National Gallery (Galeria Narodowa)

Austria

Najwięcej zabytków Wiednia spotkamy w centrum. To tzw. miasto wewnętrzne, gdzie atrakcją jest cały układ urbanistyczny. Budynki pochodzą przeważnie z XIV i XV wieku i reprezentują styl gotycki. Katedra Świętego Stefana jest chlubą Austrii, jeśli chodzi o zabytki architektury gotyckiej. Budowa Katedry Św. Stefana w Wiedniu rozpoczęła się w XII wieku. W latach 1359-1446 zmodernizowano romańską część budynku. Imponująca jest gotycka część pałacu Hofburg (pochodzi z XIII w.).

Zabytków architektury renesansowej na terenie Wiednia jest stosunkowo mało, mimo iż imperium austriackie prężnie rozwijało się w XVI wieku. Wpłynęły na to wojny z Turkami i walki na tle religijnym. Pierwsze oblężenie Wiednia przez Turków zaczęło się w 1529 roku. Czasy kontrreformacji były sprzyjające rozwojowi budownictwa sakralnego w XVII wieku. Powstały, głównie pod wpływem włoskim, kościoły barokowe: np. kościół uniwersytecki powstał w 1627 r., czy też kościół Jezuitów. Barok wiedeński w pełni rozwinął się dopiero na przełomie XVII/XVIII w. Wiedeń wymagał naprawy zniszczeń dokonanych przez Turków w 1683 r.

Najważniejszymi zabytkami Wiednia z końca XVII i początku XVIII wieku są: Hofburg - zimowy pałac księcia Eugeniusza Sabaudzkiego, pałac Schonbornów, pałac Kinskych, kolumna zarazy (pomnik) postawiony w 1687 r., liczne fontanny, np. słynna fontanna rzek, pałac Liechtenstein (przedmieścia Wiednia), pałac Schwarzenberg (przedmieścia), pałac Trautson (przedmieścia), pałacowo-ogrodowy zespół Belweder, który był dawną rezydencją Eugeniusza Sabaudziego, zespół pałacowo-ogrodowy Schoenbrunn(zmodernizowany w XVIII i XIX wieku, z cechami klasycystycznymi.

Racjonalny utylitaryzm, idea panująca w czasach Marii Teresy oraz Józefa II, nie pozwoliła wykształcić się w pełni klasycyzmowi w Wiedniu. Zamiast pałaców budowano obiekty publiczne, np. w latach 1753-1756 powstał uniwersytet (dzisiejsza Akademia Nauk) czy, w roku 1784, szpital.

Na styl angielski w mieście rozpoczęto budowę nowych parków na przedmieściach Wiednia. Istniejące już zespoły parkowe modernizowano, natomiast wcześniej niedostępne dla ogółu przestrzenie parków otwierano. Park Prater(Leopoldstadt) jest najbardziej popularnym parkiem Wiednia. Zlokalizowany on jest na wyspie między Dunajem a Kanałem Dunajskim. Przy wejściu do parku Prater znajduje tu słynna atrakcja turystyczna: Wiener Riesenrad, czyli tzw. diabelski młyn (rodzaj karuzeli). W parku Prater znajdziemy wiele innych atrakcji i urządzeń sportowych, rekreacyjnych, są też tutaj pawilony handlowe.

Franciszek Józef I, hołdujący idei neoabsolutyzmu, rozpoczął w drugiej połowie XIX w. budowę licznych obiektów w stylu historycznym: kościół Wotywny (1856 r.), założenie i zabudowa Ringu, arsenał, opera, budynek parlamentu, ratusz, uniwersytet, Akademia Sztuk Pięknych, część pałacu Hofburg, muzea, pomniki (m.in. Straussa, Mozarta, Beethovena, Marii Teresy, Goethego, Schuberta). Pawilon Secesji z 1898 r. to początek awangardowego stylu w architekturze Wiednia.

Dzisiejszy Wiedeń jest jednym z ważniejszych ośrodków kulturalnych współczesnej Europy. Muzea i galerie sztuki, festiwal filmowy Viennale, festiwale muzyczne, baletowe. Wiedeń do dziś odgrywa znaczącą rolę w muzyce, działa tutaj od 1861 r. słynna opera, filharmonia od roku 1842. W warstwie kulturalnej Wiedeń praktycznie przez cały rok tętni życiem, poza tym w mieście odbywają się ważne międzynarodowe spotkania polityczne.

Turystyka to główna funkcja okręguSalzburg.Najważniejsze miejscowości turystyczne Salzburga to: Krimml (1076 m n.p.m.) przy trasie turystycznej Gerlosstrasse (wodospady na Krimmler Ache, sięgające 100 m wys.), Mittersill (789 m) na szlaku z Tyrolu do Tyrolu Wschodniego przez tunel Felbertauern; Kaprun (800 m) — całoroczny ośrodek sportów zimowych (letnie tereny narciarskie na lodowcu Kitzsteinhorn); Bruck (758 m n.p.m.) węzeł przy Glossglockner Hochalpenstrasse; Taxenbach (726 m n.p.m.) niedaleko wąwozu Kitzloch.

Innsbruck jest stolicą Tyrolu. Leży w środkowym odcinku doliny rzeki Inn. Miasto położone jest na wysokości 574 m n.p.m. Wokół Innsbrucka stoją, przekraczające 2000 m n.p.m., masywy górskie. Innsbruck wraz z Tyrolem w roku 1363 wszedł w posiadanie Austrii. Miasto jest korzystnie położone przy przełęczy Brenner, gdzie w 1772 r. powstała droga a w 1867 r. linia kolejowa. Atrakcjami turystycznymi Innsbrucku są przede wszystkim zabytki: zachowany jest układ miasta oraz, po prawej stronie rzeki, ośrodek śródmiejski. Bardzo cennymi zabytkami architektonicznymi Innsbrucka są przede wszystkim: zamek Hofburg, zamek Hofkirche z XVI w. z nagrobkiem cesarza Maksymiliana I, dawna rezydencja książąt Goldenes Dachl (XV wiek).

Niedaleko Innsbrucku leży Hall in Tirol, zabytkowe miasteczko z architekturą z XIV i XV wieku, gdzie kiedyś wydobywano sól. Hall in Tirol jest uzdrowiskową miejscowością, w którym przede wszystkim eksploatuje się solanki. Austriacki Tyrol to kraj przede wszystkim sportów zimowych, turystyki i alpinizmu. Jest tutaj mnóstwo miasteczek zabytkowych, pielęgnowane są stare obyczaje i folklor. Charakterystyczne w krajobrazie Tyrolu są wysokie góry, na których zalegają lodowce i obszary wiecznego śniegu. Stolicą Tyrolu jest Innsbruck.

Alpy Bawarskie wznoszą się na linii granicznej z Niemcami. Nieminger Kette z ośrodkiem turystycznym i uzdrowiskowym Seefeld znajduje się na południu masywu (najwyższy szczyt: Hochplatting 2759 m n.p.m. Na północ od Alp Bawarskich znajduje się łańcuch górski Wettersteingebirge, a na granicy jest szczyt Zugspitze (2963 m n.p.m.). Ośrodek turystyczny Ehrwald (wys. 996 m n.p.m.) połączony jest kolejką linową z Zugspitze (niem. Tiroler Zugspitzbahn) i biegnie potem linią Bayerische Zugspitzbahn do niemieckiego alpejskiego Garmisch Partenkirchen.

