"Każdy będzie z niego zadowolony, ponieważ Najwyższa Osoba Boga - najwyższy kontroler wszechświata - zawsze zadowolony jest z bhakty, który nie pragnie niczego poza Nim."
"Ten najlepszy bhakta Pana będzie odznaczał się głęboką inteligencją i szerokimi wpływami, i będzie największą z wielkich dusz. W wyniku dojrzałej służby oddania z pewnością usytuuje się w transcendentalnej ekstazie, a po opuszczeniu tego materialnego świata wkroczy do świata duchowego."
Tutaj Kaśyapa Muni poświęca trochę czasu i opisuje cechy Prahlada Maharadża. Pociesza Diti aby nie była zaniepokojona, gdyż wspaniały wnuk pojawi się z jej potomstwa. Każda kobieta pragnie, żeby jej wnuki były wspaniałymi osobami i w ten sposób odbiera satysfakcję w swoim umyśle. Jeżeli kobieta może urodzić wielbiciela, to jest to doskonałością jej życia. W systemie wedyjskim ta funkcja kobiety jaką było rodzenie dzieci była uważana za bardzo ważną. Dlatego Ardżuna już w pierwszym rozdziale Bhagavad-gity argumentuje, że jeśli zabijemy mężczyzn to wtedy kobiety nie będą chronione i pojawi się niepożądana populacja. Był to bardzo silny argument, gdyż kobieta powinna być chroniona przez ojca, męża, dorastające dzieci, po to by mogła urodzić wspaniałe dzieci. Dla właściwej organizacji społeczeństwa kobiety powinny zawsze pozostawać spokojne i zadowolone, po to aby dzieci mogły być spokojne i szczęśliwe.
Współcześni psychologowie i naukowcy wiedzą, że jeśli matka podczas wychowywania dziecka, w okresie pierwszych jego sześciu miesięcy życia, jest bardzo zaniepokojona i nerwowa, to dziecko czuje ten niepokój i będzie zaniepokojone przez resztę swojego życia. Liderzy społeczeństwa powinni tak organizować jego życie, aby kobiety były chronione i nie czuły się zaniepokojone. Żeby było to możliwe, kobiety muszą chcieć podążać i słuchać wielkich, świętych osób. Teraz jest kali-juga i nikt nie chce zaakceptować autorytetu, każdy chce robić to, co dyktują mu zmysły. Dlatego tak wiele niechcianej populacji pojawia się i społeczeństwo jest zaniepokojone z powodu coraz większej liczby kryminalistów. W systemie wedyjskim kobiety były odpowiednio szkolone, aby być czystymi i oddanymi swoim mężom. Kiedy mąż widzi właściwie działającą żonę, wtedy czuje się zainspirowany by pracować i chronić ją. W historii tej Kasjapa widzi, że jego żona bardzo niepokoi się o to, co stanie się z jej dzieckiem w łonie i dlatego argumentuje mówiąc, że chociaż ten syn zostanie zabity, to nie zabije go zwykła osoba, a Najwyższy Pan. Natomiast jej wnuk Prahlad, będzie najbardziej kwalifikowanym i wspaniałym bhaktą w linii wielbicieli. Oczywiście jest to prawdą i w dalszych canto Śrimad Bhagavatam będziemy czytać więcej na temat cech Prahlada Maharadża. Wszyscy powinniśmy starać się podążać jego śladami.
