Home Random Page


CATEGORIES:

BiologyChemistryConstructionCultureEcologyEconomyElectronicsFinanceGeographyHistoryInformaticsLawMathematicsMechanicsMedicineOtherPedagogyPhilosophyPhysicsPolicyPsychologySociologySportTourism






Regiony i atrakcje turystyczne Portugalii

Lizbona i okolice, regiony Północny i Południowy, Madera i archipelag Azorów.

Region Północny obejmuje wyżynno-górzysty obszar rozciągający się na północ od szerokiej doliny rzeki Tag. Pocięty głębokimi dolinami rzek Duero, Tamega, Minho, wznosi się średnio do wysokości ok. 1000 m n.p.m. Zbocza doliny Duero na odcinku ok. 80 km, od granicy hiszpańskiej do ujścia Corgo, porastają winnice dające najsłynniejsze wino portugalskie — porto. Południowe obrzeżenie masywu tworzą zrębowe góry Serra da Estrela (park narodowy Peneda-Gerez).

W przeciwieństwie do skalistych wybrzeży północno-zachodniej Hiszpanii, portugalski brzeg Atlantyku jest na ogół wyrównany i niski.

Na mapie Portugalii szczególne miejsce zajmuje sanktuarium maryjne w Fatimie. Obecnie wokół bazyliki, wzniesionej w północnej części kotliny, znajdują się liczne hotele, pensjonaty, sanatoria, szpitale służące obsłudze pielgrzymów.

Południową część Portugalii zajmuje płaskowyż Algarve - przedłużenie hiszpańskich gór Sierra Morena. Na zachodzie płaskowyżu wznosi się masyw Serra de Monchique (902 m n.p.m.). Jest tu obfitość termalnych źródeł, a pokryty jest bujną roślinnością. Orientalna zabudowa z charakterystycznymi białymi murami, zatopiona w gąszczu podzwrotnikowych roślin. 25% bazy hotelowej Portugalii zlokalizowane jest w południowej jej części.

Lizbona (Lisboa) jest politycznym, gospodarczym i kulturalnym centrum kraju. Stanowi główny ośrodek turystyczny Portugalii. Lizbona leży nad rzeką Tag. Współczesne centrum Lizbony tworzy niewielki obszar Dolnego Miasta o nazwie Cidade Baixa. Odbudowana po wielkim trzęsieniu ziemi z roku 1755. W czasie trzęsienia ziemi tylko dzielnica Lizbony Belemuniknęła zniszczeń.Tu znajdują się najcenniejsze zabytki architektury Lizbony:

  • Wieża Belem w stylu orientalnym, budowana w latach 1516-1521
  • klasztor Hieronimitów (1502-1598 )
  • zamek Sao Jorge (stojący na Wzgórzu Św. Jerzego, pochodzący z XII wieku)
  • kościół Sao Vicente de Fora (1582-1627)
  • kościół Nossa Senhora da Graca (XII w.)

Lizbona to miasto wypełnione parkami i pomnikami. Na każdym placu stoi pomnik, których bohaterami są żeglarze, rycerze, królowie. Około 1/5 powierzchni Lizbony stanowią parki (największy - Forestal de Monsanto).

W bezpośrednim sąsiedztwie Lizbony (20-40 km) położone są kąpieliska i uzdrowiska — Estoril, Cascais, Sesimbra, Sintra. W pobliżu Estoril, które w połowie wieku miało sławę „kąpieliska królów", wznosi się Serra de Sintra (529 m n.p.m.) opadające ku morzu przylądkiem Roca, najdalej na zachód wysuniętym punktem Europy.



Madera (Madeira), leży na Atlantyku niedaleko północno-zachodnich wybrzeży Afryki, w odległości ok. 1000 km od brzegów Portugalii. Wulkaniczne góry (najwyższy szczyt Pico Ruivo 1846 m n.p.m.), strome bazaltowe wybrzeża, tropikalno-śródziemnomorska roślinność. Łagodny klimat. Perła Atlantyku, jak nazywana jest Madera, jest drugim regionem wypoczynkowym Portugalii.

W odległości 1400 km od wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego, w środkowej części Oceanu Atlantyckiego rozciąga się archipelag Azorów(dziewięć wysp wulkanicznych). Wiele kraterów wulkanicznych, które wypełnione są wodą, tworząc malownicze jeziora, gorące źródła lub niewielkie gejzery. Wulkan Pico to najwyższy szczyt archipelagu Azorów. Wznosi się on na wysokość 2351 m n.p.m.

Rosja

Region kaukasko-czarnomorski położony jest w strefie klimatu podzwrotnikowego wilgotnego. Występują tu liczne wody mineralne (m.in. siarkowe i solanki). Główną miejscowością turystyczną jest Soczi, największe nadmorskie kąpielisko Rosji. Panuje tu klimat umiarkowany ciepły (o cechach kontynentalnych). Występują tu liczne źródła mineralne (siarkowe, radonowe, żelaziste itp.) i pokłady borowinowe. Główną rolę w turystyce odgrywa największy w Rosji zespół uzdrowiskowy Kaukaskich Wód Mineralnych obejmujący miejscowości Piatigorsk, Kisłowodzk, Mineralne Wody, Żeleznowodzk (rocznie ok. 2 min kuracjuszy). Port lotniczy w Mineralnych Wodach należy do większych w Rosji i utrzymuje połączenie z ponad 100 miejscowościami. Dużą popularnością cieszą się inne uzdrowiska kaukaskie, jak Goriaczy Klucz i Nalczyk, który pełni również funkcję ośrodka wypadowego w Kaukazie.