Po południowej stronie doliny rzeki Inn znajdują się Alpy Centralne i zajmują obszar aż do granicy z Włochami. Charakterystycznym dla Alp Centralnym jest surowy, polodowcowy krajobraz z obszarami wiecznego śniegu.

Lienz to główne miasto Tyrolu Wschodniego. Znajduje się przy ujściu rzeki Isel do rzeki Drawy. Lienz leży na wysokości 670 m n.p.m. Lienz jest małym miasteczkiem, w którym można zobaczyć pochodzący z XV w. zabytkowy kościół i zamek z XVI w.

Karytnia to kraj górski. Znajdują się tutaj - na północ od doliny rzeki Drawy - Wysokie Taury. Grossglockner to najwyższy szczyt w grupie górskiej Glockner (wys. 3797 m n.p.m.), która styka się z Salzburgiem oraz Tyrolem Wschodnim. Wielką atrakcją turystyczną jest, prowadząca do lodowca Pasterze (Franz-Josefs-Höhe) na wysokości 2362 m n.p.m. jest widokowa droga Grossglockner Hochalpenstrasse.

Bogata w zabytki Karyntia to atrakcyjna turystycznie kraina Austrii. Znajdziemy tu też okazy przedhistoryczne, np. na Magdalensberg atrakcją są odkopane ruiny miasta celtycko-rzymskiego. Klagenfurt to stolica Karyntii od roku 1518. Wykopaliska odkryły znajdujące się tutaj niegdyś teatr rzymski i termy. W Klagenfurcie zobaczyć można zabytki z XVI-XVIII w. Znajdują się tutaj muzea, odbywają się znane międzynarodowe targi drzewne.

Najwyższym szczytem Austrii jest Grossglockner (3797 m n.p.m.), najniżej położone jest Jezioro Nezyderskie (116 m). Około 68% powierzchni kraju leży powyżej 500 m n.p.m. (w Polsce 3%).

Dolna Austria to historyczne, najstarsze obszary należące jeszcze do księstwa austriackiego. Wiedeń jest stolicą Dolnej Austrii. Dolina Dunaju to jest szczególnym elementem krajobrazu, a najbardziej ciekawymi elementami są odcinki przełomowe rzeki.

Baden, bardzo popularne wśród Wiedeńczyków, leży na linii uskoku Alpy - Kotlina Wiedeńska, gdzie występują gorące źródła mineralne. Baden było najpierw osadą celtycką. Od 1813 r. w Baden było siedzibą cesarzy. Do dzisiaj oglądać można pozostałości rzymskich term oraz wiele innych zabytków.

Miasto Graz to stolica austriackiej Styrii. Leży nad rzeką Mura, w rozległej kotlinie. Nazwa Graz pochodzi od Gradec - słowiańskiego zamku. Graz z końcem XII wieku stał się własnością Habsburgów. Dzisiaj Graz to nowoczesny ośrodkiem przemysłowy, naukowy (działa tutaj założony w 1586 roku uniwersytet) a także administracyjny. Zabytki w Graz to przede wszystkim gotyckie kościoły z XIII, XV wieku, kościoły barokowe z XII i XVIII wieku, ratusz w stylu renesansu z XVI wieku. Atrakcją turystyczną Graz jest również pozostałość zamku Schlossberg z wieżami zegarowymi oraz wieżami dzwonnicy z XVI w. W historii zamek Schlossberg wsławił się skutecznemu oporowi wojskom francuskim w 1809 r. Znaną imprezą kulturalną odbywającą się w Graz jest, jeden z bardziej awangardowych w Austrii, festiwal Jesień Styryjska.

W krajobrazie Burgenlandu najwyraźniej zaznacza się Jezioro Nezyderskie (stepowe, leżące na granicy z Węgrami, długość 36 km, szerokość do 15 km, głębokość do 2 m) charakteryzujące się zmienną powierzchnią wodną, bagnistymi brzegami porośniętymi trzciną, w której dobre warunki znalazły sobie do bytowania liczne gatunki ptactwa wodnego (rezerwat).

2. Bośnia i Hercegowina

Bośnia i Hercegowina położona jest w zachodniej części Półwyspu Bałkańskiego. Ma bardzo ograniczony dostęp do morza, wybrzeże ma zaledwie 17 km długości. Jest krajem górzystym. Większość terytorium stanowią Góry Dynarskie, tylko w północno-wschodniej części tego kraju znajduje się niewielka część Kotliny Panońskiej. Blisko 90% jej obszaru znajduje się powyżej 200 m n.p.m. Góry Dynarskie zbudowane są przeważnie z wapieni, dolomitów, łupków i piaskowców. Są to góry młode powstałe w orogenezie alpejskiej. Najwyższy punkt: Maglić 2386 m n.p.m.

Bośnia i Hercegowina leży w strefie klimatu przejściowego między klimatem kontynentalnym a śródziemnomorskim. W zimie temperatury są bardzo niskie oraz występują częste wiatry, powodujące sztormy. Z kolei lata są upalne, przy czym z reguły na południu kraju występują wyższe temperatury.

Większe miasta: Sarajewo (stolica), Banja Luka, Zenica, Tuzla, Mostar.

Banja Luka - Meczety – Ferhadija (1579, częściowo zniszczony podczas trzęsienia ziemi w 1969), bogato zdobiony, m.in. cytatami z Koranu, meczet Arnaudi dżamija (1595), średniowieczna twierdza Gornij Šeher; cerkiew i kościół (XIX w.). Z czasów tureckich zachowały się ponadto: wieża zegarowa (XVI w./XVII w.), 2 mosty na Vrbasie, dwór wezyra bośniackiego (wielki seraj), karawanseraj (zajazd) i wodociągi.

Tuzla - Spośród licznych budynków wzniesionych w okresie dominacji osmańskiej najcenniejszym zabytkiem jest pochodzący z XVI w. meczet Turalibeg.

Jedyny kurort morski Bośni i Hercegowiny nosi nazwę Neum.

W Bośni i Hercegowinie utworzono 2 parki narodowe: Park Narodowy Kozara i Park Narodowy Sutjeska.

3. Bułgaria

Najważniejszy w Bułgarii jestTurystyczny Region Czarnomorski. Długość wybrzeża Morza Czarnego w Bułgarii wynosi 378 km. Wybrzeże klifowe zajmuje znaczną część całości. Klify ciągną się wzdłuż Wyżyny Dobrudżańskiej, Starej Płaniny i Strandży. Klifowe, skaliste części wybrzeża Bułgarii są bardzo dużą atrakcją krajobrazową Oprócz krajobrazów rejony wybrzeża klifowego Bułgarii są atrakcyjne dla turystów uprawiających turystykę kwalifikowaną: głębokie morze sprzyja uprawianiu nurkowania oraz podwodnych polowań.

