Globalizacja kultury

-Podobieństwo kultur. W przypadku kontaktu kultur między sobą elementy kulturowe ulegają dyfuzji, przepływają z jednej kultury do drugiej, zapożyczone, naśladowane, narzucane, wymieszane ze sobą. Można wyróżnić kilka typowych sytuacji takiego kontaktu. Pierwsza to podbój słabszego społeczeństwa przez silniejsze i, w konsekwencji, wprowadzanie przemocą lub perswazją kultury dominującej przy eliminacji kultur lokalnych (np. kolonializm, germanizacja).

— Mieszanie się kultur. Ten typ wpływów kulturowych występuje w społeczeństwach wielonarodowych, gdzie liczne grupy emigrantów wnoszą własne treści kulturowe ulegające skomplikowanemu wymieszaniu (np. amerykański „tygiel” kulturowy”).

Wielu badaczy próbują określić kierunki i charakterystykę przebiegu procesów globalizacyjnych. Szczególną kontrowersję budzą przyszłość kulturowa i społeczna zglobalizowanego świata. Badaczy wyróźnili w tej kwestii cztery perspektywy teoretyczne:

· Homogenizacyjna – globalizacja będzie prowadzić do ujednolicenia światowej kultury, systemów wartości, zachowania, wzorów kulturowych. Zakłada sie że zasadniczą rolę w procesach homogenizacji będzie grała kultura dominująca, która w małym stopniu będzie przyswajać sobie elementy kulturowe z otoczenia, w którym dominuje, zaś w dużym stopniu będzie wpływać na kształtowanie kultury znajdującej sie w jej zasięgu. Przykładem takiej kultury dominującej może być kultura amerykańska.

· Glokalizacja – alternatywny kierunek homogenizacyjnemu charakteru globalizacji. Często do wyjaśniania tego pojęcia jest uzywany slogan : „myśl globalnie , działaj lokalnie”. Przykładem glokalizacji może posłużyć proces wytwarzania produktów czy usług dla globalnego rynku ale z uwzgłednieniem potrzeb lokalnej kultury.

· Hybrydyzacja – proces ujednolicenia formuły kulturowej, gospodarczej i społecznej dokonywać sie będzie przez stopniowy proces wzajemnej inkorporacji i mieszania się lokalnych wzorców, tworzących globalną mieszankę.

· Polaryzacja - .......

W literaturze wyróżnia się setki różnych definicji kultury, podobno jest z definicją kultury organizacyjnej. Poniżej zostaną przedstawione różne poglądy badaczej kultury w organizacji.

Pierwszy grupa badaczy prezentują pogląd, że kultura nie jest czymś, co organizacja ma, kultura jest czymś, czym organizacja jest, więc przyjmuja oni punkt widzenia, że organizacja jest kulturą.

Druga grupa badaczy uważają, że każda organizacja ma po prostu swoją kulturę. Źródlami pochodzenia kultury mogą być:

· Wartości, normy, symbole, wzorce zachowań;

· System znaczeń, wskazówek, dyrektyw mobilizujacych członków organizacji;

· Mechanizmy kontrolne zakazujące lub aprobujące pewnych zachowań [Zbiegień- Maciąg 1999, s. 13]

Większość badaczy zgadzają się z twierdzeniami, że:

1. kultura w organizacji istnieje

2. każda kultura jest niepowtarzalna, unikatowa, jedyna, wyjatkowa

3. kultura jest budulcem pożądanych zachowań organizacyjnych, tożsamości wewnętrznej firmy i jej wizerunku wewnętrzenego. s.14

......

Poniżej możemy przypatrzyć się kilku wybranym określeniom, co to jest kultura w organizacji:

a) „ Kultura organizacji polega na na niepisanych, postrzeganych często podświadomie zasadach, które wypełniają lukę między tym, co niepisane, a tym, co się rzeczywiście dzieje. Dotyczy ona wspólnych poglądów, ideologii, wartości, przekonań, oczekiwań i norm” (Deshapande i Parasurman 1987).

b) „ Kultura organizacji jest zwyczajowym, tradycyjnym sposobem myślenia i działania, który muszą poznać nowi członkowie, przynajmniej częściowo go zaakceptować, jeśli sami chcą być zaakceptowani jako pracownicy. Sposób myślenia i działania wynika częściowo ze wspólnych poglądów, wartości, norm- od typowego ubioru do przestrzegania obecności na zebraniach” ( Jacques 1951).

c) „ Kultura organizacyjna stanowi zespół wartości, tradycji, dążeń, przekonań, postaw, które są istotą wszystkiego, co sie robi i o czym się myśli w organizacji. Jest ona zasilana przez system obrzędów, rytuałów, wzorców komunikowania się, nieformalnych struktur” (Mullins 1993)

d) „ Kultura organizacyjna obejmowałaby zatem podzielane zbiorowo w danej organizacji i głoszone systemy wartości, potoczne i często nie uświadomione założenia oraz związane z nimi obowiązujące członków danej organizacji reguły działania, a także cała sferę symboliczną funkcjonowania organizacji (...), język organizacyjny, ideologie, mity, przekonania, systemy wiedzy, rytuały, które występuą w danej organizacji” ( Konecki 1994).

e) „ Kultura jest to zespół rozsądnych reguł postępowania, odkrytych, ustanowionych i rozwiniętych przez grupę, służących do zmagania się s problemem wewnętrznej integracji i wewnętrznym dostosowaniem, które dzięki wystarczająco dobremu działaniu wytyczają nowym członkom sposób myślenia i odczuwania w aspekcie wspomnianych problemów” ( E.H. Schein 1986).

Podsumowując wsześniejsze definicje i poglądy, możemy wyróżnić kilku użytecznych cech kultury organizacyjnej:

1. Kultura jest zawarta i ukryta w sercach i umysłach ludzi, pracujących w organizacji.

2. Kultura ma charakter wspólnego podzielania poglądów, wartości, reguł działania.

3. Kultura to całość ludzkich sposobów życia w grupach, przekonań, norm, wartości, całośc stosunków międzyludzkich, sposobów poznawania świata, zaspokajania potrzeb, pewności, komfortu psychicznego.

4. Kultura kształtuje się i rozwija w procesie. Jest to zjawisko innercyjne i samorozwijające się.

Dlatego celem obecnie działających organizacje jest zbudowanie proefektywnościowej i silnej kultury organizacyjnej, ponieważ kultura oddziałuje na zachowania i oczekiwania pracujących ludzi, chociaż oni nie zawsze są świadomi jej istnienia. [... s.15-18]

Funkcje kultury:

- integracja wewnętrzna wszystkich członków organizacji wokół wartości, norm, tradycji itp.,

- integracja zewnętrzna – dostosowalność do wymagań otoczenia

W literaturze przedmiotu szczególne miejsca przypada badaczu kultury E. Scheinowi i jego modelowi kultury. Według jego modelu kultura w organizacji jest zjawiskiem wielowarstwowym, wielopoziomowym. .....

Date: 2016-01-14; view: 973