Region centralny rozciąga się od zachodnich granic Rosji do Uralu. Znajduje się tu kilka uzdrowisk o znaczeniu ogólnokrajowym, m.in. Siergijewskie Wody Mineralne, oraz miejscowości strefy uzdrowiskowej Petersburga (np. Siestrorieck). Turystyka rozwija się też nad głównymi rzekami. Wokół największych aglomeracji (Moskwa, Petersburg) zagospodarowano tereny przeznaczone dla turystyki weekendowej. Ośrodkami turystyki krajoznawczej (o znaczeniu międzynarodowym i ogólnokrajowym) są: Moskwa, Petersburg, Wołgograd. W regionie centralnym głównym obszarem turystycznym jest wyżyna Wałdaj (321 m n.p.m.) z licznymi jeziorami (m.in. Wsieług, Wielje, Szlino, Pieno, Wołgo, Seliger). Najlepiej zagospodarowane są okolice jeziora Seliger. Ważną rolę odgrywają uzdrowiska Niziny Wschodnioeuropejskiej, zwłaszcza Krainka i Kaszyn. W subregionie moskiewskim uprawiana jest przede wszystkim turystyka weekendowa (w letnie dni wolne od pracy 2-4 min osób). Głównym ośrodkiem turystycznym jest Moskwa, a także liczne okoliczne miejscowości: Kołomieńskie (skansen obiektów sakralno-świeckich z XVI-XVIII w.), Archangielskie (zespół pałacowo-ogrodowy XVIII w.), Borodino (miejsce największej bitwy w czasie wojny napoleońskiej w 1812 r., muzeum historyczne).

Petersburg (1703-14 r. Petersburg, z rosyjskiego: Sankt-Petersburg; 1914-1924 r. Piotrogród, ros. Pietrograd; w latach 1924-1991 r. Leningrad) zbudowano na terytorium odebranym Szwedom w 1703 r. przez Piotra I, na tzw. Wyspie Zajęczej. W 1712 r. został stolicą Rosji (do marca 1918 r.). W trosce o szybką rozbudowę miasta Piotr I wydał w 1714 r. zakaz budownictwa murowanego w całej Rosji z wyjątkiem Petersburga, co spowodowało napływ do niego architektów i rzemieślników. Od 1715 r. nie zezwalano na budowę domów bez uprzednio zatwierdzonych planów. Od 1721 r. mianowany przez cara architekt czuwał nad zabudową ulic. W pierwszych dziesięcioleciach wznoszono przede wszystkim gmachy państwowe. W drugiej poł. XVIII w. zaczęto wznosić pałace (w tym Pałac Zimowy) i świątynie. Od XVIII w. Petersburg był ośrodkiem kultury i nauki.
Petersburg jest jednym z głównych centrów muzealnych Europy (ponad 40 placówek). Do najważniejszych muzeów należą m.in. Ermitaż (słynna galeria obrazów, największe muzeum w Rosji) oraz Muzeum Rosyjskie. Po rewolucji na muzea zamieniono wiele pałaców i świątyń. Czynnych jest ponad 20 teatrów, opera, filharmonia. Petersburg należy równocześnie do jednych z najwspanialszych zespołów urbanistycznych, był bowiem miastem planowanym racjonalnie i artystycznie. Ośrodkiem urbanistycznym miasta jest południowy brzeg Newy przy jej rozwidleniu. Tu znajdują się główne budowle kompleksu z gmachami Admiralicji, ku któremu zbiegają się trzy główne arterie miasta. Wielką atrakcją dla turystów są słynne "białe noce" (15-30 VI). Odbywają się wtedy co roku od 21 do 29 czerwca tradycyjne już festiwale sztuki. W niedalekiej odległości od Petersburga położone są m.in. miejscowości: Petrodworec, Pawłowsk, Gatczyna i Łomonosow (zespoły pałacowo-ogrodowe z XVIII w.), Puszkin (dawna letnia rezydencja carów). Ważną rolę odgrywa ponadto subregion Karelii z licznymi jeziorami, z Kiży - wyspą-skansenem na jeziorze Onega (zabytki drewnianego budownictwa sakralnego i świeckiego) i uzdrowiskiem Marcyalne Wody Mineralne - pierwszym kurortem Rosji (1714 r.), obecnie muzeum obejmujące starą pijalnię wód, domy chłopskie i cerkiew z XVIII w. Należy również wspomnieć o terenach nadmorskich obwodu kaliningradzkiego z takimi uzdrowiskami jak: Swietłogorsk, Otradnoje i Zielonogradzk.