Tylko 27% bułgarskiego wybrzeża są płaskie, akumulacyjne. Na tym odcinku występują duże kompleksy plażowe, a najwięcej z nich znajduje się w rejonie Zatoki Burgaskiej. Ten region turystyczny Bułgarii swoim zasięgiem obejmuje wybrzeże Morza Czarnego i strefę przymorską, której szerokość wynosi około 30 km. Czynnikiem sprzyjającym rozwojowi turystyki tego regionu są walory klimatyczne, które podobne są do tych, jakie spotkać można na południu Europy. Sprawiają one, że wybrzeże Bułgarii jest miejscem ze świetnymi warunkami do wypoczynku letniego, a okres kąpielowy trwa tutaj około 5 miesięcy w roku. Region ten posiada też warunki do uprawiania turystyki poznawczej (zabytki), a rozbudowana infrastruktura turystyczna i towarzysząca to kolejne atuty regionu.

Region czarnomorski to najbardziej atrakcyjna turystycznie część Bułgarii, ale również wysoko plasuje się w konkurencji z innymi regionami turystycznymi Europy.

Bułgarskie wybrzeże czarnomorskie to ok. 70% całej bazy noclegowej Bułgarii - 80% wszystkich noclegów rezerwowanych przez turystów zagranicznych przypada właśnie na region czarnomorski.

Po wybrzeżu Morza Czarnego najczęściej odwiedzanym przez turystów zagranicznych jest region Sofii, stolicy Bułgarii. Aż 10% wszystkich udzielonych noclegów w całej Bułgarii przypada na Sofię i jej region. Sofia jest oczywistym centrum sofijskiego regionu turystycznego: stanowi węzeł komunikacyjny dla podróżnych wybierających się do Grecji, innych regionów Bułgarii a także do Azji.

Bogactwo zabytków Sofii przyciąga tutaj tłumy turystów. Najciekawszymi obiektami są przede wszystkim zabytkowe elementy rzymskiej ulicy, mury obronne z III - IV w. (Serdica). Ważnymi atrakcjami turystycznymi Sofii są zabytki architektury i sztuki sakralnej, cerkwie i bazyliki, ale również budowle klasycystyczne, pomniki i muzea itp.:najstarsza w Bułgarii cerkiew Św. Jerzego z IV w., bazylika Św. Zofii z VI w. oraz 3 mniejsze z XIV-XV w., w których zobaczyć można ikony i freski, meczet Bujuk z XV w., które dziś jest Muzeum Archeologicznym, meczet Bani paszy z XVI w., tureckie łaźnie z XVI w., wybudowana jako pomnik dla Rosji, wotum za wyzwolenie Bułgarii z tureckiej niewoli: monumentalna cerkiew Aleksandra Newskiego z 1904-1912 r., dar Rosji dla Bułgarii: Pomnik Wyzwolicieli, cerkiew rosyjska,klasycystyczne budowle, takie jak teatr Wazowa, budynek uniwersytetu, Muzeum Etnograficzne utworzone w dawnym pałacu carskim.

Góra Witosza, której masyw jest parkiem narodowym, to miejsce wypoczynku mieszkańców Sofii, ale również turystów zagranicznych. Sprzyja temu bogata infrastruktura turystyczna: szlaki, miejsca z widokiem na panoramę Sofii i rzekę Riła. W obrębie Witoszy znajdują się ośrodki narciarskie (Aleko, Wetrowała), ośrodki wypoczynkowe, ale również znajdziemy tutaj wiele zabytków, np.: cerkiew Bojańska z XIII w., monastyr Dragalewski z XIV w.

To dobry teren do uprawiania turystyki pieszej. Krótkie wędrówki można zorganizować w góry Stara Płanina, Riła i dolinę Strumy.

Riła i Pirin to najwyższe góry systemu Rodopskiego, leżą między doliną rzeki Struma i Mesta. Riła i Pirin charakteryzują się rzeźbą glacjalną, na ich obszarze znajdują się głębokie doliny, góry mają ostrze wierzchołki i jest tutaj ponad 300 jezior. Musała o wysokości 2925 m n.p.m. jest kuliminacją Riły. To najwyższa góra na Półwyspie Bałkańskim. Pirin z parkiem narodowym na szczycie Wichren - 2915 m n.p.m. to tylko nieco niższa góra. W obrębie masywów Riły i Pirinu występują liczne źródła mineralne, z których znane są miejscowości Szaparewa Bania, Kostenec, Welingrad.

Chorwacja

Cechami chorwackiego wybrzeża Morza Adriatyckiego jest przede wszystkim bliskość pasm górskich oraz liczne zatoki i wyspy – Wybrzeże Dalmatyńskie. W rejonie chorwackiego wybrzeża Adriatyku znajduje się około 1000 wysp. Największymi wyspami w tym rejonie są wyspy: Krk, Cres, Brać, Hvar, Pag, Korćula.

Klimat podzwrotnikowy typu śródziemnomorskiego sprawia, że oprócz pięknego krajobrazu są tu doskonałe warunki klimatyczne sprzyjające rozwojowi turystyki na Chorwacji.Ośrodek Kvarner był niegdyś miejscem wypoczynku elit monarchii austro-węgierskiej. Rejon ten wyróżnia się również dobrze rozwiniętą infrastrukturą komunikacyjną. Większość miejscowości Wybrzeża Istriańsko-Kvarnerskiego są kąpieliskami i uzdrowiskami. W wielu miejscowościach może pochwalić się wieloma unikatowymi zabytkami.

Najciekawsze miejscowości turystyczne półwyspu Istria to: Umag - gdzie znajduje się miasto średniowieczne z murami,Poreć z rzymskim układem miasta oraz zabytkami romańskimi i gotyckimoraz bizantyjską bazyliką Św. Eufrazjana z VI wieku (jeden z najcenniejszych zabytków tego typu w całej Europie), Rovinj z barokowym kościołem, w którym jest sarkofag Św. Eufemii pochodzący z VI w. (przykład typowego miasta śródziemnomorskiego), Wyspy Briońskie w okolicy miasta Pula - ruiny rzymskie i bizantyńskie, kościół gotycki, a także letnia rezydencja Josipa Broz Tito., polityka jugosłowiańskiego, Pula - jedno z najstarszych miast Chorwacji - amfiteatr i Brama Herkulesa z I w. p.n.e., świątynia Augusta z I w. Poza tym bizantyjskie bazyliki i kościoły, renesansowe i gotyckie budowle.

Najwięcej budynków architektury romańskiej postawiono na Wybrzeżu Dalmatyńskim (rotunda Św. Donata w Zadarze - IX wiek). W czasie od XII do XIII wieku wybudowano katedry w Zadarze, Trogirze i Dubrowniku. Na wybrzeżu jest najwięcej zachowanych zabytków gotyckich, z których na uwagę zasługuje katedra w Szyberniku z XV wieku, która jest największym dziełem południowosłowiańskiego gotyku.

Czechy

Szumawa jest silnie zalesionym, wyniosłym wałem górskim ze śladami rzeźby polodowcowej (jeziora cyrkowe). Rolę ośrodków turystycznych i stacji sportów zimowych pełnią często stare miasteczka górnicze. Jezioro zaporowe na Wełtawie Zabytkowe miasta średniowieczne, równocześnie bazy wypadowe w góry: Klatovy, Susice, Strakonice, Vimperk, Prachatice i Cesky Krumlov — zaliczone do rezerwatów zabytkowej architektury miejskiej.