Najważniejszą cechą Prahlada Maharadża było to, że nigdy nie był zazdrosny ani zawistny wobec nikogo. Nawet gdy wiele osób próbowało go zabić czy zakłócić spokój w jego życiu, on nigdy nie czuł nienawiści i nie chciał się im odwzajemnić. Jednak my w naszych umysłach jesteśmy zaniepokojeni, nawet jeśli ktoś nie prowokuje nas, ale prezentuje cechy, których my nie posiadamy. Ze względu na tą zazdrość, ani Pan, ani Jego bhaktowie nie dadzą nam swojej łaski. Jeżeli naprawdę pragniemy łaski Najwyższego Pana czy Jego reprezentanta, musimy porzucić tę naturę zazdrości. Szczególnie jeśli posiadamy zazdrość wobec wielbicieli, będzie to bardzo trudne, abyśmy mogli osiągnąć łaskę. Pan Caitanya jest uznany za najwspanialszą inkarnację, dlatego że za darmo rozdawał czystą miłość do Boga. W bhadżanie czytamy: kevala ananda kanda - jego proces jest po prostu radosny, nie trzeba być nawet uczonym, wystarczy tańczyć, śpiewać i przyjmować prasadam. W ten sposób można zrobić postęp duchowy.
I chociaż Pan Caitanya był najbardziej miłosierny i za darmo rozdawał tą miłość do Boga, to była jednak jedna klasa osób, którym on nie okazywał swojej łaski.To były te osoby, które źle mówiły o Waisznawach.
Ponieważ żyjemy w społeczności Waisznawów, musimy być bardzo uważni, aby ich nie obrażać, nawet w swoich umysłach. Jeśli zauważymy, że obrażamy bhaktów, to powinniśmy udać się do nich, czy do danej osoby i prosić o przebaczenie, Należy powiedzieć takiej osobie: jestem o ciebie zazdrosny i to jest moją dyskwalifikacją. Kiedy w ten sposób pokornie zwrócimy się do danego bhakty, to ponieważ on jest bardziej zaawansowany od nas, może okazać nam swoją łaskę. Kiedy Pan zobaczy, że między sobą mamy dobre relacje, to wtedy w naturalny sposób wszystkich pobłogosławi. Tutaj widzimy przykład Prahlada Maharadża, który nawet w stosunku do osób, które go nienawidziły, czy chciały mu zadać ból, on nie okazał żadnej wrogości czy odwetu. To jest bardzo ważna zasada, wszyscy powinniśmy nauczyć się, jak obcować ze sobą, aby każdy był z nas zadowolony. Tak jak Pracetowie, choć było ich bardzo wielu braci, w bardzo wspaniały sposób obcowali ze sobą, a Pan był z nich zadowolony i przyszedł do nich aby ofiarować im jakiekolwiek chcą błogosławieństwa. W naszej linii podkreślamy ten aspekt , nawet bardziej niż czczenie Bóstw. To nie jest wystarczające, abyśmy tylko czcili Bóstwa, a z drugiej strony traktowali siebie w niewłaściwy sposób. Oczywiście, to są dwa tory po których jedzie pociąg, jeżeli będziemy czcić Bóstwa we właściwy sposób, to wtedy zobaczymy, że Pan jest w sercu każdej żywej istoty. Postarajmy się rozwinąć te cechy, które posiadał Prahlad Maharadża, jeżeli będziemy intonować bardzo szczerze, to Kryszna nam pomoże. W przeciwnym wypadku nie powinniśmy myśleć, że zasługujemy na cokolwiek. Nastrojem bhakty jest to, że myśli o sobie, że jest upadły i ze względu na tę swoją niską, upadłą pozycję nie może dostać łaski Najwyższego Pana i jego wielbicieli. W tym nastroju, można tak bardzo szczerze intonować i błagać Najwyższego Pana o łaskę. Taki jest nastrój wielbiciela, tak jak Sześciu Gosvamich zawsze krzyczało: Gdzie jest Kryszna". Oni nigdy nie myśleli, że ponieważ wykonali już tyle wyrzeczeń i pokut, to ponieważ są już tak kwalifikowani, że Kryszna powinien przyjść do nich, albo myśleć, że mistrz duchowy powinien przyjść pobłogosławić mnie, pochwalić mnie. Raczej powinniśmy myśleć, że jesteśmy tak nie kwalifikowani, że nie jesteśmy w stanie dostać łaski mistrza duchowego i Kryszny. Jeżeli ktoś w ten sposób myśli, to naturalnie mistrz duchowy i Kryszna poczują atrakcję. My nie mamy tej kwalifikacji chociaż myślimy, że ją mamy. Dlatego Śrila Prabhupad zwykł mówić: "Najpierw zasłuż, a potem pragnij". Taka powinna być nasza mentalność: jak osiągnąć te kwalifikacje, jak zasłużyć sobie. Oczywiście to oznacza, że musimy podjąć wyrzeczenie. Największym wyrzeczeniem jest myślenie o sobie w bardzo pokorny sposób. Dlatego, że tendencją jest, aby być dumnym.