12. Słowenia

Słowenia -położona jest pomiędzy Chorwacją, Węgrami, Austrią i Włochami, będąc jednocześnie ważnym szlakiem komunikacyjnym pomiędzy Zachodnią Europą a Bałkanami. Kraj ten w większości jest wyżynny i górski i 90% powierzchni kraju leży ponad 300 m.n.p.m. Prawie połowę kraju zajmują lasy, sprawiając że Słowenia to jedno z najbardziej zielonych państw w Europie i na Świecie. Ziemie uprawne stanowią tu 43% ogółu powierzchni, gdzie uprawia się pszenicę tytoń, ziemniaki, buraki cukrowe i winorośl. Na terenie Słowenii, a zwłaszcza w położonej na południowo-zachodnim Krasie, licznie występują podziemne rzeki, jaskinie (około 7000), z których najsłynniejsza jest znajdująca się w miejscowości Postojna "Postojnska Jama". Dzięki temu jak i pięknemu położeniu Słowenii, turystyka stanowi ważny dział gospodarki, zaś wspaniałe plaże jeziora i góry przyciągają turystów całym rokiem.

Słowenia to niewielki kraj za to posiadający znaczne walory turystyczne. Panują tu idealne warunki do uprawiania sportów zimowych w szczególności w Alpach Julijskich na północno-zachodnich krańcach Słowenii oraz w Karwankach na granicy z Austrią. Rzeźba Gór Dynarskich pozwala na eksplorację licznych tu zapadliskowych kotlin i jaskiń, zaś jeziora krasowe i podziemne rzeki czynią Słowenię "mała perłą Europy". Słowenia i jej góry to także idealne miejsce do uprawiania narciarstwa dla wszystkich miłośników białego szaleństwa. Miasta kraju a przede wszystkim stolica Lublana, ale także Kranj, Celje, Skofja Loka, Novo Mesto czy Velenje pełne są zabytków romańskich, gotyckich, renesansowym i barokowych. Słowenia słynie również ze wspaniałych uzdrowisk (Radenci, Toplice, Rogaska Slatina) oraz ogromnej mamuciej skoczni narciarskiej gdzie odbywają się zawody pucharu świata w skokach narciarskich.

Stolica Słowenii, Lublana, położona jest nad rzeką Lublanicą i stanowi główny ośrodek gospodarczy, kulturalny i akademicki kraju. Znajdujący się tu na wysokim wzgórzu XII wieczny zamek Ljubljanski Gradto jedna z atrakcje turystycznych miasta. Inne atracje miasta to 14 mostów na rzece Lublanicy (np. Zmajski - Smoczyi Trimostovje - Trzy Mosty), ratusz z XV-XVIII w., (przed którym podziwiać można piękną fontannę) oraz piękna katedra. W mieście zachowało się również wiele gotyckich i barokowych kościołów i klasztorów (np. Św. Jakuba, Św. Nikoli, Urszulanek). Dla osób które pragną zaczerpnąć ducha kultury poleca się odwiedzić Narodni Muzej (Muzeum Narodowe), które eksponuje interesujące zbiory historyczne, archeologiczne i etnograficzne oraz Narodna Galerija (Galeria Narodowa) wraz z jej bogatymi zbiorami sztuki krajowych twórców.

Turystyczne Atrakcje Słowenii:

Kras - wapienny płaskowyż, rozciąga się od Novej Goricy do granicy z Chorwacją,

Ptuj - to miasto, którego historia sięga czasów rzymskich stanowiące najlepsze tereny upraw winorośli w całej Słowenii. Miasto to słynie również z tętniącego życia kulturalnego,

Koper - jedno z malowniczych słoweńskich miast położonych nad Adriatykiem,

Piran - miasto malowniczo położone na samym cyplu słoweńskiej Istrii. Jest jednym z najbardziej atrakcyjnych miejsc wypoczynkowych nad słoweńskim Adriatykiem,

Postojna - Postojnska Jama to jaskinia o łącznej długości 27 km, która należy do grupy największych na świecie i stanowi jedną z głównych atrakcji turystycznych,

Cerknica - Największe miasto leżące obok sezonowego, zanikającego jeziora fenomenu natury zaliczanego do cudów natury. Poza jeziorem, warto również zobaczyć tu park regionalny,

Dolina Logarska - to piękna polodowcowa kraina zajmująca pas o łącznej długości 7,5 km i szerokości 500 m. Miejsce to posiada ponad 30 jaskiń, wytryskające źródła, piękne szczyty i wodospady,

Park Narodowy Triglav -Park ten został otwarty już w 1924 roku i na jego terenie znajduje się wizytówka Słowenii czyli Góra Triglav o wysokości 2863 metrów i trzech wierzchołkach. Słoweńcy szczyt ten nazywają "słoweńskim gigantem", dlatego, iż jego północna, wapienna ściana, jest niemal pionowa i ma 1000 metrów wysokości i 3000 metrów szerokości. Ścianę tą tworzy zespolony pionowy, niemal monolityczny filar, wysoki na około 150 metrów, zwany Sfinksem i uważany przez wielu alpinistów za wyjątkowo trudny do zdobycia. Park Narodowy Triglav to także rozdzielone głębokimi wąwozami, kaniony, spienione rzeki, potoki, a w niższych partiach stoki porośnięte ciemnymi lasami i pokryte halami, dające wyjątkowy urok temu miejscu.