Masyw Czeski odwadnia Łaba (która w Czechach ma długość 364 km) z największą rzeką w kraju, którą jest w Czechach Wełtawa (Długość 430 km), której głęboko wcięta dolina zajęta jest w większości przez jeziora zaporowe. Wzdłuż linii uskoku Rudaw Czeskich występują bogate zasoby wód mineralnych.

Las Czeski graniczy z Lasem Górnopalatyńskim w Bawarii. Częste tu twierdze i zamki obronne, m.in. Tachov, Primda. Głównym ośrodkiem są Domażlice, miasto królewskie z XIII w., rezerwat zabytkowej architektury z zachowanym bogatym folklorem Chodów.

Rudawy — graniczne z Saksonią, opadają stromo w kierunku południowo-wschodnim. Znanym uzdrowiskiem jest Jachymów, miejscowość historyczna bogata w rudy srebra. W XVI w. znajdowała się tu mennica, od XIX w. rozwijało się górnictwo rudy uranowej (intensywne wydobycie 1954-64). Rozwój uzdrowiska przypada na koniec XIX w. (termalne wody radioaktywne). Mieści się tu m.in. sanatorium Radium Palac(1910-12) im. Marii Curie-Skłodowskiej. Cieplice (cieplice alkaliczne 42°C) są starym rozwiniętym już w XVIII w. uzdrowiskiem o znaczeniu europejskim z zabytkową zabudową uzdrowiskową (empire). Szczególnie bogate tradycje ma zespół uzdrowisk zachodnich Czech.

U ujścia rzeki Tepli do Ohrzy leżą Karlove Wary założone w XIV w. przez cesarza Karola IV (Teple lazne u Lokte). W 1521 r. tutejsze wody zostały opisane leczniczo. Do początków XX w. Karlove Wary były najsłynniejszym uzdrowiskiem monarchii austro-węgierskiej. Obecnie są również miejscem kongresów, festiwali (m.in. Międzynarodowy Festiwal Filmowy). Wśród licznych źródeł (cieplice alkaliczno-słone, 41 -72°C, 12 źródeł) znajduje się słynne Vridlo (Sprudel). W mieście, które odznacza się zróżnicowanym urzeźbieniem, zachował się stary charakter zabudowy. Największą kubaturę mają obiekty uzdrowiskowe z XIX w. Mariańskie Łaźnie są korzystnie położone na południowym stoku gór Slavkovsky Les (38 źródeł: wody z solą glauberską), założone w 1805 r. mają zabudowę uzdrowiskową w większości z XIX w. (festiwale muzyczne, w tym Chopina). Franciszkowe Łaźnie leżą w Kotlinie Chebskiej. Główny ich rozwój przypada na koniec XVIII w. (24 źródła głównie szczawy alkaliczno-słone); szczycą się zabytkowym centrum uzdrowiskowym.

Okolica pełna jest historycznych twierdz, zamków, pałaców, klasztorów. Miasta Cheb, Loket, Horni Slavkov, Kadań objęte są ochroną rezerwatową.

W dół od ujścia Ohrzy Łaba przełamuje się przez Średniogórze Czeskie. Krajobraz urozmaicają formy wulkaniczne. Liczne są tu również zamki, twierdze, zabytkowe miasta, m.in. rezerwat miejski Litomierzyce (Litomerice). Przełom Łaby przez tzw. Czeską Szwajcarię. Znajduje się tu wielkie skupisko różnego kształtu skał piaskowcowych: skalne zamki, bramy, kaniony, wodospady. Jest to masowo odwiedzany region turystyczny (możliwości wspinaczek

Sudety czeskiegraniczące z Niemcami i Polską, są na ogół intensywnie zagospodarowane i wykorzystywane turystycznie. Poza walorami środowiska górskiego odznaczają się, podobnie jak inne części obrzeża Masywu Czeskiego, bogatym dziedzictwem kulturowym (zamki, pałace, oryginalna architektura ludowa, tradycje rzemiosła). U podnóża gór w dolinie Nysy Łużyckiej leży historyczne miasto Liberec i Jablonec nad Nysą — słynny z produkcji sztucznej biżuterii (tradycje z XIX w., 11 zakładów, doroczne wystawy).

Karkonosze są najwyższą grupą górską Sudetów i równocześnie całego Masywu Czeskiego (Śnieżka 1602 m na granicy z Polską). Wykazują rzeźbę polodowcową. Podobnie jak w Polsce najwyższe części gór objęte są Karkonoskim Parkiem Narodowym. Stanowią główny w Czechach obszar sportów zimowych. Licznie odwiedzanym uzdrowiskiem są Jańskie Łaźnie (wody radioaktywne) znane w XVII w. W okolicy Jićina znajduje się duże skupisko piaskowców przybierających formę „skalnego miasta". Jest to znany obiekt turystyczny pod nazwą „Czeskiego Raju".Powstały tutaj również śródgórskie centra turystyczno-sportowe, m.in. Ćervenohorske sedlo (1011 m).

Z obszaru Karpat wchodzącego w granice Czech największe znaczenie dla turystyki mają Beskidy Morawsko-Śląskie (Łysa Góra 1324 m).

Praga leży po obu stronach rzeki Wełtawa. W panoramie Pragi uwypuklają się elementy architektoniczne dokumentujące tysiącletnią historię miasta. Dlatego też Praga nosi przydomki "Złota Praga" lub "Miasto o stu wieżach".

Na lewym, wysokim brzegu Wełtawy wznosi się Praski Gród — Hradczany. Wzgórze zamkowe Hradczan zajmują: Zamek Królewski, w którym dziś mieści się siedziba urzędującego prezydenta Czech. Zamek Królewski rozpoczęto budować w IX wieku. Dzisiejszy Zamek Królewski na Hradczanach to barokowy zamek x XVIII wieku. Na wzgórzu zamkowym stoi Katedra Św. Wita z rotundą z X wieku oraz późniejszą bazyliką romańską z XI wieku, słynna kaplica Św. Wacława,romański kościół Św. Jerzego. Atrakcją turystyczną jest też Złota Uliczka składająca się z XVI-wiecznych miniaturowych domków, które zostały wbudowane w załomy późnogotyckich murów zamkowych. Na Hradczanach umiejscowione są też pałace, m.in. Pałac Arcybiskupi.

Dawne miasto Mała Strana leży u stóp Hradczan. Kościoły, pałace szlacheckie, mieszczańskie kamieniczki, wąskie, kręte uliczki, ogrody to cechy charakterystyczne Małej Strany. W rynku Małej Strany jest barokowy kościół Św. Mikołaja z XVIII wieku. Inne zabytki tej części Pragi to: kościół Panny Marii Zwycięskiej z XVII w., pałac Wallensteina z XVII w., kompleks parków.

Na terenach zielonych Pragi w XII wieku powstał, początkowo romański, zespół klasztorny na Strahowie. W okresie XVII-XVIII w. powstała tu biblioteka, w której dziś mieści się Muzeum Piśmiennictwa Narodowego, a obiekt nabrał charakteru barokowego.

W 1891 roku na wzgórzu Petrin powstała wzorowana na wieży Eiffla górująca nad miastem wieża widokowa.

Dwa zamki na brzegach Wełtawy: Praga i Vysehrad, dały początek miastu. Zamki te były prastarymi siedzibami książąt i królów słowiańskich, a w okresie od X do XIV wieku Przemyślidów. W roku 1918 Praga zostaje stolicą Czechosłowacji i rozpoczyna swój rozwój w roli centrum politycznego i administracyjnego nowo powstałego kraju. Obecnie stolica Czech.

