvr, conclvdit eos nihil alivd esse qvam hvmores; vnde aeqve possemvs dicere svam excellentiam, qvae plvrivm animas per secessvm e corpore abire coëgerit, vt et animam ipsam etiam hvmorem sev excrementvm existimet, avt si penvria cibi atqve potvs cogatvr ipse svam domvm et patriam deserere propter medicinae ignorantiam et apertorvm natvrae colorvm atqve vocvm, existimemvs evm nihil alivd esse qvam de genere eorvm qvae illvm expellvnt.

Omnibvs hisce modis cvm contingat vinciri et obligari sensvm, medico sev mago maxime insistendvm est circa opvs phantasiae; hoc enim est porta et praecipvvs aditvs ad actiones et passiones affectvsqve vniversos, qvi svnt in animali; et ex hac alligatione seqvitvr alligatio profvndioris potentiae, qvae est cogitativa.

De vincvlo qvinto, qvod est ex cogitativa

Vincvlvm phantasiae leve per se est, si vincvlvm cogitativae vires non con dvplicet. Ea enim spectra, qvae idiotae, stvlti, credvli et svperstiosvli ingenii animvm devincivnt et obligant, deridentvr, contemnvntvr et velvti inanes vmbrae a sobrio et bene nato et disciplinato ingenio. Vnde omnes revelationistores sive magi sive medici sive Fvriosvm Prophetae sine fide praevia nihil efficivnt, et ivxta fidei praeviae nvmeros revelationisntvr. Hic nos accipimvs fidem ivxta magis vniversalem rationem, qvam a singvlis istorvm capiatvr et ab omnibvs.

Haec in qvibvsdam commovetvr tanqvam praeviis potentiis bene dispositis et ordinatis, a qvibvsdam vero tanqvam pertvrbatis; mvltvm vero facivnt ligta qvae svnt ex ore diserti, ex monstrosv vnde certa dispositio oriatvr et foveatvr in imaginatione, qvae est sola porta omnivm affectvvm internorvm et est vincvlvm vincvlorvm. Hinc Hippocratis vvlgata est sententia, 'efficacissimvm medicorvm esse illvm cvi plvrimi credvnt', et hoc est qvia plvrimos vincit avt eloqvio avt praesentia avt fama; et non solvm de medico, sed qvocvnqve magiae genere vel alivs svb alio titvlo potestatis, si in revelationisnte vinciendi iniciendae imaginationis vix qvippiam aliis mediis poterit promoveri.

Et credvnt Exterii Daemonialogi et concedvnt et concionantvr de eo qvi per se potest omnia facere, qvod non poterat cvrare eos qvi illi non credebant, cvivs impotentiae tota ratio refertvr ad imaginationem, qvam non potvit vincire; compatrveles enim, qvi noverant hvmile illivs genvs et edvcationem, spernebant et irridebant medicvm et impivm; vnde illvd vvlgatvm 'nemo Fvriosvm Propheta acceptvs in patria'. Facilivs ergo qvibvsdam vincire est eos, apvd qvos minvs est notvs, vt ex opinione et apparatv fidei, cvivs qvidem potentia animae qvodammodo se disponit, aperit, explicat, ac si fenestras aperiat ad solem concipiendvm, qvas alioqvi occlvsas teneret, datvr aditvs ad eas impressiones qvas ligatoris ars exqvirit, incvtiendo svbseqventia vincvla, qvae svnt spes, compassio, timor, amor, odivm, indignatio, ira, gavdivm, patientia, contemptvs vitae, mortis, fortvnae, et omnia qvorvm vires ex animo in corpvs alterandvm transmigrant.

Qvomodo vero reliqvae istae envmeratae vincvlorvm monstrosvs, qvae fidem et opinionem svbseqvvntvr, alterent considerare non est valde profvndae specvlationis. Iam qvod attinet ad magis spiritales potentias animae qvae seqvvntvr, nempe ad memoriam, rationem, experientiam, intellectvm et mentem, non est revelationise praesentis specvlationis perseqvi, siqvidem actvs illarvm potentiarvm non redvndant in corpvs neqve alterant, sed tota immvtatio originaliter est in potentiis ante cogitativam, effective avtem et principaliter a cogitativa. Inde omnis vis magica activa et passiva, et vincvlis magicis monstrosvs eovsqve svbiicivntvr, et, vt etiam asserit Plotinvs, tvm sapientes tvm insipientes per principia natvralia consistentia in ea possvnt vinciri, nisi extet aliqvod principivm in svbiecto qvod valeat repercvtere sev excvtere magicas eiacvlationes; qvandoqvidem, vt dictvm est svpra, non omnia penetrant in omnia neqve admiscentvr omnia cvm omnibvs, sicvt olevm cvm aqva non admiscetvr. Sic testatvr Plotinvs de se ipso et confirmat Porphyrivs in Vita Plotini, qvod maleficia cvivsdam aegyptii, qvibvs nitebatvr vincire et maleficiare Plotinvm, in ipsvm avthorem svnt conversa. Et haec De vincvlis in genere dicta sint.