Ukraina

Biorąc pod uwagę walory turystyczne, Ukrainę podzielić można na wschodnią i zachodnią cześć. Większość atrakcji i obiektów składających się na infrastrukturę turystyczną oraz bazy noclegowej leży w zachodniej części Ukrainy, na wybrzeżu Morza Czarnego. To w tej części kraju skupia się przeważająca część ruchu turystycznego.

Nad rzeką Pełtwią, na krawędzi Wyżyny Podolskiej leży Lwów, największy na Ukrainie Zachodniej ośrodek kulturalny, naukowy i gospodarczy. Działający we Lwowie uniwersytet założono w 1783 roku. Lwów ma liczne zabytki, m.in. Rynek (historyczne centrum miasta z zabudową z XV-XVII w.), ruiny zamku Kazimierza Wielkiego (XIV w.), katedra ormiańska, gotycko-barokowa katedra katolicka z kaplicami Kampianów i Boimów, bizantyńsko-renesansowa cerkiew wołoska, późnorenesansowy kościół Bernardynów, barokowe kościoły Jezuitów i Dominikanów.

Miejscem właściwie obowiązkowym dla polskich turystów zwiedzających Lwów jest cmentarz Łyczakowski, na którym znajdują się groby słynnych Polaków. Spoczywają tutaj m.in. Seweryn Goszczyński, Maria Konopnicka, Gabriela Zapolska, Artur Grottger.

Książe Daniel Halicki w pierwszej połowie XIII wieku założył miasto i nazwał je, na cześć syna Lwa, Lwowem. Miasto rozwijało się dzięki korzystnemu położeniu: to właśnie tutaj krzyżowały się szlaki handlowe. Obok siebie żyli przedstawiciele różnych narodowości: Polacy, Ormianie, Żydzi, Niemcy i Rusini, więc Lwów był też tyglem narodowościowym i wyznaniowym. Lwów stał się stolicą Galicji w 1772 roku (po pierwszym rozbiorze Polski).

Żółkiew -Zamek w Żółkwi z pocz. XVII wieku należący do Żółkiewskich i Sobieskich, Kościół Dominikanów pw Wniebowzięcia NMP z 1655 roku, obecnie cerkiew greckokatolicka, synagoga, Kamienice z podcieniami z XVII w., Cerkiew i monaster Bazylianów św. Trójcy.

Złoczów -zamek Sobieskich, XVI wiek, obecnie własność Lwowskiej Galerii Sztuki, cerkiew unicka Św. Mikołaja (najstarsza świątynia w mieście, konsekrowana w XVI w.), synagoga wybudowana przez Jakuba Sobieskiego w 1724, Kaplica Poległych Bohaterów, wybudowana w latach 1923-1924 na miejscowym cmentarzu. W kaplicy spoczywają zwłoki 22 oficerów i żołnierzy polskich, poległych w Złoczowie w czasie walk w latach 1918-1920.

Olesko - Zamek z przełomu XVI i XVII w., wzniesiony na wzgórzu, założony na planie owalu. Budynek zamkowy dwupiętrowy z basztą w jednym z narożników oraz basztą przybramną, prowadzącą na dziedziniec zamkowy. W latach 80. XVII w. gruntownie odnowiony staraniem króla Jana III.

Krzemieniec– ruiny zamku królów polskich,

Zbaraż– ruiny zamku, W 1649 roku miała tu miejsce słynna obrona zamku i miasta przed wojskami kozackimi i sprzymierzonymi z nimi Tatarami. Oblężony wówczas 14-tysięczny oddział polski bronił się pod dowództwem Jeremiego Wiśniowieckiego przez 43 dni (od 10 lipca do 22 sierpnia 1649) przed naporem liczącej 250-300 tysięcy żołnierzy armii kozacko-tatarskiej.

Kamieniec Podolski -Najcenniejszym zabytkiem Kamieńca jest zespół urbanistyczno-architektoniczny Starego Miasta i twierdzy w Kamieńcu Podolskim, zwana dawniej "przedmurzem Chrześcijaństwa" lub "bramą do Polski,Katedra katolicka pw. śś. Piotra i Pawła z 1483 r

Miasto Kijów, stolica Ukrainy, ośrodek administracyjny kraju, centrum gospodarcze oraz kulturalno-naukowe kraju. Kijów był stolicą Rusi Kijowskiej od IX do XII w. Miasto w tych czasach bardzo się rozwinęło. Kwitło piśmiennictwo, architektura, malarstwo oraz rzemiosło. Najważniejsze i najcenniejsze zabytki architektury kijowskiej to: pozostałości Złotej Bramy z 1037 r., sobór Sofijski z 1037 r., klasztor Ławra Peczerska z połowy XI wieku wraz z z ruinami soboru Uspieńskiego budowanego w latach 1073-1078 r., cerkiew Troicka z 1108 r.