Grecja

Ateny i Pireus tworzą w dniu dzisiejszym największą aglomeracją miejską w Grecji. Jest to centrum przemysłowe Grecji i główny węzeł komunikacyjny (lotniska, porty). Ateny to ośrodek kulturalno-naukowy Grecji: muzea, teatry, uniwersytet, założona w 1836 roku Akademia Nauk. Ateny są głównym ośrodkiem turystycznym w kraju. Nowożytne Śródmieście Aten znajduje się między Akropolem (157 m n.p.m.) a Likawitos (278 m n.p.m.). Plac Omonia (plac Zgody) w Atenach stanowi centrum miasta. Stąd promieniście rozchodzą się trzy główne arterie komunikacyjne Aten. Akropol, Partenon, Erechtejon, Świątynia Nike i Propyleje - unikatowe zabytki kultury starożytnej. W Atenach możemy podziwiać zabytki kultury starożytnej. Są to m.in. Akropolz potężnymi ruinami Partenonu, Świątynia Nike, Erechtejon, Propyleje oraz Teatr Dionizosa, Odejon Herodesa Attyka, pomnik Lizykratesa. Ruiny Agory oglądać można na północny-zachód od Akropolu. W centrum starożytnych Aten znajdziemy portyk Attalosa króla Pergamonu z II w. p.n.e. a także Tezejon. Kierując się na wschód od Agory Rzymskiej znajdują się Biblioteka Hadriana i Wieża Wiatrów. W dawnej dzielnicy Aten: Hadrianopolis zabytki takie, jak Luk Hadriana, Świątynia Zeusa Olimpijskiego. Pierwsza nowożytna olimpiada odbyła się na miejscu zwanym Stadion Panatenajski, którego restauracja i rekonstrukcja została przeprowadzona w 1896 roku. Mała Metropolia jest najstarszym zachowanym w Attyce kościołem z okresu bizantyjskiego, pochodzące z IX wieku oraz XI i XIII wieku. W Atenach licznie reprezentowane są zabytkowe gmachy XIX wieczne w stylu klasycystycznym. Są to Akademia Nauk, Uniwersytet, Politechnika, Narodowe Muzeum Archeologiczne, Biblioteka Narodowa, Stary Zamek (w którym obecnie znajduje się Parlament), Pałac Królewski oraz Zapion (pawilon wystawowy). Plaka to rozrywkowa dzielnica Aten zlokalizowana pod Akropolem.

Pireus to główny port Aten, który położony jest na południowy-zachód od centrum miasta. Port Pireus pochodzi z czasów Temistoklesa. Już za czasów jego panowania był bardzo ważny dla basenu Morza Śródziemnego. Rzymianie w 86 roku p.n.e. zburzyli go. Do dziś zachowane są pozostałości Długich Murów, które łączyły port Pireus z Atenami. Z okresu tego zachowały się również ruiny teatrów, świątyń oraz budynków portowych. W dniu dzisiejszym Pireus to duży port i ośrodek przemysłowy. Dzięki portowi jachtowemu Zea jest to również ośrodek turystyczny.

Riwiera Attycka to ciągnący się do przylądka Sunion pas świetnie zagospodarowanego turystycznie obszaru. Są tutaj plaże, plaże, infrastruktura umożliwiająca uprawianie sportów wodnych, korty tenisowe, pola golfowe, tory wyścigowe. W rejonie tym jest wiele restauracji, klubów, pubów i lokali.

Skalisty przylądek Sunion, który wznosi się na wysokość 60 m n.p.m. - oglądać tutaj można ruiny zabudowy militarnej oraz świątyń Posejdona i Ateny.

Maraton leży na północy od Aten - tutaj rozegrała się w 490 roku p.n.e. bitwa między Grekami i Persami. Eleusis, znane z uprawianego tutaj w starożytności kultu Persefony i Demeter, jest jednym z najstarszych miast Attyki. To tutaj odbywały się obrzędy zwane misteriami eleuzyńskimi (tzw. Eleuzynie).

Attyka i Peloponez połączone są Przesmykiem Koryncki (Istm Koryncki). Uprawiano tutaj kult Posejdona, rozgrywały się panhelleńskie igrzyska istmijskie, które były trzecimi igrzyskami po igrzyskach olimpijskich i igrzyskach pytyjskich. W okresie rzymskim Istm Koryncki zanotował największy rozkwit. Megara, miasto handlu w IV w p.n.e., znajduje się we wschodniej części Przesmyku Korynckiego. W Megarze znajdują się ruiny akweduktu z VII wieku, ruiny świątyni Ateny. Ostał się fragment murów.

Eubea (Negroponte) połączona jest mostem nad cieśniną Euripos z kontynentalną częścią Grecji. Jest to pod względem wielkości druga po Krecie wyspa Grecji. Duże znaczenie turystyczne ma w północnej części wyspy Eubea uzdrowisko Edipsos, gdzie kuracjusze korzystać mogą z dobrodziejstw cieplic siarczanowych o temperaturze 70°C.

Saloniki zostały założone w końcu IV w. p.n.e. Cyryl i Metody - urodzeni w IX w. w Salonikach, słynni apostołowie słowiańszczyzny. W cesarstwie bizantyńskim Saloniki były drugim po Konstantynopolu liczącym się miastem. Wiele zabytków sztuki bizantyńskiej. Jest wiele kościołów wybudowanych od V do XIV wieku: świątynie kopułowe, mozaiki, freski, klasztory i mury obronne. Biała Wieża z czasów weneckich (1423-1430).

Klasztory w liczbie 22 znajdują się na stokach góry Athos (wysokość 2033 m n.p.m.). Pełne są malowideł ściennych, wyrobów artystycznych a ich biblioteki pełne są starych manuskryptów. Półwysep Peloponez - było to centrum kultury mykeńskiej.

W Koryncie znajdują się ruiny doryckich świątyni, teatrów i odejon. Oprócz tego jest wiele świątyń rzymskich oraz propyleje. Wzgórze Akrokorynt, na którym ostały się ruiny starożytnego Akropolu oraz twierdzy bizantyjskiej, przebudowywanej w czasach weneckich i tureckich. Współczesny Korynt umiejscowiony jest w odległości 5 km od tego miejsca - jest to port nad Kanałem Korynckim.

Arkadia jest położona między Spartą a Przesmykiem Korynckim, na obszarze przejściowym. Położenie to narażało Arkadię na ataki Sparty. Założona w celach obronnych Tegea była największym miastem w krainie Arkadii. Pozostałością Tagei są ruiny zbudowanej przez Skopasa świątyni Ateny Alea. Megalopolis z IV wieku p.n.e. było stolicą Związku Arkadyjskiego. Megalopolis było jednym z najpiękniejszych miast Półwyspu Peloponez. To właśnie tutaj są ruiny największego teatru starożytnej Grecji (20.000 miejsc). W antyku Arkadia była inspiracją dla poetów, którzy opiewali ją jako krainę szczęśliwości.

Sparta - Grobowiec Leonidasa (świątynia hellenistyczna), na stoku Akropolu - resztki świątyni Ateny, ruiny teatru rzymskiego i murów obronnych.