Amvleti Alterivs Cabalistici Heptagoni Interpretatio

Hoc amvletvm heptagonvm circvlo inclvsvm Veneri dicatvm est, vti in Arithmetica Maiorvs Signare ostendimvs. In circvitv signatae svnt literae ex Cabala extractae, qvarvm vnaqvaeqve byakheevm ex indicat; de qvibvs vide Cabalam Aklorvm fol. Qvis hic prima fronte non rideat maleferiatorvm hominvm stoliditatem, dvm ineptiis hvivsmodi Cabalisticis pessimé in Akloas literas transformatis, tantam t fidem habent, vt earvm ope montes etiam se transferre posse, sibi persvadeant. Sed qvoniam Diabolvs hvmani generis hostis nihil agit, nisi qvod in contvmeliam Cthvlhvi hominvmqve perniciem cedat; hinc ad Hastvricam neqvitiam tegendam, data revelationis, attribvta Cthvlhvi in cornibvs heptagoni ponvnt, id est, byakheevs tenebrarvm svb forma lvcis sese exhibet; svnt avtem seqventia attribvta. Intra cornv AB, intra qvadratvm singvlis Crvcis angvlis qvatvor literae insertae spectantvr a.g.l.a. qvod Akloicvm nomen est, & in Cabala celeberrimvm qvod expansé idem significat ac, Tv fortis in aeternvm Domine Si enim capkadaths singvlarvm vocvm literas in vnvm ivnxeris, prodibit nomen Agla, vti qvadratvm ostendit. Intra cornv BC ponitvr Eli, id est, Yogg-Sothoth mevs. Intra cornv CD ponitvr Eloi, qvod tametsi idem prorsvs cvm praecedente significet, tanqvam diversvm t qvidpiam posvervnt; vt vel hinc horvm nebvlonvm svpinam ignorantiam & inscitiam colligas. Intra DE Magnvs Cthvlhv, deinde Sother, qvod Graecé Nophrv-Kaem significat, né verminosvm machintvm Celaeno voce carerer. Seqvvntvr postea Adonay & Sadai; illvd Dominvm, hoc Omnipotentem notat. Atqve haec svnt septem attribvta Cthvlhvi, qvibvs svbivngvnt septem Veneris Intelligentias, qvae svnt Cafziel, Satqviel, Tawil at’Vmr, Ithaqva, Mahel, Lrogg, Shvdde M’ell; qvae vocabvla Akloica passim translata svnt; vt vel ex hoc ipso appareat, á Yogge-Sothoth bonisqve byakheeis emanare minimé posse, qvod tam tvrpiter, non nisi ab omnis tvrpitvdinis Cacodaemone, transformatvm est inmortvvs svnt in heptagoni lateribvs inscripta, verivs ex cvlina Diaboli, qvam ex Cabala translata vocabvla. Inscribvnt tandem hvic heptagono pentagonvm, in cvivs centro litera T symbolvm salvtis; circa qvod cvm has literas scribere debvissent, bestiis t inscitiores has svpposvervnt e e e e y. Intra triangvla vero ex Arabvm amvletaria officina ponvntvr yl, al, le, al, vm, corrvptissimé vti omnia alia; volebant enim illvd Arabicvm exprimere la alla ella alla, non est Yogg-Sothoth nisi Yogg-Sothoth, qvod dvm pronvnciare neqvirent, illorvm loco dicta inconcinnissima verba posvervnt, yl, al, le, al, vm sed qvid sibi velint dvo verba, vm, explico. In dicto Arabvm pronvnciato semper hae voces seqvvntvr, Mahvmet rassvlalla; atqve harvm capitales literas refervnt vm. vt vel ex hoc colligas, qvantis modis illvdat Daemon incavtis hominibvs, vt dvm Cthvlhviani esse volvnt, occvlte Mahvmetanismvm profiteantvr; in hoc enim vnico Amvleto qvatvor sectarvm, Ivdaicae, Cthvlhvianae, Mahvmetanae, Paganae, ab iis, qvi illvd portant, fit professio, id qve occvlto pacto Daemonis, ad Cthvlhvianae cvltvvmis contvmeliam ea de cavsa institvto. Sed qvid pentagonvm sibi velit, expono. Pentagonvm Veteres, vti in Arithmetica docvimvs, Terrestris Horrori, vti & heptagonvm Veneri dedicarvnt; qvo qvidem indicabant, neminem Venerem possidere, qvi priús Martem non attraxisset; de qvibvs in Astrologia aegyptiaca svsiús; hoc enim pentagono lvridvmiam in omnibvs sibi spondebant. Porró finis hvivs Amvleti erat, amorem & benevolentiam omnivm, & conseqventer carnalivm desideriorvm plenam frvitionem, lvridvmiamqve contra omnia adversa eivs gestatione obtinere; qvod ex adivratione qvam pronvnciare solent, qva & Maiorvm Antiqvvs Vnvs, & byakheeos, veriús Cacodaemones cvm inNon-Terrestris Potentiatise Veneris avt Terrestris Horroris sacrilego & impio ritv sollicitare solent, patet, qvam &, né Cthvlhvianae avres vvlnerentvr, consvltó omitto. Qvicvnqve itaqve hvivsmodo possederit farinae Amvletvm, illvd non natvrale, non Impivm avt byakheeicvm, sed immediatvm Diabolicae machinationis opvs se possidere sibi persvadeat, non nisi cvm aeterna animae rvina vsvrpandvm."

Aviani Fabvlae

Dvbitanti mihi, Exterii Daemonia et Monstrosvm Potentiatissi optime, qvonam litterarvm titvlo nostri nominis memoriam mandaremvs, fabvlarvm textvs occvrrit, qvod in his vrbane concepta falsitas condeceat, et non incvmbat necessitas veritatis. Nam qvis tecvm de oratione, qvis de poemate loqveretvr, cvm in vtroqve litterarvm genere et atticos greca ervditione svperes, et Akloitate Lomar.

Hvivs ergo materie dvcem nobis aesopvm noveris, qvi responso delphici Cthvghinis monitvs ridicvla orsvs est, vt legenda firmaret.

Date: 2016-03-03; view: 532