W zlewni rzeki Doniec leży Charków, miasto założone w 1655 roku z myślą o utworzeniu twierdzy w obronie przed Turkami. Dziś Charków jest jednym z głównych miast Ukrainy: ośrodek przemysłowy, naukowy oraz kulturalny. Najciekawsze zabytki Charkowa to: sobór Pokrowski z XVII w., sobór Patriarchalny z XVII w., sobór Uspienski z XVIII w.

Czernihów — miasto na prawym brzegu Desny. Początki osadnictwa sięgają tu jeszcze VII w., kiedy był jednym z większych miast Rusi Kijowskiej. Zabytki architektury na terenie miasta Czernichów to m.in.: pozostałości Kremla z XI-XIV w., sobór Spasski z XI w.,cerkiew Piatnicka z XII w., cerkiew lljińska XII w., Colegium Czernihowskie z 1702 r., klasztor Troicki z przełomu XII i XIII w.

Nad Morzem Czarnym leży Odessa, uzdrowisko znane z dużej liczby basenów, kąpielisk i dobrze wyposażonych w infrastrukturę turystyczną plaży. Głównymi walorami turystycznymi Odessy są sprzyjające warunki klimatyczne, występowanie borowin i wód mineralnych. Charakterystycznym obiektem Odessy są 192-stopiowe Potiomkinowskie Schody, którymi dostaniemy się z portu do Bulwaru Nadmorskiego.

Krymna swym południowym wybrzeżu ma wysokie wybrzeża tworzące urwiska. Są one niewątpliwym walorem krajobrazowym tej części Ukrainy. Brzegi zachodnie Krymu są niskie. Występuje tu wiele słonych jezior przybrzeżnych, które mierzejami są odcinane od morza. Najwięcej miejscowości turystycznych na Krymie zlokalizowane jest na południowym i zachodnim wybrzeżu, jak np.: Jałta, Ałuszta, Eupatoria.

Karpaty Wschodnie to wykształcony region turystyczny Ukrainy. Najistotniejszymi ośrodkami są uzdrowiska i letniska, które pochwalić mogą się ponad wiekowymi tradycjami: Worochta, Kosów, Tatarów, Jaremcze, Czercze, Burkut, Truskawiec. Sławsko to ośrodek sportów zimowych - najlepiej rozwinięty w ukraińskich Karpatach.

Wielka Brytania

Południową i środkową część wyspy Wielka Brytania zajmuje Anglia. Na północy graniczy ze Szkocją (wzdłuż rzeki Tweed i gór Cheviot), a na zachodzie z Walią (wzdłuż wschodniego podnóża Gór Kambryjskich). Liczy 130,4 km2 powierzchni (53% ogólnej powierzchni Zjednoczonego Królestwa).

Region Południowo-Zachodni leży na Półwyspie Kornwalijskim, odznaczającym się szczególnie ciepłym klimatem oraz wyjątkową malowniczością krajobrazu. Tereny nadmorskie mają dogodne warunki do uprawiania kąpieli i sportów wodnych, stąd też większość znajdujących się tu miejscowości pełni funkcję ośrodków wypoczynkowych. Należą do nich m.in. Torquay, Plymouth, Falmouth, Penzance, Saint lves, Newquay i Weston-super-Mare.

Bath — najsłynniejsze uzdrowisko na Wyspach Brytyjskich (źródła wód leczniczych o temp. 67°C, które wykorzystywano w celach leczniczych już w okresie rzymskim). Ze względu na walory urbanistyczno-architektoniczne (zabytkowe zespoły budowli z XVIII w.) jest ono ponadto zaliczane do najpiękniejszych miast angielskich.

Atrakcję turystyczną stanowią parki narodowe Dartmoor i Exmoor oraz wspomniany już zabytek prehistoryczny — Stonehenge (hrabstwo Wiltshire). Składa się on z budowli kamiennych (1900-1400 latp.n.e.), pełniących prawdopodobnie w epoce brązu funkcję obserwatorium astronomicznego lub miejsca kultu boga Słońca.

Subregion Wschodni obejmuje południową część Niziny Angielskiej. Cechuje się wybitnie równinnym krajobrazem. Cambridge — ośrodek administracyjny hrabstwa Cambridge, położony nad rzeką Cam (dopływ Ouse). W czasach rzymskich Cambridge było osadą obronną. W 1068 r. zostało zniszczone przez Wilhelma Zdobywcę. Od czasu założenia uniwersytetu (1209 r.) szybko rozwijało się jako ośrodek nauki rywalizujący z Oxfordem. Tworzy cenny pod względem architektonicznym zespół budowli, wśród których na uwagę zasługują zwłaszcza budynki uniwersyteckie z XIII-XVIII w.

Subregion Środkowy leży na południe od Gór Pennińskich, na wschód od Walii i na północ od wzgórz Cotswold. Na wschodzie sięga do ujścia rzeki Humber i zatoki The Wash.
Głównym ośrodkiem ruchu turystycznego omawianego obszaru jest Stratford-upon-Avon (hrabstwo Warwickshire) — miejsce urodzenia i śmierci Williama Szekspira. Działa tu teatr (Royal Shakespeare Company), w którym w miesiącach letnich odbywa się festiwal sztuk Szekspira.
Lincoln - miasto będące ośrodkiem administracyjnym dla hrabstwa Lincolnshire. Główną atrakcją turystyczną miasta Lincoln jest katedra gotycka z XII-XV wieku z dwoma wieżami. Inną atrakcją miasta jest rzymski łuk triumfalny oraz most normański.