Pytanie: Mam pytanie odnośnie wcześniejszej kwestii poruszonej przez Maharadża. Odnośnie tego, że kobiety są odpowiedzialne za tworzenie dobrych dzieci. Żyjemy w społeczeństwie bhaktów, gdzie rodzice są bhaktami, jest tak wiele dzieci, które absolutnie bhaktami nie są, a są kompletnie zadedykowane materialnemu życiu. W takim układzie, co powinniśmy robić by mieć dzieci, które będą świadome Kryszny?
Odpowiedź: Są odpowiednie zasady płodzenia dobrych dzieci. Vanmali, czy ktoś ze starszych bhaktów, może to wyjaśnić osobom zainteresowanym? W przeciwnym wypadku jest zawsze ryzyko. Jedna para miała dziecko, które urodziło się martwe. Oczywiście kobieta była smutna. Śrila Prabhupad wtedy napisał do tej mataji, żeby nie czuła się smutna. Dlatego, że jeżeli razem z mężem będą wspaniale nauczać, to wtedy tak wiele dzieci przyjdzie, aby stać się wielbicielami i wtedy oni będą mogli ich wychowywać jako rodzice. Więc to jest najlepszy sposób, po prostu nauczaj, wtedy wielu młodych bhaktów się pojawi a ty będziesz mogła być ich mamą.
Pytanie: Chciałem zapytać o wyrabianiu w sobie pokornego nastawienia, myślenia o sobie. że jestem upadły. Czy sztucznie sobie wmawiać, że jestem upadły? Czy ma to się naturalnie pojawić poprzez intonowanie?
Odpowiedź: Dlaczego sztucznie? Bycie pokornym nie jest niczym sztucznym. Po prostu powiedz swojemu umysłowi. aby zszedł na ziemię. Przestań po prostu tworzyć jakieś wspaniałe idee, że jesteś kimś specjalnym.
Pytanie: Mam takie pytanie. Wiemy, że nie należy krytykować bhaktów, nawet w umyśle, nie należy myśleć o nich źle. Z drugiej strony powinniśmy dyskryminować, żeby przyjaźnić się z odpowiednimi osobami. Jest to niebezpieczeństwo popełniania obraz w umyśle.
Odpowiedź:Po prostu możesz szanować taką osobę, ale trzymaj się od niej z daleka, na dystans. Możemy myśleć, że z powodu braku swoich własnych kwalifikacji, nie jesteśmy w stanie obcować z daną osobą. To jest prawda, jeśli ktoś jest zaawansowany, to może obcować z bardzo słabo zaawansowanym wielbicielem i poprzez swój własny przykład, może pomóc takiemu wielbicielowi awansować. Ale ponieważ jesteśmy neofitami, więc nie powinniśmy obcować z tymi osobami i możemy ich unikać, ale cały czas szanować. (...) Prahlad był otoczony przez demony. ale on nie ulegał wpływom ich mentalności i nie musiał porzucać ich towarzystwa. Oczywiście, ponieważ jesteśmy neofitami musimy bardzo uważnie patrzeć z kim obcujemy i musimy być ostrożni co do wielbicieli, którzy mogą mieć zły wpływ na nas. W ten sposób możemy rozróżniać.
Charlotte, USA, 20.05.2003r, Śrimad Bhagavatam 1.8.39-40