SABAT — W którym dniu?

Pytanie (1909) — Proszę poświęcić parę minut na wytłu­maczenie kwestii, dlaczego my zachowujemy pierwszy dzień w ty­godniu, zamiast siódmego? Mnie zawsze nauczano, aby >536< zachowywać Sabat w pierwszym dniu, lecz niedawno temu powiedziano mi ze nie jest to właściwe.

Odpowiedź — Najlepszą odpowiedź, którą mogę udzielić tej siostrze jest odnieść ją do moich pism. Bóg dał Izraelowi przykazanie, że siódma część ich czasu należeć miała do Niego. Siódmy dzień w tygodniu został naznaczony jako święty dla Pana — dzień odpoczynku od wszelkiej pracy — nie pozwolono im wykonywać żadnej pracy w tym dniu. Pamiętacie niezawodnie opis o człowieku, który został ukamienowany za to, że zbierał drzewo na opał w dzień Sabatu. W owych czasach, aby wzniecić ogień, po­trzeba było pracy nie mało. W obecnym czasie za pomocą zapałki lub gazu mamy światło natychmiast. Pan nie uczynił tego zarzą­dzenia względem zachowania Sabatu dla nas. Przypomnijcie sobie jak to za czasów naszego Pana, Faryzeusze oburzyli się na uczni, dlatego że przechodząc przez pole, rwali kłosy zboża a rękami wycierając, jedli. Za onych czasów dozwolone było komukolwiek przechadzającemu się przez czyjąś winnicę lub pole, spożywać ile tylko zechciał tak zboża, jak i winogrona. Dlaczego więc Faryze­usze mieli cośkolwiek do zarzucenia Apostołom? Na zasadzie przykazania o wykonywaniu pracy w dzień Sabatu — rwąc kłosy i wycierając je rękami. Rzekli: Przeczże czynicie to, czego się nie godzi czynić w sabat? Do jakiego stopnia niedorzeczności mogli się posunąć! Siódmy dzień był dany Żydom- w odpowiednim sensie, zamierzony jako obraz owego wielkiego siódmego dnia Tysiącletniego, w którym cały świat będzie miał odpoczynek od grzechu. Rodzina ludzka będzie wielce błogosławiona w owym siódmym dniu. Żydowski Sabat był figurą na ten dzień. Lecz, mógłby się ktoś zapytać: "Który dzień dal Pan Kościołowi? Pan nam dał wszystek czas. My odpoczywamy w znaczeniu pozafiguralnym. Odpoczywamy dzisiaj, odpoczywaliśmy wczoraj i odpo­czywać będziemy jutro. W jaki sposób? Odpoczywamy z Bogiem w dokończonej pracy Chrystusowej.

Odpoczywamy od naszych trudów i usiłowań, aby się uspra­wiedliwiać. Odpoczynek ten jest pozafiguralny — odpoczynek w poniedziałek, wtorek, środę, itd. Ja odpoczywam najwięcej wtedy, gdy pracuję najbardziej uciążliwie. Bóg dał nam Kościołowi, ten odpoczynek — nie figuralny odpoczynek, ale pozafiguralny. Otrzymaliśmy ten Pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum ludzki, a który jest naszym działem. Jest jeszcze inny odpoczy­nek — odpoczynek pozostający dla ludu Bożego. Ale mógłby ktoś powiedzieć: "Jednak co odnośnie zachowania jednego dnia w tygodniu?" Pismo Święte nie nakazuje, aby którykolwiek dzień święcono. Możemy święcić środę lub poniedziałek lub czwartek, chociaż zdaje mi się, że najlepiej będzie, jeżeli postanowimy święcić wszystkie dni. Pragniemy odpoczywać w każdym dniu, a Pan udzieli nam to, co nasze serca pragną — nasze dobre intencje. Ale co do pierwszego dnia w tygodniu; jest on święcony, ponieważ wielu wyobraża sobie, iż Bóg nakazał, aby pierwszy dzień święco­no. Pamiętamy, że po ukrzyżowaniu. Pan ukazał się uczniom dnia onego pierwszego po Sabacie, gdy byli zgromadzeni a drzwi były zamknięte. O, rzekli uczniowie — dobrze nam tu być. W na­stępnym tygodniu pierwszego dnia znowu byli razem pospołu, gdy >537< Pan się im objawił. Więc od tego czasu zaczęli się zgromadzać pierwszego dnia każdego tygodnia i nazwali ten dzień, dniem Pań­skim. Łamali się chlebem w tym dniu, lecz nie była to Wiecze­rza Pańska. Pamiętamy również, jak Jezus ukazał się dwom uczniom w drodze do Emaus — to również miało miejsce w pierw­szym dniu tygodnia. Pierwszy dzień w tygodniu przedstawia coś nowego. W Piśmie świętym siedem oznacza początek nowych rze­czy. Nie zdziwiłoby mnie to wcale, 'gdyby w wieku Tysiąclecia nie­które dnie były przestrzegane przez świat i gdyby siódmy dzień był święcony. Pan nam podał sugestię, że pierwszy dzień byłby specjalnie ku temu stosowny. — 607

Date: 2016-01-14; view: 537