Subregion Północno-Wschodni zajmuje wschodnie stoki północnych Gór Pennińskich, południowe stoki gór Cheviot oraz równinę nadbrzeżną Morza Północnego.

Najważniejszym miastem o szczególnych atrakcjach turystycznych, przede wszystkim walorach historycznych, jest York. Miasto leży w hrabstwie North Yorkshire, nad rzeką Ouse. York założyli Rzymianie około roku 71. Była to twierdza nosząca nazwę Eburacum.

Głównymi zabytkami Yorku są:

· pozostałości budowli rzymskich (fragment murów obronnych),

· jedna z największych w Anglii gotycka katedra (XI-XV w.)z cennymi witrażami,

· mur Hadriana, z lat 122-128. Celem powstania muru Hadriana było zabezpieczenie rzymskiej Brytanii przed najazdami północnych plemion celtyckich.

W skład Subregionu Północno-Zachodniego wchodzą tereny położone między Morzem Irlandzkim a Górami Pennińskimi. Krajobraz północnej części tego subregionu turystycznego jest szczególnie atrakcyjny krajobrazowo. Obejmuje najwyżej wzniesione obszary Anglii. Park narodowy Lake District. Głównymi formami turystyki są tutaj żeglarstwo, piesze wędrówki, wspinaczkę górską.

Z zabytków tej części Anglii należy wymienić liczne warowne zamki. Blackpool to jedna z najbardziej znanych miejscowości wypoczynkowych Wielkiej Brytanii. Znajduje się na wybrzeżu Morza Irlandzkiego.

Turystyczny subregion Londynu obejmuje stolicę kraju Londyn (London) wraz z przylegającymi do niego terenami, stanowiącymi jego strefę podmiejską. Londyn to największe centrum turystyki Wielkiej Brytanii. Ponad 85% całej grupy turystów z zagranicy do Wielkiej Brytanii odwiedza Londyn. Kolebka Londynu to teren warownego obozu założonego w latach 70-80 n.e. przez Rzymian. Londyn stał się wkrótce jednym z najbogatszych miast imperium, głównie dzięki rozwojowi handlu z krajami kontynentu europejskiego. W 313 r. założono tu biskupstwo. W XI w. Londyn zaczął pełnić rolę faktycznej stolicy kraju.

Londyn jest obecnie jedną z najbardziej rozległych miejskich aglomeracji świata. Tzw. Wielki Londyn - utworzony w 1965 roku tzw. Greater London, w którego skład wchodzi City o powierzchni 2,7 km2 oraz 32 dzielnice, liczy 1596 km2 powierzchni. Na obszarze miasta można wyróżnić kilka historycznie ukształtowanych jednostek przestrzennych, przede wszystkim City, Westminster, West End oraz East End.

City to najstarsza część Londynu ma niemal taki sam zasięg przestrzenny, jak za czasów rzymskich. City jest siedzibą banków (m.in. Bank Anglii, Midlands Bank, Westminster Bank), giełd, biur korporacji przemysłowych, przedsiębiorstw ubezpieczeniowych, handlowych, reklamowych i prasowo-poligraficznych o znaczeniu międzynarodowym. Oprócz pozostałości budowli rzymskich (m.in. fragmentów murów obronnych z I w. n.e. zachowanych przy ul. London Wall), jednym z najstarszych zabytków City jest Tower — średniowieczna twierdza, obejmująca zespół obiektów architektonicznych z XI-XIX w. otoczonych fosą. Wśród nich najcenniejszą budowlą jest Biała Wieża (White Tower) z XI w. z normańską kaplicą Św. Jana, otoczona podwójnym pasem murów z wieżami (XIII w.). Oprócz funkcji obronnej, Tower pełnił również okresowo rolę rezydencji królewskiej, a także więzienia państwowego. Dziś pozostaje arsenałem wraz z niewielkim garnizonem wojskowym oraz muzeum mieszczącym m.in. bezcenne insygnia władzy królewskiej. W pobliżu, nad Tamizą znajduje się Tower Bridge — zwodzony most, zbudowany w 1894 r. Cennym zabytkiem City jest katedra Św. Pawła (budowana w latach 1675-1710) — kościół katedralny Londynu, jeden z największych obiektów sakralnych na świecie. Mieszczą się w niej liczne brytyjskie pamiątki narodowe (m.in. sztandary słynnych pułków) oraz groby sławnych ludzi (A. Wellingtona, H. Nelsona).

