Boski nadzór Nad Bieżącymi Wydarzeniami.

Z tych wszystkich zapisanych przykładów, możemy zauważyć iż Bóg żywo interesuje się tym, kto ma być wywyższony a kto poniżony, gdy sprawy takie mają pewną styczność z Jego planem. Nie mamy rozumieć, że ci różni królowie przedstawiają wybrańców Bożych pod względem ich wierności Jemu, a raczej że byli oni tymi, przez których rozwijający się Boski plan mógł być znamiennie zamanifestowany i wykonany. Podobnie rzecz się ma i dziś. Bóg wie który kandydat ubiegający się o urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych w czasie wyborów, byłby najodpowiedniejszym — najbliżej współdziałającym w wytworzeniu warunków, na jakie On chce dopuścić w danym czasie.

Bóg kieruje sprawami narodów w obecnym czasie, tylko tyle ile potrzebne to jest do wypełnienia Jego zamysłów. Jednakowoż wcale nie godzimy się z tą myślą, jaką łączą monarchowie niektórych narodów z ich twierdzeniem, że „panują z łaski Bożej”. Oni wyrażają myśl ustaloną w chrześcijaństwie od wieków — te panują jako przedstawiciele królestwa Bożego i z Jego specjalnej łaski. To samo czyni kościół Katolicki. Twierdzenie papieża, te on jest głową Kościoła Chrystusowego i Namiestnikiem Chrystusowym równa się twierdzeniu, że Chrystus ustanowił Swoje królestwo i że papież króluje na miejscu Chrystusowym. >300<

Gdy potęga papieska została ukrócona w Europie i Protestanci doszli do władzy, protestanccy królowie i rządcy zaczęli rościć sobie te same pretensje co katolicy, to jest, że panują jako specjalni przedstawiciele Pana. Z takiego to punktu zapatrywania królowie dotąd trwają w tym uroszczeniu, że „panują z łaski Bożej”, że królestwo Boże jest ustanowione i że oni panują w tymże królestwie Bożym. Nie rozumiemy aby myśl ta była właściwa; jednak opatrzność Boża dozwala im zajmować trony do czasu. Bóg nie nadzorował i nie nadzoruje nimi w tym znaczeniu, że upoważnił ich aby byli Jego przedstawicielami; ani też nie jest On odpowiedzialny za ich czyny i postępowanie, ale że kontroluje sprawami tak, aby współdziałały z Jego zarządzeniami.

Aby tego dokonać, Bóg nie potrzebuje nawracać danego króla — nie potrzebuje czynić go świętym. Lecz On może na pewne rzeczy dozwalać, inne powstrzymać, bez pogwałcenia wolnej woli któregokolwiek władcy i bez przyjmowania odpowiedzialności za jego rządy.

Możemy wnosić, że ten nadzór Boskiej mocy jest ku ostatecznemu dobru ludzkości. Wiemy, że istnieje książę ciemności, który stara się ludziom szkodzić. Myślą naszą jest, że Boska moc wstrzymuje, czyli powściąga rzeczy najgorsze, aby nie przyszły prędzej, aż nadejdzie słuszny czas i że Bóg kieruje okolicznościami tak, że do władzy w danym czasie dochodzą tacy, których usposobienie nadaje się najlepiej na dokonanie tego, co Bóg zamierza dozwolić, gdy słuszny na to czas nadchodzi. Ponieważ jednak Bóg nie wyjaśnia nam w jaki sposób On tego dokonuje, lepiej będzie gdy nie będziemy zbyt stanowczymi w naszych określeniach. — 500

Date: 2016-01-14; view: 473