CHRZEST — W imię Ducha Świętego.

Pytanie (1907) — Byłem raz zapytywany, dlaczego my chrzcimy w imię Ojca i Syna i ducha świętego, jeżeli duch światy nie jest osobą?

Odpowiedź — Najprzód, że taką jest formuła dana nam przez Pismo święte, a po wtóre, że to jest właściwa myśl. My nie chrzcimy w nasze imię, ani w imię Baptyskiego kościoła, ani innego kościoła. Lecz jaką władzę my uznajemy? Czy uznajemy władzę Ojcowską i zezwolenie na chrzest? Tak uznajemy. Cny uznajemy władzę Syna i Jego zezwolenie na chrzest? Rozumie się. Czy uznajemy, że duch św. zezwala, ażeby chrzcie? Tak. Zatem wykonywamy chrzest w imię Ojca i Syna i ducha świętego, jako wyobrażenie tego, co jest wolą Bożą i w całym znaczeniu tego, co duch Boży żąda i uczy. Myśl jest ta: Sprawa chrztu jest uznana przez Jezusa Chrystusa, uznaną przez Boga Ojca i uznana przez ducha świątobliwości, ducha Bożego, przez ducha prawdy. — 31

CHRZEST — Słowa przy tym używane.

Pytanie (1909) — Dogmat o Trójcy będąc nie biblijnym, czemu używa się przy chrzcie wyrażenia: W imię Ojca, Syna i ducha świętego ?

Odpowiedź — Dlatego, że Pan Jezus dał taką formułę i przykazał chrzcić: W imię Ojca i Syna i ducha świętego.

Jakie imię?

Dlaczego we władzę, a nie w podobieństwo śmierci Ojca i Syna i ducha świętego? Dlatego, że Ojciec i duch święty nie umarli, a przeto nie chrzcimy w Ojca i w ducha świętego, lecz jesteśmy ochrzczeni w Chrystusa, lecz w imię Ojca i ducha świętego. Chrzest jest nie tylko czymś takim go ustanowił Pan Jezus, żebyśmy obchodzili tego pamiątkę, lecz On chce, ażebyśmy wiedzieli, iż czyniąc to, czynimy zgodnie z wolą Ojca i z wolą ducha świętego, jak również w harmonii z Jego własnym duchem. — 31

CHRZEST — Na odpuszczenie grzechów.

Pytanie (1909) — Dz. Ap. 2:38, 39: Tedy Piotr rzekł do nich: Pokutujecie, a ochrzcij się każdy z was imieniu Jezusa Chrystusa, na odpuszczenie grzechów, a weźmiecie dar ducha świętego, albowiem wam ta obietnica należy i dziatkom waszym i wszystkim, którzy daleko są, którebykolwiek powołał Pan, Bóg wasz. Jeżeli według rozkazania Piotra wszyscy powołani mieli być ochrzczeni na odpuszczenie ich grzechów, aby mogli otrzymać ducha świętego, jak można to harmonizować z Pismem św., że jedynie żydzi mieli być ochrzczeni na odpuszczenie ich grzechów?>90<

Odpowiedź — Odpowiadam, że Pismo św. nie mówi tak jak myślisz o tym względem powyższego tekstu. Czytaj ten ustęp jeszcze jaki tuzin razy. Nie potrzebujesz się obrażać z tego powodu, bo inni muszą czynić to samo. Wiele pism przeczytałeś sto razy? Bardzo wiele.

Teraz, gdy Piotr mówił do tych, co go słuchali, że powinni być ochrzczeni na odpuszczenie grzechów i aby mogli otrzymać dar ducha świętego, dowodzi, że miał on słuszność, bo obietnica była dla nich i dla ich dzieci, a także wszystkim, którzy są daleko, lecz Piotr nie mówi o tych, co byli daleko, ażeby mieli być ochrzczeni na odkupienie grzechów, ponieważ byli to Poganie. Obietnica była dana nie tylko Żydom i ich dzieciom. Piotr, jako narzędzie mówcze, pod wpływem ducha świętego mówi: Także i tym, "którzy są daleko"; lecz nie mówi w jaki sposób ci, co byli daleko mieli być przyjęci, albo jakiego rodzaju chrzest był dla nich postanowiony. — 31

Date: 2016-01-14; view: 495