Westminster jest położony na południowy-zachód od City. W XII w. przeniesiono doń skarbiec z dawnej stolicy, Winchesteru, a kilkadziesiąt lat później Trybunał Koronny. Odtąd pełni on funkcje siedziby dworu królewskiego, parlamentu i rządu. Opactwo Westminsterskie (Westminster Abbey) zostało konsekrowane w 1065 r., a w rok później odbyła się w nim uroczystość koronowania Wilhelma I Zdobywcy na króla Anglii. Oprócz aktów koronowania władców brytyjskich celebrowana jest w nim większość ślubów i pogrzebów królewskich oraz pogrzebów wybitnych Brytyjczyków. Opactwo jest wyłączone z jurysdykcji episkopatu kościoła anglikańskiego i podlega bezpośrednio królowej. Pod względem architektonicznym przeważa w nim styl wczesny gotycki (w 1272 r. ukończono przebudowę dawnej świątyni romańskiej z czasów Edwarda Wyznawcy).

Charakterystycznym elementem sylwetki gmachu parlamentu jest Wieża Zegarowa (Clock Tower) ze słynnym zegarem Big Ben. W odległości ok. 1 km na zachód od parlamentu i Opactwa Westminsterskiego znajduje się Pałac Buckingham, będący od 1837 r. siedzibą dworu królewskiego. Pałac wzniesiono w 1703 r., a w latach 1825-36 przebudowano w stylu klasycystycznym. Mieści się w nim m.in. Muzeum Powozów oraz Galeria Królowej (zawiera bogate zbiory monarchów brytyjskich) — jedyne miejsca pałacowe dostępne dla zwiedzających. Atrakcję dla turystów stanowi zwłaszcza barwna ceremonia zmiany warty pałacowej, odbywana codziennie o 11:30 przed rezydencją królowej. Wśród innych zabytkowych obiektów położonych na obszarze Westminsteru na uwagę zasługuje m.in. Pałac Marlborough (XVIII w.) mieszczący Centrum Commonwealthu, Clarence House (XIX w.) - rezydencja Elżbiety, Królowej Matki i Banqueting House - pierwszy zaprojektowany i zbudowany w Londynie budynek klasycystyczny (z 1621 r.).

West End to położona na północ i zachód od Westminsteru część miasta, ukształtowała się historycznie jako dzielnica arystokracji i sfer rządzących. Z wyjątkiem głównych arterii odznacza się luźną zabudową, z dużym udziałem zieleni i rozległych parków (m.in. Hyde Park, Regents Park, Kensington Gardens). Mieszczą się tu m.in. hotele, restauracje, kina i teatry, a także instytucje kulturalne i naukowe (Muzeum Brytyjskie, Muzeum Wiktorii i Alberta, Galeria Narodowa i in.) oraz Uniwersytet Londyński. Miejscem licznie odwiedzanym przez turystów jest Trafalgar Square.

East End to część Londynu położona na wschód od City, wokół doków portowych nad Tamizą, jest najuboższą dzielnicą stolicy.

Wśród miejscowości położonych w pobliżu Londynu liczną frekwencją odwiedzających, dużym ruchem turystycznym, odznaczają się zwłaszcza Windsor i St. Albans oraz pałac Hampton Court.

Windsor położony jest w hrabstwie Berkshire, nad Tamizą, na zachód od Londynu. Znajduje się tu jeden z największych na świecie zamieszkałych zamków — rezydencja królów angielskich od ponad 850 lat. Jego budowę rozpoczął Wilhelm Zdobywca pod koniec XI w. Zawiera cenne zbiory malarstwa, rysunku i rzemiosła artystycznego (m.in. dzieła Leonarda da Vinci). Kaplica zamkowa jest miejscem spoczynku wielu królów Anglii. To niewątpliwie jedna z ważniejszych atrakcji turystycznych regionu.

St Albans to miejscowość położona w hrabstwie Hertfordshire, w dolinie rzeki Ver, na północ od Londynu. St Albans zostało założone przez Rzymian w 43 r. (Verulamium). Znajdują się tu pozostałości budowli rzymskich (ruiny amfiteatru) oraz romańsko-gotycka katedra z XI-XIII w. (dawny kościół opactwa benedyktynów z VIII w.). Na uwagę zasługują także dwa średniowieczne kościoły (Św. Michała i Św. Stefana).

Hampton to pałac położony w dzielnicy Richmond upon Thames w południowo-zachodniej części Londynu, nad Tamizą, zbudowany został w pierwszej połowie XVI w. jako rezydencja prywatna kardynała T. Wolseya, przejęty następnie przez króla Henryka VIII. Pałac Hampton był rezydencją królewską do XVIII w.

Winchester jest położony w hrabstwie Hampshire, nad rzeką Itchen, był początkowo osiedlem celtyckim, a następnie rzymskim miastem Venta Belgarum. Na szczególną uwagę zasługuje gotycka katedra (XI-XV w.), stanowiąca jeden z najpiękniejszych przykładów budownictwa normańskiego.

Canterbury jest położone w hrabstwie Kent, nad rzeką Stour. W 597 r. prowadził tu działalność misyjną św. Augustyn, zakładając w Canterbury arcybiskupstwo - siedzibę prymasa Anglii. W tutejszej katedrze (budowla gotycka z XI -XVI w.) został zamordowany w 1170 r. św. Tomasz Becket. Po śmierci Tomasza Becketa miejsce to stało się obiektem pielgrzymek i ośrodkiem kultu religijnego.

