PRZYMIERZA — Rozwój Jezusa.

Pytanie (1910) — Czy Jezus rozwinął się pod Przymierzem Zakonu, czy pod Przymierzem Abrahamowym lub też obydwoma?

Odpowiedź — Odpowiadamy, że Jezus urodził się pod Przymierzem Zakonu i dlatego był zobowiązany zachowywać Zakon i zachował Zakon. Ale zakon nigdy nie zrobiłby Go nasieniem Abrahama. Był On z naturalnego nasienia Abrahama przez to, że Maria była dzieckiem Abrahama, więc i Jezus był spokrewniony z Abrahamem.

Lecz aby być nasieniem Abrahama i błogosławić wszystkie rodzaje ziemi, Jezus musiał być czymś więcej niż naturalnym nasieniem Abrahama według ciała, albowiem według ciała On nigdy nie byłby zdolny dać życia wiecznego. Najwyżej, co Jezus mógłby uczynić, to zachować Zakon i mieć życie wieczne dla siebie, a wówczas mógłby On pomagać innym. Gdyby tak było, Jezus jako doskonały człowiek pod Zakonem, uznany przez Za­kon jako godny życia wiecznego, byłby upoważniony do wszystkich praw i przywilejów, jakie miał Adam, ale nie więcej, ani mniej. To jednak nie pozwoliłoby Mu być wielkim nasieniem Abrahama na poziomie duchowym. Musiał dojść do poziomu duchowego, zanim mógłby rozdawać błogosławieństwa. Jak On doszedł do takiego poziomu? Odpowiadam, na podstawie >515< Przymierza Abrahamowego. Ale jak? W ten sposób: Bóg zrobił Jezusowi ofertę, według ciała, że jeżeli zaofiaruje siebie żywą ofiarą, wtedy jego ziemskie prawa staną się cenną wartością. Będzie to rzecz wartościowa, coś takiego, co należało do Niego coś, co będzie mógł użyć. Przeto gdy Jezus zachował Zakon i złożył życie Swoje w posłuszeństwie dla woli Ojca, ofiara ta była czymś na Jego kredyt a Ojciec nagrodził posłuszeństwo Jego przez danie mu nowej natury. Jezus stał się Nowym Stworzeniem zanim po­wstał ze śmierci, skoro tylko spłodzony został z ducha, gdy uczynił poświęcenie z swej ziemskiej natury w Jordanie i powie­dział: Oto idę, na początku Ksiąg napisano o Mnie, abym czynił wolę Twoją. Wtedy Ojciec uznał Go i spłodził z ducha świętego, a On stał się Królewskim Kapłanem nowego narodu i dlatego stał się doskonałym w Swym zmartwychwstaniu, Pa­nem Chwały, który ma błogosławić was i mnie i cały rodzaj.

Co uczyni ten Najwyższy Kapłan dla ludzi? Ma On teraz coś takiego, czym może działać. Co to jest? Ma On swą ziemską naturę. Jak? Ona należy do Niego, złożył ją w Jordanie i ukoń­czył swoją ofiarę na Kalwarii, kiedy zawołał: Wykonało się. Ofiara ta jest kompletna, jest na Jego kredyt i znajduje się teraz w rękach Ojca. Jaka jest jej wartość? Jest to cena Oku­pu za grzechy świata. Czy zapłacił On ją za świat? Nie, nie za świat. Okup ten jest w rękach sprawiedliwości i Jezus mo­że zadecydować, kiedy ma być zapłacony. Jest to tak samo, jak­byście wy mieli jakieś pieniądze w banku i gdy je składacie do banku, nie płacicie nikomu, ale gdy później wystawiacie obligację (czek), powiadając bankowi, aby go wypłacił, wówczas pie­niądze są wypłacone. W międzyczasie pieniądze leżą w banku na wasz kredyt. Podobnie ofiara Chrystusowa znajdowała się w rękach Ojca przez przeszło osiemnaście stuleci. Kiedy Jezus Ją użyje? Przy końcu tego wieku, gdyż wówczas zastosuje ją za grzechy całej ludzkości a Bóg to przyjmie i odda całą ludz­kość Jezusowi i ludzie będą mu podlegali we wszystkich rze­czach odnoszących się do ziemi i zacznie się Jego Królestwo w celu podniesienia świata, za który Chrystus umarł i na rzecz, którego w oznaczonym czasie zastosuje zasługę Swojej ofiary. Co Jezus robi z swą ofiarą w międzyczasie? Używa jej w inny sposób. On jakoby mówił: Ofiara twoja nie może być przyjemna, ponieważ nie masz dostatecznej zasługi aby Ojciec ją przyjął; lecz Ja dodam ci dosyć z Mojej zasługi, będącej już w rękach Ojca, żeby twoja ofiara mogła być przyjęta przez Ojca, a sko­ro Ojciec ją przyjmie, uważany będziesz za umarłego jako istota ludzka i staniesz się Nowym Stworzeniem. Tak się działo przez cały wiek Ewangelii. To czyni wszystką ofiarę Kościoła mo­żliwą do przyjęcia w oczach Boga, zarówno Maluczkiego Stad­ka, jak i Wielkiego Grona, wszystkich, którzy zrobili poświę­cenie. Jest to jedyny warunek, na podstawie, którego Ojciec przyjmuje nasze ofiary, jedyny warunek na podstawie, którego otrzymać można ducha świętego.

Jeżeli ktoś zaniedba dokonać tej ofiary, to stanie się spra­wcą zniszczenia ciała raczej, a nie ofiarą. Jezus rozwinął się >516< pod Przymierzem Zakonu jako człowiek Jezus Chrystus, ale jako Nowe Stworzenie rozwinął się i otrzymał stanowisko pod Przymierzem Abrahamowym, na mocy stawienia Swego ciała ofiarą żywą. Zauważcie, co Pismo Święte mówi o Kościele: Zgromadźcie Mi świętych moich, którzy uczynili ze mną przy­mierze przy ofierze. Którzy to są ci święci? Pierwszy przed wszystkimi jest On, Wielki święty Jezus, Najświętszy ze wszyst­kich, Ten, który już był doskonałym przy rozpoczęciu i został Najwyższym Kapłanem (Arcykapłanem) na Boskim poziomie, przez Swoją ofiarę. Potem wszyscy inni święci, którzy przycho­dząc, naśladując Go, poświęcają się tak jak On się poświęcał. Wszyscy ci są świętymi, są klejnotami Pańskimi a On ich teraz zgromadza. To jest jedyny sposób, w jaki Jezus stał się ducho­wym nasieniem Abrahamowym przez poświęcenie Swojej ziem­skiej natury. To jest sposób, w jaki wy i ja możemy zostać członkami duchowego nasienia Abrahamowego. Inni wcale nie będą w klasie duchowej. — 176

Date: 2016-01-14; view: 502