Home Random Page


CATEGORIES:

BiologyChemistryConstructionCultureEcologyEconomyElectronicsFinanceGeographyHistoryInformaticsLawMathematicsMechanicsMedicineOtherPedagogyPhilosophyPhysicsPolicyPsychologySociologySportTourism






Produkt Krajowy Brutto a Produkt Narodowy Brutto

Produkt Krajowy Brutto Produkt Narodowy Brutto
jest miarą produkcji wytworzonej w ciągu roku przez czynniki wytwórcze zlokalizowane na terytorium danego kraju niezależnie od tego, kto jest ich właścicielem   jest miernikiem całkowitych dochodów osiągniętych przez obywateli danego kraju, niezależnie od miejsca (kraju), świadczenia usług przez czynniki produkcji. PNB związany jest z gospodarką otwartą i do modelu gospodarki wprowadza się handel zagraniczny

Produkt krajowy brutto, PKB, miernik produkcji wytworzonej na obszarze danego kraju. Jest sumą wydatków gospodarstw domowych na zakup dóbr i usług konsumpcyjnych, wydatków sektora prywatnego na zakup dóbr i usług inwestycyjnych, wydatków państwa na zakup dóbr i usług oraz salda bilansu handlu zagranicznego.

PKB (patrz wyżej).

Produkt narodowy brutto, miernik efektów rocznej działalności gospodarki, obliczany przez powiększenie produktu krajowego brutto o wartość dochodów netto z tytułu własności za granicą.

Te ostatnie stanowią różnicę pomiędzy napływem dochodów uzyskanych przez obywateli danego kraju za granicą (głównie transfer zysków z kapitałów zainwestowanych za granicą, ale także dochody z pracy) a wypływem dochodów uzyskanych przez cudzoziemców w danym kraju. Dodatnia wartość dochodów netto z tytułu własności za granicą powiększa produkt krajowy brutto (PNB > PKB), ujemna - pomniejsza go (PNB < PKB).

PNB jest miarą całkowitych dochodów osiąganych w ciągu roku przez obywateli danego kraju, niezależnie od miejsca (kraju) świadczenia usług przez należące do nich czynniki wytwórcze. PNB w ujęciu względnym (tempo wzrostu) jest miarą wzrostu gospodarczego. W przeliczeniu na 1 mieszkańca wykorzystywany jest jako miara poziomu dobrobytu społeczeństwa.

 

63. Składniki Bilansu Płatniczego i czynniki je determinujące

Bilans płatniczy jest zestawieniem wszystkich międzynarodowych transakcji ekonomicznych i finansowych w ciągu roku między danym krajem a resztą świata. Główne elementy bilansu to:
- bilans obrotów bieżących
- bilans obrotów kapitałowych
- saldo bilansu
- saldo błędów i opuszczeń

Czynniki determinujące:
*Zmiany poziomu cen krajowych w stosunku do cen zagranicznych (zmiany cenowych terms of trade).
*Zmiany poziomu realnego kursu walutowego w stosunku do tendencji inflacyjnych w świecie.
*zmiany poziomu struktury konkurencyjności danego kraju w skali międzynarodowej przy uwzględnianiu skutków postępu technicznego i długookresowych tendencji rozwojowych popytu światowego.



 

64.

 

65. Rola czasu w makroekonomii. Spór o tożsamość Ricarda.

Krytyka Lucasa czy wykazanie tzw. tożsamości Ricarda dokonane przez R. Barro , wywodzące się z teorii racjonalnych oczekiwań, bardzo dobrze wyjaśniły załamanie się interwencjonalizmu gospodarczego na początku lat 70. XX wieku. Pozwoliły podważyć kilka kanonów ekonomii keynesowskiej z tzw. krzywą Philipsa na czele, czyli istnieniem zależności między inflacją a bezrobociem, lekceważeniem długiego okresu w gospodarce czy mikroekonomicznych podstaw makroekonomii.

Krytyka Lukasa pokazała, że w długim okresie nie ma zależności między inflacją a bezrobociem, ponieważ podmioty gospodarcze potrafią racjonalnie przewidywać skutki polityki makroekonomicznej. Przedsiębiorstwa mogą więc np. nie zareagować wzrostem aktywności inwestycyjnej na obniżki stóp procentowych czy ożywienie gospodarki przez zwiększenie deficytu sektora finansów publicznych. Jeśli przedsiębiorstwa zachowały się kilka razy w przeszłości „nieracjonalnie” to racjonalnie biorąc nie będą tak postępować w przyszłości.

Podobnie długookresowe konsekwencje ekspansywnej polityki fiskalnej mogą się okazać dla gospodarki bardziej uciążliwe niż krótkookresowe załamanie, które próbuje się za jej pomocą łagodzić. Sukcesy nowej ekonomii klasycznej, dominującej szkoły głównego nurtu, w tej krytyce czy ogólnej w tzw. kontrrewolucji keynesowskiej być może doprowadziły jednakże do „uśpienia czujności badawczej” w makroekonomii, swoistego syndromu Herkulesa.

 

66. CO TO ZNACZY, ŻE EKONOMIA ZAJMUJE SIĘ ALKOKACJĄ I WZROSTEM, KREACJĄ

I ROZWOJEM, PODZIAŁEM I ŁADEM, REWITALIACJĄ ZASOBÓW I TRWAŁYM ROZWOJEM ORAZ PREFERENCJAMI I WARTOŚCIAMI PODMIOTÓW GODPODARCZYCH:

To znaczy, że ekonomia zajmuje się rozdysponowaniem zasobów w taki sposób, który prowadzi do wzrostu gospodarczego (rozdział ograniczonych wartości gospodarczych w stosunku do stale rosnących potrzeb społecznych). Kreuje i rozwija te zasoby poprzez nowe rozwiązania technologiczne czy proponuje nowe usługi (dzięki temu powstają rynki nazywane Błękitnym Oceanem). Zajmuje się również podziałem wygospodarowanej nadwyżki i ładem społeczno-gospodarczym czyli tym jak poszczególne regulatory gospodarki uczestniczą w tworzeniu PKB. W ramach podziału i ładu (tego pola badawczego) analizuje się i pokazuje związek regulatora przedsiębiorstw z pozostałymi regulatorami gospodarki, wskazując, że przedsiębiorstwa mogą tu pełnić autonomiczną funkcję tylko przy określonym charakterze pozostałych regulatorów. Ekonomia oprócz tych ból badawczych wyróżnia również rewitalizację zasobów, której głównym celem jest ochrona środowiska naturalnego; działania niebędące w sprzeczności ze środowiskiem. Powstały teorie, które zwracają szczególną uwagę na konieczność ochrony środowiska takie jak: teoria ekologii organizacji czy teoria nierównowagi. Poprzez preferencje i wartości ekonomia rozumie m.in. wpływ religii dominującej na danym obszarze na wzrost gospodarczy.

 

 


Date: 2016-01-14; view: 1496


<== previous page | next page ==>
Zdefiniuj podstawowe regulatory gospodarki | I. The Ephemera: An Emblem of Human Life
doclecture.net - lectures - 2014-2024 year. Copyright infringement or personal data (0.009 sec.)