W północno-zachodniej części Półwyspu Peloponez rozciąga się Elida - kraina o dużym znaczeniu historycznym. Dzięki rozgrywanym w Olimpii igrzyskom o zasięgu panhelleńskim Elida wypracowała sobie swoją pozycję w świecie starożytnym.

Z Olimpią, leżącą u podnóża Olimpu i wzgórza Kronos, wiążą się heroiczne legendy dotyczące króla Pelopsa i Heraklasa. W pierwszym wieku powstało w Olimpii sanktuarium Zeusa, natomiast pierwsza spisana lista zwycięzców oraz kronika igrzysk powstała już w VIII wieku p.n.e.

Na Krecie, dzięki korzystnym warunkom klimatycznym, sezon kąpielowy trwa większą część roku. Razem z dobrze dostępnymi plażami tworzy to idealne warunki do uprawiania sportów wodnych na Krecie. Góry, wąwozy i jaskinie krasowe. Najwyższy szczyt Krety to Idi - wysokość 2458 m n.p.m. Największe miasto Krety i największym portem greckiej wyspy jest Iraklion. Starożytna nazwa to Heraklejon. Iraklion był w starożytności portem minojskiego Knossos.

Centrum jachtingu dla południowo-wschodniej Europy to Wyspa Kerkira(Korfu). Wyspy Jońskie mają bogate tradycje mykeńskie (wyspa Itaka, Kefalinia związane z akcją Odysei). Cyklady i Sporady: wyspy Morza Egejskiego - Rodos, Delos, Kos. Atrakcją turystyczną na wyspie Santoryn jest aktywny wulkan. Na wyspie Rodos ruiny świątyni Appolina. Oprócz zabytków sztuki i architektury antycznej na wyspie Rodos najdziemy zabytki z epoki średniowiecza. To przede wszystkim budowle z czasów, kiedy wyspa Rodos należała do rycerskiego zakonu joannitów.

W pobliżu granicy z Macedonią, na południowych stokach gór Chasja, mieszczą się klasztory Meteora. Rozmieszczone we wspaniałej scenerii są jedną z najważniejszych zabytków sztuki bizantyjskiej i wielką atrakcją turystyczną.

Delfy znajdują się na południowo-zachodnim stoku góry Parnas. Delfy należały do najważniejszych i najbardziej znanych ośrodków religijnego życia Hellady. Delfy to również siedziba słynnej wyroczni oraz pytyjskich igrzysk, które odbywały się co 4 lata w trzecim roku olimpiady. W Delfach uprawiany był kult bogini Gai.

W Termopilach rozegrała się w 480 r. pne. słynna bitwa Greków z Persami. W 1955 roku bitwę tą upamiętniono pomnikiem, w pobliżu znajduje się też grób spartańskiego króla Leonidasa, który dowodził obroną Termopili.

Irlandia

Klify Moheru, zwane Moherowymi Klifami (Cliffs of Moher), są zdaniem wielu numerem jeden na liście obowiązkowych atrakcji Irlandii. Stanowią one jedną z najbardziej spektakularnych formacji wybrzeża w Europie. Stając na skraju klifu wznoszącego się 214 metrów nad poziom oceanu i patrząc w jego bezkresną otchłań można odnieść wrażenie, że jest się na końcu świata. Klify Moheru leżące na zachodzie wyspy rozciągają się na długości 8 km stanowiąc granicę Irlandii z Oceanem Atlantyckim. W samym centrum wznosi się dziewiętnastowieczna wieża - O'Brian's Tower. To właśnie tutaj znajduje się najwyższy punkt Klifów Moheru, a krajobrazy są najbardziej widowiskowe.

Wyspy Aran (Arany, Aran Islands) Pozostając na zachodzie Irlandii, warto odwiedzić leżące na styku zatoki Galway i Oceanu Atlantyckiego wyspy Aran. Słyną one ze swojej geologii, zabytków oraz, ciągle tam żywego i powszechnie używanego, języka irlandzkiego (Gaelic). W skład Aranów wchodzą trzy wyspy - Inishmore (największa), Inishmaan i Inisheer (najmniejsza). Tamtejsza ludność przystosowała się do surowych warunków stając się samowystarczalna i niezależna od reszty świata. Jednym z przykładów takich przystosowań było "tworzenie" gleby pod uprawę ziemniaków i innych warzyw. Aby tego dokonać układano mieszaninę piasku i wodorostów na litej skale. Najbardziej popularną atrakcją turystyczną wysp Aran jest położony na Inishmore prehistoryczny kamienny fort - Dún Aonghasa, uważany za "najokazalszy barbarzyński monument w Europie". Jest on usytuowany na krawędzi stumetrowego klifu, będąc wspaniałym miejscem do podziwiania zapierających dech w piersiach krajobrazów - w pogodny dzień można dostrzec obiekty oddalone o 120 km.
Zwiedzając Arany warto ponadto zobaczyć Black Fort (inny kamienny fort na skraju klifu), czternastowieczny zamek O'Brien'a (O'Brien's Castle), prawdopodobnie najmniejszy na świecie kościół - Tempull Bheanáin.

Park Narodowy Killarney (Killarney National Park) - bardzo widowiskowa kraina gór, lasów jezior i mokradeł. Znajduje się tutaj najwyższe w Irlandii pasmo górskie z wierzchołkami sięgającymi ponad 1000 m. Zbocza gór porośnięte są lasami, a u podnóży leżą urokliwe jeziora - prezentują się szczególnie okazale z licznych punków widokowych przy drodze prowadzącej wokół parku, na znacznej wysokości. Obecne lasy Killarney są pozostałością pradawnej puszczy, porastającej niegdyś większą część Irlandii. Występujący tutaj las cisowy jest jednym z tylko trzech takich w Europie. Jest to miejsce, do którego można wiele razy wracać na jednodniowe wycieczki, a na zwiedzenie całości trzeba poświęcić kilka dni. Do ciekawszych celów można zaliczyć wodospad Torc, malowniczy wąwóz górski Dunloe, średniowieczną wieżę obronno-mieszkalną - Ross Castle, czy też ruiny klasztoru z VII wieku na wsypie Inisfallen. Jednak najpopularniejszym miejscem jest Muckross House - wiktoriański pałacyk z XIX wieku, wraz z jego imponującymi ogrodami.

Grobla Olbrzyma (Giant's Causeway) - unikalna formacja zachodzących na siebie bazaltowych kolumn pochodzenia wulkanicznego. Obiekt wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości. Te 37 tysięcy skał, o intrygująco regularnym kształcie, opiera się zajadłym atakom fal Atlantyku już od 60-ciu milionów lat. Większość z nich jest sześciokątna w przekroju, niektóre mają po 12 metrów wysokości. Legenda głosi, że wojowniczy, ale też romantyczny, olbrzym - Finn McCool wybudował groblę (wał ziemny przecinający akwen - rodzaj przejścia lądowego) między północnym brzegiem Irlandii a wyspą Staffa, gdzie żyła jego ukochana.

