BEDENİNİ TIRMALIYOR VE YAKIYORLAR

İmparator onları dinledi ve sonra da yine Aziz Panteleimon’u huzuruna çağırdı. Onu yavaşlıkla ve güzellikle kandırmak istedi. Fakat bunu başaramadı. Ve sonra da ona işkence etmeğe başladı.

İlk etapta, onu bir oduna astı. Devamında da demir tırnaklarla bedenini tırmalamaya başladılar. Sonra da, onun kaburgalarını ve yaralarını uzun mum ateşiyle yaktılar. Ne feci işkence. Ne kadar da acı çekiyordu Aziz.

Ancak, şehit Aziz Panteleimon’un aklında, kendisine işkence ettikleri saatte, tek yardım edebilecek olan Allah vardı ve hep ona yalvarıyordu. Ve gerçekten de İsa Mesih onu işitti. O anda, önünde, Ermolaos’un şekliyle göründü. Ona, bir baba gibi sevgiyle şöyle dedi:

- Korkma. Ben seninle beraberim. Benim için başına gelecekler için sana yardımda bulunuyorum. Sözü de hemen fiile döküldü. Askerlerin elleri felç oldu ve ellerindeki uzun mumlar söndü. Ancak, Aziz Panteleimon’un yaraları da hemen kapandı.

Maksimianos bu garip olayları gördüğünde şaşırıp kaldı ve de son derece utandı. Bağlı olduğu o odundan indirilmesine emir verdi ve kendisine sordu:

- Bana söyler misin, hangi usul veya büyü ile askerlerin ellerini çalışamaz hale getirdin ve uzun mumların ateşini de söndürdün?

- Usul ve büyüm İsa Mesih’imdir, diye cevap verdi, Aziz Panteleimon. Ben O’na hürmet ediyorum ve O da yanımda olup bu hayrete şayan hadiseleri meydana getiriyor.

- Evet, diye cevap verdi imparator. Fakat, ben seni daha feci işkencelere tâbi tutacak olursam, sen ne olacaksın?

- Ben o vakit İsa Mesih’imden daha çok güç ve yardım alacağım.

KAYNAMIŞ KURŞUN DOLU KAZANDA

Aziz Panteleimon’un bu cesur cevabından sonra, Maksimianos, dev bir kazanı kurşun doldurmaları için emir verdi. Altına ateş yaktılar. Kurşun eridiği ve kaynadığı vakit şehit Aziz Panteleimon’u içine attılar. Aziz Panteleimon ise duayı yardım ve teselli olarak kullanarak şöyle diyordu:

“Allah’ım, benim sesimi-yalvarışımı dinle. Sana yalvarıyorum, yaptığım dualarla, düşman korkusunu ruhumdan uzak tut”. Bu duruma uygun başka ilâhiler de okuyordu. Aziz Panteleimon dua ediyordu ki, tam o anda, yine İsa Mesih, Ermolaos görünümünde ortaya çıkıveriyor. Kazanın içine giriyor ve ateş hemen sönüveriyor. Kaynamış olan kurşun ise soğudu. Ancak, Aziz Panteleimon’un ağzındaki ilâhi bir türlü durmuyordu.

- Ben Allah’a dua ettim ve Allah da duamı kabul etti dedi.

Orada bulunanlar, gördükleri garip hadiselerin karşısında hem şaşırdılar hem de hayran kaldılar. Yozlaşmış ve katılaşmış olan Maksimianos ise, bu büyük mucizelerin her şeye gücü yeten bir Allah tarafından yapıldıklarını bir türlü anlayamıyordu. Onun için de, Aziz Panteleimon’u başka hangi işkenceyle yenebileceğini düşünüyordu. Buna ek olarak, kurmaylarının tavsiyelerine bile başvurmuştu.

DENİZDE BİR TAŞLA

Kurmaylarıyla yaptığı görüş alışverişinden sonra, Aziz Panteleimon’un boynuna büyük bir taş asarak onu denizin dibinde yok etmek için emir verdi. Askerleri, efendilerinin emrini yerine getirmeğe var güçleriyle uğraşıyorlarken, Allah, şehit Aziz Panteleimon’u kurtarmağa özen gösteriyordu, çünkü Aziz Panteleimon Allah için tehlike geçiriyordu.

Aziz Panteleimon’u denize attıkları anda, İsa Mesih göründü ve onu korudu. O koca taşı, bir ağaç yaprağından daha hafif bir hale getirdi ve taş denizin üzerinde yüzmeye başladı. Aziz Panteleimon’u ise elinden tutup Petros gibi denizin üzerinde yürüyerek sahile sağ salim ayak bastı. Kral, beklenmedik bir anda Aziz Panteleimon’u karada görür görmez, ona hayranlığını belirtti ve kendisine dedi:

- Pantoleon, bu sefer, bunlar da ne? Büyülerinle denizi de mi hakimiyetinin altına aldın?

- Deniz, ona hükmeden ne dediyse onu yapmıştır, diye Aziz Panteleimon cevap verdi. Çünkü, senin hizmetçilerin sana boyun eğmelerinden, deniz, toprak ve bütün yaratıklar Allah’a daha çok boyun eğiyor.

Date: 2016-01-03; view: 732