MIERĆ — Czy śmierć Pana naszego była ofiarna?

Pytanie (1911) — Czy śmierć Pana naszego była jedynie ofiarną, czy też Bóg potrzebował przypisać Mu grzech, żeby mógł umrzeć?

Odpowiedź — Rozumiemy, że śmierć Pana naszego była czysto ofiarną. Nie znajdujemy w Piśmie Świętym niczego ta­kiego, co wskazywałoby, że Ojciec przypisał Jemu grzech. Nie widzimy przyczyny, dla której miałoby być zrobione takie przy­pisanie grzechu. To nie Ojciec Go zabił i nie Ojciec rzekł, że był On grzesznikiem. To był gubernator rzymski, który powie­dział, że Jezus był grzesznikiem. Byli to żydzi, którzy oświad­czyli się przeciwko Niemu najpierw a potem domagali się od gubernatora, aby wypełnił ich żądania. Całe to potępienie przy­szło od Żydów a nie było żadnego potępienia od Boga. W oczach Boga Jezus był wówczas i zawsze święty, niewinny, niepokalany, oddalony od grzeszników i Pismo Święte wskazuje, że gdyby >563< Jezus był kimkolwiek innym, nie mógłby być przyjętym na ołtarzu Bożymi. Przypuszczać, że Bóg mógłby przypisać grzech Jezusowi wykazywałoby samo przez się, że nie byłoby dla Niego miejsca na ołtarzu Bożym, ponieważ nic skalanego nie mogło być dopuszczone do ołtarza. Niekiedy mówimy, że grzechy na­sze zostały przypisane Jemu, a Jego sprawiedliwość przypisana nam. Do pewnego stopnia jest to prawda w takim powiedzeniu i poprawność w takim myśleniu, czyli widzimy, jak Jego spra­wiedliwość została nam przypisana; jest to bardzo jasne. Jezus przypisuje, czyli udziela Kościołowi swoją zasługę, czyli sprawie­dliwość, z racji ofiary, jaką uczynił, co również znaczy, że grze­chy nasze zostały Jemu przypisane. Z swojej własnej woli za­jął On miejsce grzesznika. Ofiarował Siebie Bogu ofiarą na­der przyjemną. Ofiarował Siebie ofiarą wyobrażoną przez Aaronowe ofiarowanie cielca. Cielec był bez wady, był doskonały. Jako Kapłan, Aaron zabijał cielca i jako Kapłan ofiarowywał go potem Bogu. Faktycznie On nie ofiarował go jeszcze Bogu za świat, o nie. Przeszło 1,900 lat upłynęło. Kapłan jedynie zabierał krew cielca i udawał się do Miejsca świętego, a potem do Miejsca Najświętszego i tam kropił krwią tylko za samego siebie i za dom swój, za ciało swoje i za dom wiary, za klasę Maluczkiego Stadka, za klasę kapłańską, wyobrażoną w jego ciele, za niższych kapłanów i dom wiary, wyobrażony w klasie Wielkiego Grona. Tylko za tych kropił krwią.

Grzechy świata nie były Mu przypisane pod żadnym wzglę­dem i dotąd jeszcze nie zostały. Kiedy Jezus ukończy ofiarę Kościoła, będącego Jego ciałem, przedstawi nas Ojcu. To będzie na końcu wieku, kiedy Kościół zostanie ofiarowany wraz z Nim a wówczas przedłoży On pełną zasługę Swojej ofiary za grze­chy wszystkich ludzi, za cały świat ludzkości. Będzie to czas, kiedy grzechy świata zostaną zniesione, ale w obecnym czasie Jezus daje nam Swoją sprawiedliwość, a grzechy nasze kładzio­ne są na Niego. Jezus nigdy nie popełnił żadnego grzechu, ale jak dotąd, przypisywał tylko Swoją sprawiedliwość Kościołowi, a w przyszłości przypisze całemu światu. — 214

MIERĆ — Duchowa.

Pytanie (1909) — Co myśleć o duchowej śmierci?

Odpowiedź — Jedyna śmierć, o jakiej mówi Pismo Święte, jest śmierć ludzka. Biblijnym orzeczeniem jest, że Bóg postawił Adama na próbę, lecz gdy w próbie tej chybił, to chybił nie tylko za siebie, ale także za nas wszystkich. Jeżeli ktoś miałby otrzymać sposobność powrotu do wiecznego żywota to musi być przez dru­gą sposobność, ponieważ pierwsza była stracona przez Adama. Druga sposobność zaczęła się z Kościołem, ponieważ mieliśmy uszy ku słuchaniu. — 204

Date: 2016-01-14; view: 451