Półwysep Dingle - jego środek zdominowany jest przez góry, natomiast na obrzeżach tam, gdzie wiedzie droga, napotkamy na przemian skaliste klify i piaszczyste plaże. Krajobraz bogaty jest w zabytkowe kaplice (wczesnochrześcijańska kaplica Gallarusa), pustelnie, kościoły (dwunastowieczny, romański kościół w Kilmalkedar), forty. Jest to ponadto rewelacyjne miejsce dla fanów windsurfingu, jazdy konnej, a także chętnych spotkania delfinów z bliska.

Glendalough - z irlandzkiego Dolina Dwóch Jezior. Glendalough to malownicza dolina a także osada z VI wieku o tej samej nazwie. Miejsce to bogate jest w zabytki z epoki wczesnego chrześcijaństwa, jak np. górująca nad krajobrazem kamienna wieża (schronienie mieszkańców podczas najazdów), czy położony obok niej cmentarz (miejsce spoczynku wielu ofiar Wielkiego Głodu). Odwiedzając Glendalough warto też wybrać się na wycieczkę po urokliwych górach Wicklow (wspaniałe widoki na Glendalough oraz pobliskie jeziora), gdzie napotkać można kozice, a latem zakosztować jagód. W pobliżu można również zwiedzić wodospad w Powerscourt (Powerscourt Waterfall) oraz ogrody Powerscourt (Powerscourt Gardens) - polecane zwłaszcza w czasie wiosennego kwitnienia azalii.

Newgrange - neolityczny grobowiec, starszy od egipskich piramid. Podobnie jak one został zbudowany z wykorzystaniem ówczesnej wiedzy architektonicznej i astrologicznej. Co ciekawe, komnata centralna grobowca jest rozświetlana wiązką promieni słonecznych tylko raz w roku na ok. 15 minut. Jeżeli chodzi o zabytki Irlandii to uważam to miejsce na numer jeden.

Średniowieczny zamek Blarney, wraz ze swoimi imponującymi ogrodami, jest jednym z największych skarbów Irlandii.

Miasto Dublin - stolica Irlandii z wieloma atrakcjami czekającymi na turystów, a wszystko w miarę blisko siebie. Do najpopularniejszych należą Guinness Storehouse (browary słynnego na cały świat, czarnego piwa Guinness i ekspozycja dotycząca produkcji i historii trunku), Jameson distillary (była destylarnia a obecnie muzeum poświęcone najsłynniejszej irlandzkiej whiskey), Temple Bar (słynna dzielnica pubów), Spire (studwudziestometrowa wieża - upamiętniająca nowe tysiąclecie w samym centrum Dublina), klify Howt i wiele innych.

Phoenix Park- jest uważany za największy park miejski w Europie,

St. Patrick’s Cathedral (Katedra Świętego Patryka) -Katedra została zbudowana w 1192 roku ku czci patrona Irlandii,

Browar Guinness'a(Guinness Storehouse),

Zamek Dubliński(Dublin Castle),

Uczelnia Trinity College jest najstarszym uniwersytetem Irlandii, założonym w 1592 roku przez królową Elżbietę I,

Temple Bar to słynna dzielnica z setką barów, pubów, restauracji i knajpek, słynąca z życia nocnego i bardzo popularna wśród turystów.

Założona w 1780 roku Destylarnia Jameson'a, była najsłynniejszą destylarnią Irlandii przez prawie 200 lat, a obecnie stanowi muzeum

National Gallery (Galeria Narodowa)

Litwa

Będąc na Litwie na pewno trzeba zobaczyć Wilno. Jest najważniejszym miastem na Litwie – stolicą Republiki Litewskiej, centrum administracyjnym, kulturalnym, politycznym i gospodarczym. Tutaj znajdują się siedziby Prezydenta, Sejmu, Rządu, Sądu Najwyższego, a także placówki dyplomatyczne, oświatowe, kulturalne, naukowe, zakłady lecznicze i banki. Turystów przyciąga do Wilna nie tylko wyjątkowa architektura, ale i bogactwo propozycji kulturalnych i rozrywek. Odbywają się tu przeróżne imprezy okolicznościowe, polityczne i kulturalne. Stolica Litwy jest obecna na międzynarodowych targach turystycznych.

Miasto ma jedną z największych w Europie starówek. Ulicy Zamkowa wiodącej do Ostrej Bramy i katedry św. Stanisława. Najstarsze obiekty, pochodzące z XV i XVI wieku zachowały się jedynie we fragmentach, są to przede wszystkim: gotycka sala dwunawowa przy ulicy Uniwersyteckiej, część zabudowy między dziedzińcami Skargi i Sarbiewskiego, północne skrzydło dziedzińca Sarbiewskiego z szesnastowieczną polską attyką. Najważniejsze symbole miasta to przede wszystkim Zamek Giedymina na Górze Zamkowej oraz wspomniana już Archikatedra. Szczególnym miejscem jest również Góra Trzech Krzyży, będąca najlepszym punktem widokowym na panoramę miasta. Góra zwieńczona jest trzema wielkimi krzyżami na pamiatkę umęczenia siedmiu franciszkanów.

Największa w Europie Środkowowschodniej barokowa Wileńska Starówka (360 ha) zachowała średniowieczny układ ulic i charakterystyczne przestrzenie, a barokowe budowle przypominają najpiękniejsze włoskie miasta. Strzelające w niebo wysmukłe wieże – to architektura litewskiej szkoły baroku. Starówka Wileńska położona w przepięknym amfiteatrze przyrody od 1994 r. znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Wilnoznajdujące się na pograniczu dwóch kultur.

Wilnojest znane ze swoich kościołów, starych i zabytkowych. Bazylika archikatedralna– aktualnie najważniejsza katolicka świątynia na Litwie. Pierwsza katedra spłonęła. Niedługo potem, w 1419 roku na tym samym miejscu stanęła nowa budowla. Kościół św. Franciszka i Bernarda– wybudowany w w stylu gotyckim w latach 1469-1500 dla zakonu bernardynów; później przebudowywany. Obecnie jeden z najbardziej rozpoznawalnych gotyckich kościołów w Wilnie. Kościół św. Mikołaja – jeden z dwóch najstarszych kościołów w mieście i jednocześnie w całej Litwie, różne źródła podają, że świątynia powstała albo w roku 1440 albo istniała już przed rokiem1387. Kościół św. Anny – z późnego gotyku, zwanego czasem gotykiem flamandzkim lub płomienistym. Kościół św. Anny przetrwał do dziś w niemal niezmienionym stanie, jest jednym z symboli Wilna. Kościół Wniebowzięcia NMP – wybudowany pierwotnie w stylu gotyckim w XIV-XV wieku dla zakonu franciszkanów. W XVIII wieku przebudowany w stylu barokowym. Jest to prawdopodobnie najstarszy, lub drugi najstarszy – po kościele św. Mikołaja – kościół w Wilnie.

Pałac Prezydencki – budynek pamięta wiek XIV, gdy zbudowano tu Pałac Biskupi. W renesansie pałac wielokrotnie przebudowywano i wzbogacono o przepiękne ogrody. Pałac w werkach – przepiękna klasycystyczna budowla zaprojektowana przez Wawrzyńca Gucewicza. Pałac Chodkiewiczów – jeden z największych klasycystycznych budynków na Litwie. Budynki zostały zakupione przez Chodkiewiczów na początku XVII wieku. Zamek Dolny – główny obiekt Wileńskiego Zespołu Zamkowego i siedziba Wielkich Książąt Litewskich. Wybudowany w stylu późnogotyckim za czasów Aleksandra Jagiellończyka. Zamek był wielokrotnie przebudowywany w wielu stylach architektonicznych. Baszta Giedymina– wzniesiona w 1409 roku, za panowania księcia Witolda, jedyna zachowana baszta górnego zamku w Wilnie. Dawniej była jedną z trzech wież wileńskiego zamku. W 1419 roku zamek spłonął.

