Polskie legendy: "Piekiełko" na Roztoczu

Dawno temu w krainie znanej jako Roztocze żyła piękna dziewczyna. Uroda tej panny wszystkich wprawiała w zachwyt. Wielu zabiegało o jej miłość lecz serce dziewczyny należało do młodego chłopca o imieniu Jasiek. Sława o urodzie Kasi, bo tak było jej na imię dotarła nawet do mieszkającego w pobliżu diabła. Czart postanowił porwać pannę i uczynić z niej swoją żonę. Kasia była jednak bardzo pobożna przez co diabeł nie mógł się do niej zbliżyć.

Nastał w końcu dzień kiedy Kasia i Jasiek postanowili stanąć przed ołtarzem i złożyć przed Bogiem przysięgę wiecznej miłości. Kiedy diabeł się o tym dowiedział strasznie się rozzłościł i postanowił, że nie może do tego dopuścić. W noc przed ślubem młodych zaczął zbierać po świecie ogromne głazy. Chciał nimi zasypać i zburzyć świątynie, w której nazajutrz miała odbyć się ceremonia. Kiedy nazbierał już wystarczającą ilość skał postanowił wrócić i dokończyć dzieła.

Był już niemal u celu, kiedy noc się skończyła. Zapiał pierwszy kur, a jak wiadomo diabły w promieniach słonecznych tracą swoje moce. Głazy z którymi leciał czart zrobiły się dla niego za ciężkie. Runął z nimi na ziemię i przepadł na zawsze.

Od tamtej pory w tamtym miejscu można oglądać kilkadziesiąt ogromnych skał porozrzucanych pośród drzew. Zaś las w którym leżą nazywany jest przez ludzi Piekiełkiem.

Polskie legendy: O niezwykłej urodzie Biłgorajanek

Dawno temu w Biłgoraju żyły, jak wszędzie na świecie, dziewczyny ładne i brzydkie. I również tak jak wszędzie, w Biłgoraju było więcej tych brzydkich. Do takich właśnie dziewczyn należała Magda. Magda była zakochana w sitarzu Marku i codziennie biegała do warsztatu chłopaka, aby go zobaczyć. Młody sitarz nie widział jednak w Magdzie potencjalnej żony i śmiał się tylko z dziwnych, codziennych wizyt dziewczyny.

Zdesperowana Magda postanowiła zdobyć sitarza każdym możliwym sposobem. Tak się złożyło, że zbliżał się odpust w klasztorze pod wezwaniem św. Marii Magdaleny, w Puszczy Solskiej. Dziewczyna przed odwiedzeniem świątyni pościła przez trzy dni, a w dniu odpustu leżąc krzyżem gorliwie modliła się do świętej o miłość i łaskę życia z Markiem lub śmierć bez niego.

Po zakończeniu uroczystości dziewczyna podniosła się z ziemi, a zgromadzonym wokół niej mieszkańcom Biłgoraja i okolic zaparło dech. Nikt ze zgromadzonych nie widział w życiu tak urodziwej dziewczyny. Magda nie wiedząc co się mogło stać pobiegła do bijącego obok klasztoru źródełka. Kiedy się przejrzała w wodzie i dostrzegła swoją urodę usłyszała głos z nieba. Głos mówił, że dzięki jej wierze uroda spłynie nie tylko na nią, jej siostry i córki, ale również na każdą dziewczynę którą tak nazwie.

Kiedy Marek ujrzał Magdę zakochał się w niej bezpamiętnie. Nie mógł uwierzyć, że nie dostrzegał dziewczyny wcześniej. Niedługo później wzięli ślub i prowadzili dostatnie życie sitarzy. Wszystkie zaś mieszkanki Biłgoraja cieszyły się niezwykłą urodą.

Po śmierci Magdy Biłgorajanki pochowały ją w pobliżu źródełka, przy którym dziewczyna usłyszała niebiański głos. Nieco obawiały się, że zesłane tamtego dnia łaski opuszczą je na zawsze. Jednak cud trwał nadal i trwa do dziś.

Date: 2016-03-03; view: 623