Oxford to ośrodek administracyjny hrabstwa Oxfordshire, położony jest nad Tamizą, przy ujściu jej dopływu Cherwell. We wczesnym średniowieczu był osadą Sasów. W XIII. w. nastąpił rozkwit miasta w związku z założeniem uniwersytetu (1214 r.). Stało się ono wkrótce jednym z najważniejszym centrów naukowych i kulturalnych kraju. Pod względem architektonicznym najcenniejszy jest zespół kolegiów uniwersyteckich (XIII-XVI w., przebudowanych w XVII-XIX w.).

Walia, zajmuje południowo-zachodnią część wyspy Wielka Brytania wraz z przybrzeżnymi wyspami (największa Anglesey). Większą część regionu zajmują Góry Kambryjskie, wzniesione przeważnie na wysokość 500-600 m n.p.m., pokryte głównie przez łąki i pastwiska. Najbardziej urozmaiconą rzeźbę (ostre granie, jeziora cyrkowe) ma północny ich fragment, obejmujący tereny parku narodowego Snowdonia. Walię zamieszkiwali w starożytności Celtowie.

Rzymskie budowle w Caerleon. Założony tu obóz warowny (75 r. n.e.) mógł pomieścić 6 tys. legionistów. Typowym elementem krajobrazu walijskiego są zamki obronne, pochodzące najczęściej z okresu panowania normańskiego oraz z czasów walk o zachowanie niezależności od korony angielskiej (XII-XVI w.).

Szwajcaria

Na podstawie historii oraz cech krajobrazu poszczególnych rejonów Szwajcarii można wydzielić na jej terenie poszczególne regiony turystyczne. Część kantonów szwajcarskich, tych o wyraźnie zaznaczonej odrębności geograficznej, ale również kulturowej i etnicznej, jest utożsamiana z regionami turystycznymi.

Część zachodnia Kraju Środkowego to kanton Fryburg oraz część kantonów Berno oraz Vaud. Większość obszaru Kraju Środkowego to Wyżyna Szwajcarska, zajmująca zachodnią i środkową część regionu. Wyżyna graniczy z Jurą na północy, natomiast na południu wchodzi w strefę prealpejską Alp Fryburskich i Emmentalskich.

Krajobraz Kraju Środkowego jest bardzo urozmaicony, wyżynny. Średnia wysokość terenu na tym obszarze wynosi u stóp Jury 500 m n.p.m., natomiast w rejonie Alp (przypominającym krajobrazowo góry średnie) średnia wysokość to 900 m n.p.m. (najwyższy szczyt: Napf 1408 m n.p.m.). Przedgórze Alp jest rozczłonkowane, charakterystyczne są podłużne grzbiety oraz wysokości sięgające 2000 m n.p.m. (Le Moleson 2002 m).

Region Kraju Środkowego Szwajcarii poprzecinany jest dolinami Aare, oraz dopływami rz. Aare: Emma oraz Saane. Występują tu jeziora, z których największymi są Neuchatel i Biel (podnóże Jury). W krajobrazie najbardziej zaznacza się wpływ rolniczej działalności: pola, łąki, sady oraz winnice przeważają w krajobrazie regionu. Gęstość zaludnienia tego zakątka Szwajcarii jest niewielka.

Głównymi atrakcjami turystycznymi Kraju Środkowego są świadectwa bogatej historii: zabytki architektury, muzea itp. Bardzo ważny jest walor przyrodniczy tego regionu turystycznego. Walory klimatu sprzyjają nie tylko działalności rolniczej: w regionie powstało wiele uzdrowisk. W kantonie Fryburg biegnie granica dzieląca Szwajcarię na niemiecką i francuską strefę językową.

Kraj Środkowy - północno-wschodnia część

Do regionu należą kantony: Argowia, Szafuza, Zurych

Większość północno-wschodniej części Kraju Środkowego również leży na Wyżynie Szwajcarskiej. Krajobraz to przede wszystkim rozległe doliny rzeki Ren, Aare, Limmat, Thur, podłużne grzbiety górskie o płaskich zboczach.

Krajobraz tego regionu urozmaicają również liczne jeziora (Jezioro Zuryskie o powierzchni 88 km2 i długości 40 km, największa głębina ma 143 m). Północno-zachodnia część Kraju Środkowego to przede wszystkim największa w Szwajcarii koncentracja zakładów przemysłowych. Wiąże się z tym oczywiście duża gęstość zaludnienia a także bardzo rozwinięta sieć komunikacyjna tego regionu.

Atrakcjami turystycznymi regionu jest głównie, wypracowywany przez wieki, dorobek starej kultury miejskiej. Znajdziemy tutaj zespoły zabytkowej architektury mieszczańskiej. Region jest niemieckojęzyczny a głównym wyznaniem jest protestantyzm.


Date: 2016-01-14; view: 872


<== previous page | next page ==>
National Gallery (Galeria Narodowa) | Szwajcaria Wschodnia
doclecture.net - lectures - 2014-2024 year. Copyright infringement or personal data (0.016 sec.)