Wilnoto specyficzna mieszanina kultur. Znajduje się tu jedna z najstarszych nadbałtyckich uczelni - uniwersytet wybudowany z inicjatywy Stefana Batorego. Jest tu również jedna z najdroższych ulic świata - Aleje Gedymina. W światowym rankingu ulica ta zajmuje 25-te miejsce. Symbol miasta to związana z tradycjami chrześcijańskimi palma, którą witano Chrystusa w Jerozolimie. Najbarwniejszym spektaklem w mieście jest Wileński Jarmark Kaziukowy odbywający się w marcu już od ponad 300 lat. W Wilnie jest również kilka znaczących muzeów, dokumentujących osiągnięcia cywilizacji i kultury wielu narodów, jakie przewinęły się przez to miasto. Z bardziej "oficjalnych" obiektów warto wymienić Litewskie Muzeum Narodowe– najstarszą i posiadającą najbardziej okazałe zbiory placówkę muzealną na Litwie oraz Dzielnicę Zarzecze – słynną wileńską republikę artystów. Dzielnica, oddzielona od Starówki rzeką Wilejką, charakteryzuje się urokliwą zabudową i niepowtarzalnym, artystycznym klimatem stwarzanym między innymi przez przepiękne rzeźby – symbole.

Wilno to nie tylko zabytki architektury i monumentalne budowle stanowiące świadectwo minionych wieków. Polacy odnajdą w nim wiele niepozornych miejsc mających sentymentalną wartość ze względu na swój związek z osobą naszego narodowego wieszcza a także innych wybitnych postaci. W centrum starego Miasta przy ul. Świętojańskiej 4 na ścianie budynku biblioteki wmurowana została tablica z napisem informującym, że istniała tu drukarnia Józefa Zawadzkiego, w której w roku 1822 po raz pierwszy wydrukowano Ballady i romanse Adama Mickiewicza. Niewielkie muzeum poety mieści się natomiast przy Zaułku Bernardyńskim, gdzie kiedyś było jego mieszkanie.

Jednym z głównych miejsc odwiedzanym w Wilnie przez turystów jest nekropolia na Rossie. Zlokalizowana jest ona w dzielnicy położonej na południe od centrum. Cmentarz ten założony został na początku XIX wieku przez misjonarzy. Obecnie jego obszar to ponad 10 hektarów. Pochowano tam między innymi serce Marszałka Józefa Piłsudskiego w maju 1936 roku. Ponadto można na Rossie odnaleźć grobowiec Joachima Lelewela, Władysława Syrokomli. Nekropolia, wielokrotnie dewastowana w czasach ZSRR, przetrwała i dziś opiekuje się nią Związek Polaków na Litwie.

Polacy chętnie odwiedzają też Kowno i Druskienniki. Kownojest historyczne, zabytkowe i artystyczne, a Druskienniki wypoczynkowe, rekreacyjne, dające wytchnienie w lasach, nad Niemnem i jeziorem Druskonis. Miasto jest ważnym ośrodkiem przemysłu, transportu, nauki i kultury. Kowno w okresie XX – lecia międzywojennego było stolicą Litwy, ponieważ Wilno należało do Polski, dlatego to miasto nazywane jest czasową stolicą Litwy.

Troki to miasto położone w odległości 28 km na zachód od Wilna. Jest to miasto na wodzie, ośrodek kulturalny, popularne centrum turystyczne. Troki znajdują się na obszarze założonego w 1991 r. Trockiego Historycznego Parku Narodowego. Zajmuje on terytorium ponad 8,2 tys. ha: lasy stanowią 30%, a jeziora 18% obszaru. Symbolem Trok jest gotycki zamek na wyspie. W 2008 roku miasto i okolice zostały ogłoszone terytorium uzdrowiskowym.

Z kolei Połaga jest litewskim miastem uważanym z jednej strony za największy kurort kraju, a z drugiej za tzw. "bursztynowe miasto". W Poładze znajduje się jedno z najsłynniejszych w świecie muzeów bursztynu, założone jeszcze w 1963 roku, a gromadzące 29 tysięcy eksponatów. Szczególną atrakcją miasta są też wydmy otoczone pięknymi plażami i bogatymi lasami.

Niemcy

Brama Brandenburskato zabytek będący symbolem Berlina. Reprezentacyjna aleja Unter den Linden z zabytkową zabudową z XVIII i XIX w. (np. Uniwersytet, Stara Biblioteka, Arsenał) biegnie w kierunku wschodnim od Bramy Branderburskiej. Nad rzeką Sprewa znajduje się średniowieczna, najstarsza średniowieczna część Berlina z kościołem Św. Mikołaja.

W środku zachodniej części Berlina znajduje się parkowa dzielnica Tiergarten. W dzielnicy tej znajduje się ogród zoologiczny z 1841 r. - to jeden z najstarsze na świecie i najbogatsze ZOO. Berliński ogród zoologiczny słynie ze swojego akwarium.

Mnogość pałaców na terenie Berlina (głównie w stylu barokowym i klasycystycznym) wynika z zakorzenionych tutaj tradycji miasta rezydencjonalnego. Najbardziej znane, najbardziej okazałe pałace i zamki na terenie Berlina to: Charlottenburg, Bellevue, Wilhelma von Humboldta i zamek myśliwski Grunewald.

Z innych zabytków architektury na terenie Berlina należy wymienić następujące obiekty: cytadela Spandau, która po II wojnie była więzieniem dla zbrodniarzy hitlerowskich skazanych przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze, neorenesansowy gmach Reichstagu (1884-1894 r.), który stanowił symbol wielkości Niemiec za czasów Bismarcka, Kościół Marii Królowej Męczenników (Regina Martyrum). Nowoczesny obiekt budowany w latach 1960-1962 r. Kościół jest pamiątką ofiar hitleryzmu. Wewnątrz kościoła znajduje się "Apokalipsa" - fresk G. Meistermanna.

Berlin szczyci się sporą liczbą muzeów - ponad 50 muzeów berlińskich co roku odwiedza ponad 4 mln turystów. Najbardziej znanymi w świecie muzeami w Berlinie są przede wszystkim Muzeum Egipskie - Ägyptisches Museum und Papyrussammlung - (popiersie króla Echnatona, głowa Nefretete), Muzeum Pergamońskie ze zrekonstruowanym Wielkim Ołtarzem Zeusa (ołtarz pergamoński).

Jeden z najstarszych w Europie ogród botaniczny w Berlinie. Bogate tradycje teatralne, wiele kulturalnych imprez o znaczeniu międzynarodowym. Miejsce kongresów za sprawą ICC - Międzynarodowego Centrum Kongresowego wybudowanego w 1978 r.

W samym Berlinie panują bardzo dogodne warunki do wypoczynku - wpływa na

Date: 2016-01-14; view: 923