WTÓRA ŚMIERĆ — Co stanowi grzech na śmierć?

Pytanie (1908) — Co stanowi grzech na śmierć? Czy jest możliwe, przed ustanowieniem Królestwa Chrystusowe­go, aby ktoś oprócz spłodzonych z ducha mógł popełnić grzech na śmierć?

Odpowiedź — Grzech na śmierć jest grzechem przeciw światłu i świadomości. Nikt nie może popełnić grzechu na śmierć, jeżeli nie ma świadomości. Nie jest to grzech, popeł­niony w nieświadomości, ale jest to grzech dobrowolny, roz­myślny przeciw posiadanemu światłu, dlatego nazywa się grze­chem przeciw duchowi świętemu, grzech przeciwko duchowi prawdy. Teraz więc, czy jest możliwe dla kogo, oprócz spło­dzonych z ducha, popełnić grzech na śmierć? Na to odpowia­dam, że jedynie spłodzeni z ducha, posiadający znajomość głębokich rzeczy Bożych, tylko tacy mają odpowiedzialność za tak wielką znajomość, świat w ogólności, nie będąc spłodzonym z ducha świętego i nie mając umiejętności i znajomości >719< głębokich rzeczy Bożych, ani znajomości prawdy Bożej, nie jest w takim stopniu odpowiedzialnym. Odpowiedzialność spoczywa na tych, co mają, znajomość i doświadczenie i tacy mogą zgrze­szyć grzechem na śmierć, świat zaś, nie mając znajomości, nie może tak zgrzeszyć. Teraz nasuwa się pytanie: Ile potrzeba mieć świadomości i umiejętności, aby można popełnić grzech na śmierć? Na to odpowiadam: Według mego wyrozumienia, nie potrzeba posiadać bardzo wiele wiadomości. Apostoł Paweł mówi, że możemy dojść do takiego stanu, gdybyśmy dobrowolnie grzeszyli po wzięciu znajomości prawdy. Jakiego rodzaju praw­dę miał on na myśli?

Czy miał on na względzie tę znajomość, żeśmy dotarli do końca chronologii? Wcale nie, bo wszyscy, którzy byli przed nami, nie mieliby możności pójścia na wtóra śmierć, ponieważ niewielu wiedziało o chronologii. Może zna­czy to znajomość okresów porównawczych (paraleli). Wcale nie, dlatego, że bardzo wielu nigdy nie słyszało o porównawczych okresach — dyspensacjach. Może oznacza tych, co rozumieją i wiedzą jak obliczać lata Jubileuszu? Także nie, ponieważ wielu chrześcijan żyło i umarło bez wiadomości o Jubileuszach. Tak w nowszych czasach jak i za czasów apostolskich. Cóż tedy to znaczy, jakiego rodzaju prawdę powinno się wiedzieć i jak wiele prawdy powinniśmy posiadać? Na to odpowiadam, że wymagana prawda jest największą prawdą, którą chrześcijanie posiadali w ciągu wieku ewangelicznego, a mianowicie, że tak umiłował świat, że Syna Swego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. To jest wielka prawda i ktokolwiek uwierzył w tę wielką prawdę i w kim ona wykonała właściwą moc, taki odwrócił się od grzechu a obrócił ku sprawiedliwości i przeszedł z ciemności do światłości. Jest to prawda, która może uświęcić. Teraz więc jeżeli ktoś doszedł do jasnego wyrozumienia prawdy odnośnie miłości Bożej i o Boskich wymaganiach względem sprawiedliwości i gdy uznał Jezusa Chrystusa za swego Zbawiciela, taki jest wielce odpo­wiedzialnym. Czy świat nie posiada takiej znajomości? Wcale nie. Świat mógł słyszeć jak śpiewano różne hymny w tym względzie, słyszał coś takiego z nauk teologicznych, lecz wcale nie myślę, aby świat był odpowiedzialnym do tego stopnia. Świat nie pojmuje Słowo Boże i nie wie, co Bóg przygotował na zapłacenie za nasze grzechy, dla pojednania nas z Samym Sobą, zatem nikt ze świata nie może popełnić grzechu na śmierć. Lecz ci, co raz zostali oświeceni i zakosztowali dobrego Słowa Bożego i mocy przyszłego wieku — naprawienie wszystkich rzeczy — stali się uczestnikami w ten sposób, że zostali uspra­wiedliwieni z wiary, a usprawiedliwienie z wiary jest mocą przyszłego wieku, bo już teraz doszli do posiadania tego, do czego świat dopiero w przyszłości będzie mógł dojść, do tego stali się uczestnikami ducha świętego, tacy to mogą grzeszyć grzechem na śmierć.

Date: 2016-01-14; view: 558